سه‌شنبه‌های شعر

شعر، میراث ماندگار و سرمایه ملی ماست. مطبوعات می&zwnj;توانند همچنان پاسدار آن باشند خاصه در روزگاری که شاعران، خسته از بی&zwnj;توجهی&zwnj;ها، کم&zwnj;رمق شده&zwnj;اند. از این رو، گروه ادبیات روزنامه جام&zwnj;جم بر این باور است که می&zwnj;توان دوباره رویش&zwnj;های شعری تازه&zwnj;&zwnj;ای را در مطبوعات دنبال و تقویت کرد. هر هفته منتظر سه&zwnj;شنبه&zwnj;های جام&zwnj;جم با شعر باشید. *** محمدرضا ترکی 1 ریزگردهای مجازی! ریزگردها گرچه کوچک و حقیر وقتی از حد مُجاز بیشتر شوند مثل یک قفس تنگ می&zwnj;کنند راه را بر نفس... از درون و از برون مرز ریزگردها از میان دشت&zwnj;های هرز می&zwnj;رسند از میان خار و خس... ریزگردها تیره می&zwnj;کنند آسمان و دیده را تا که هیچ&zwnj;کس پیش روی خویش را نبیند و نه پس... ریزگردها همیشه گرد و خاک نیستند ریزگردها همیشه پاک نیستند می&zwnj;وزند و روح و جان خلق تیررس... ریزگردهای کینه و دروغ حجم گوشی من و تو را گرفته&zwnj;اند حجم ذهن بچّه&zwnj;های ما پر است از فریب داده&zwnj;های نانجیب از هوس... ای دریغ و درد هیچ&zwnj;کس به فکر نیست... هیچ&zwnj;کس... 2 در آسمان شب&zwnj;زده ماهی نمانده بود دیگر امید هیچ پگاهی نمانده بود دیر آمدی و در تن این صید بسته&zwnj;پا حتّی توان ناله و آهی نمانده بود می&zwnj;خواستم که محو تماشا شوم، ولی در من، دریغ، ذوق نگاهی نمانده بود از کاروان رفتة این عمر پرشتاب خاکستری به دامن راهی نمانده بود وقتی تو آمدی که در این جان پرگناه شوق ثواب و ذوق گناهی نمانده بود بر شاخ خشک چون گل حسرت برآمدی وقتی به دست باغ گیاهی نمانده بود پشت و پناه این دل بی&zwnj;آشیان شدی وقتی که هیچ پشت و پناهی نمانده بود *** قاسم آهنین&zwnj;جان نام تو چیست دختر موصل راحله؟ نوریه؟ یا ستاره&zwnj; سحری میان ارغوان و بنفش در غبار *** به رُخان توست که می&zwnj;چَمَند آهوان از چپ و راست *** چشم تو ویرانه&zwnj; من است امشب با هزار سوزن به قلب می&zwnj;دانم که نمی&zwnj;خوابم نام تو چیست دختر موصل