سقف آرزوها این نیست

با میزان آمادگی تیم‌ها در هفته اول این امیدواری به وجود آمده که این هفته نمایش‌هایی به مراتب جذاب‌تر از تیم‌ها و بازیکنان ببینیم. گرچه تیم‌ها از هفته پنجم (به دلیل اردوی تیم ملی) دوباره باید به مرخصی اجباری بروند؛ اما امیدواریم تا هفته پنجم چند مسابقه داغ ببینیم.

برخلاف نظریه قبلی که مربیانی مشخص را در چرخه رقابت‌ها می‌دیدیم، در سال‌های اخیر اتفاقات تازه‌ای در فوتبال افتاده و مربیان جوانی وارد گردونه شده‌اند. اگر عبدالله ویسی و مهدی تارتار را در زمره مربیان باتجربه قرار دهیم، باید به نام‌هایی مانند رضا مهاجری در مشهد، علی نظرمحمدی در رشت و سیروس پورموسوی در اهواز اشاره کنیم که تابوی گردش نام‌ها را شکسته‌اند.

امیدواری اهالی فوتبال این است که از میان نزدیک به 2000 مربی صاحب مدرک، مربیانی جذب بالاترین سطح کار در فوتبال ایران شوند که بتوانند تحولی عظیم در فوتبال ما به وجود آورند. مربیانی تحصیلکرده، مسلط به زبان انگلیسی و کاملا آشنا به فوتبال روز دنیا. حیف است سرمایه‌هایی مانند وحید هاشمیان و مهدی مهدوی‌کیا دور از فوتبال ایران باشند و فوتبال ایران هم از کنار این اتفاق تلخ بی‌اعتنا عبور کند.

همه دردهای مشخص فوتبال ایران را می‌شناسیم؛ اما چرا این سیکل اشتباه همچنان برقرار است؟ نفت تهران با پرونده‌‌های قطور بدهی مالی و در حالی که تا یک روز قبل از آغاز لیگ وضعیت روشنی ندارد، اجازه حضور پیدا می‌کند... تیم‌های پرطرفدار پایتخت که چشم و چراغ این فوتبال هستند، هر دو بدهی سنگین داخلی دارند و علاوه بر این، در فیفا دارای پروند‌ه‌های سنگین هستند و یکی محکوم شده و دیگری در آستانه محکومیت است.

اگر نگاهی به دردها و معضلات فوتبال داخلی بیندازیم درمی‌یابیم که چرا سقف آرزوهای عده‌ای، فقط صعود به جام جهانی است در حالی که این کشور با این استعدادها می‌تواند افق‌های تازه‌ای پیش روی خود باز کند. سقف آرزوهای ما این نیست؛ اما با چیزی که به نام فوتبال به ما تحویل داده‌اند، باید به همین راضی باشیم.

امیر حاج‌رضایی - کارشناس فوتبال