عبرت بگیرم قبل از عبرت دادن

از زندگی افرادی گفتیم که بر اثر سوانح تصادف مرگ مغزی شدند و خانواده‌هایشان در اقدام‌های خداپسندانه‌ای اعضای بدن آنها را به بیمارانی که سال‌ها با مرگ و رنج دست و پنجه نرم می‌کردند، بخشیدند و زندگی را به این بیماران هدیه کردند. از خانواده‌های داغدیده‌ای گفتیم که در حالی که مرگ و زندگی قاتلان فرزند، همسر یا پدر و مادرشان در دستان آنها بود، اوج انسانیت را معنا کردندو با بخشش محکومان به اعدام زندگی را به آنها هدیه کردند تا نجات یابند و راه راست را در پیش بگیرند.

نوشتن ما و روایت‌هایمان برای آن است که به مردم، مسئولان و حتی خودمان گوشزد کنیم که حادثه همیشه در کمین است. پس همه باید به هم کمک کنیم تا دنیایی بسازیم خالی از حادثه، مهربانی را با هم تقسیم کنیم و به هم احترام بگذاریم و از حوادثی که در اطرافمان رخ می‌دهد، درس عبرتی بگیریم که گاه ممکن است همین حوادثی که می‌خوانیم و به آرامی از کنار آن رد می‌شویم در کمین ما باشد که بهتر است دقت بیشتری کنیم که گرفتار حوادث نشویم. در این یک سال ما دیدیم و شما خواندید.

معصومه ملکی/ روزنامه‌نگار