همه پرسی برکناری بارزانی/ باید مراقب فتنه مسعود بارزانی بود

به گزارش اتاق خبر 24؛ مسعود بارزانی رئیس اقلیم کردستان عراق که سال ها بر این خطه ریاست کرده بود، با برگزاری یک همه پرسی جدایی از عراق، مرتکب یک اشتباه محاسباتی شد و سرانجام با شرمندگی هر چه تمامتر از قدرت کناره گیری کرد.

البته این که او و خاندانش از سیاست هم کناره گیری کنند یا نه، باید منتظر بود و دید که آیا در آینده کردستان عراق باز هم نقش آفرینی خواهند کرد؟ آیا در کردستان عراق باقی می مانند یا با دلارهای ذخیره کرده از فروش نفت، به کشوری غربی کوچ کرده و در آنجا سکنی می گزینند؟

بارزانی همه پرسی تجزیه کردستان عراق را برگزار کرد اما چند ویژگی مهم و اساسی را نادیده گرفته بود.

نخست شرایط سیاسی و اجتماعی حاکم بر اقلیم کردستان و سپس عراق است. بارزانی بدون توجه به این موارد و مسائل دست به برگزاری همه پرسی زد در حالی که این دو ویژگی هیچگونه همراهی با تصمیم بارزانی نداشت.

مردم کردستان عراق گرچه شاید در همه پرسی شرکت کردند، اما دید سیاسی و آینده نگری آنها از مسئولین این خطه بیشتر بود چرا که پیش از برگزاری همه پرسی و پس از برگزاری آن هیچگاه در دفاع از تصمیم بارزانی دست به تجمع، راهپیمایی و یا شادمانی نزدند.

اتفاقاً بر اساس گزارشهای موثقی که از کردستان عراق دریافت میشد، آنها نگران آینده اقلیم خود به خاطر تصمیم مسعود بارزانی بودند.

آقای بارزانی خاطره تلخ از خود بجا نگذار

نکته مهم دیگری که مسعود بارزانی نسبت به آن بی توجه بود و حتی بارها تأکید کرد که در هر شرایطی همه پرسی را برگزار خواهد کرد، کشورهای همسایه کردستان عراق بود.

دو کشور مهم و تأثیر گذار در منطقه (ایران و ترکیه) از مخالفین سرسخت تجزیه عراق هستند.

بارزانی به مخالفت های جدی تهران وآنکارا بی توجهی کرد و یکی از مهمترین عواملی که باعث شد او در اجرای نقشه خود شکست بخورد، نپذیرفتن توصیه هایی بود که مقامات این دو کشور کردند.

اگر پس از همه پرسی جدایی، کردستان عراق تجزیه می شد و اعلام استقلال می کرد، آینده روابط این خطه با مهمترین کشورهای همسایه خود چگونه می بود؟ قطعاً روابطی در کار نبود و همه مناسبات به تعلیق در می آمد. آنگاه کردستان در شرایط بسیار نابسامان اقتصادی و سیاسی قرار می گرفت و نارضایتی های مردمی آغاز می شد.

دلخوش کردن به وعده ها و حمایت هایی که از سوی رژیم صهیونیستی، آمریکا و سعودی ها داده شده بود، یکی دیگر از عواملی بود که باعث شد، همه پرسی استقلال به همه پرسی خداحافظی بارزانی از قدرت تبدیل شود.

آیا سران رژیم اسرائیل با آن همه حمایتی که از تصمیم بارزانی می کردند، توانستند باعث اجرای تصمیم بارزانی برای تجزیه از عراق شوند؟

بارزانی اکنون باید با وجود شکست در اجرای طرح خود، دوست و دشمن مردم کُرد را شناخته باشد.

اوضاع کردستان عراق می توانست از شرایط کنون این خطه بسیار وخیم تر و بحرانی تر باشد، اگر هوشیاری و درایت جمهوری اسلامی ایران نبود، اگر رایزنی هایی که در این زمینه از سوی برخی مسئولین کشورمان صورت گرفت وجود نداشت، یک جنگ سخت و ویرانگر در این خطه اتفاق می افتاد که زیان دیده اصلی آن مردم مظلوم کرد بودند. ترکیه خود را آماده حمله کرده بود اما سیاستی که سردار سرلشکر سلیمانی در باره کردستان عراق به خرج داد، از بروز بحران سخن دیگری جلوگیری کرد.

اکنون که بارزانی تصمیم به کناره گیری کرده و نامه استعفای خود را نیز ارائه داده است، آینده سیاسی خطه کردستان عراق میتواند روشن باشد اگر همگرایی و روابط مستحکمی با دولت مرکزی داشته باشد.

البته کردستان عراق و مردم این خطه نباید از فتنه هایی که به واسطه دولت پیشین این خطه شکل خواهد گرفت غافل شوند.

مسعود بارزانی و تیم همراه او که یک دولت فامیلی را ایجاد کرده بود، زخم خورده هستند، مردم و دولت مرکزی باید مراقب رفتارهای پس از شکست او در توطئه تجزیه عراق باشند.

احتمال واکنش های تند و اقدامات افراطی از سوی هواداران مسعود بارزانی وجود دارد.

اما برای مسعود بارزانی بهتر خواهد بود، زمان باقی مانده از عمر خود را صرف فتنه انگیزی نکند و این زمان را در آرامش و به دور از سیاست سپری کند.

بارزانی در بخش پایانی کناره گیری خود از قدرت نوشته است؛ بنده نیز به عنوان مسعود بارزانی، پیشمرگه در میان مردم سرزمینم و نیروهای پیشمرگه عزیز به مبارزه و فعالیت خویش در راستای تحقق حقوق ملتمان و حفاظت از دستاوردهای ملت ادامه خواهم داد.
چنین لحنی بوی دخالت در آینده کردستان عراق می دهد.