به نظر می‌رسد ساده‌ترین راه ساختن یک فیلم دینی به تصویر کشیدن بخشی از ماجراها و وقایع تاریخ دین باشد، اما قضیه به این آسانی نیست. پیدا کردن دوره یا واقعه‌ای از تاریخ دین اصلا کار دشواری نیست، اما دست گذاشتن بر ماجرایی که مناقشه‌برانگیز نباشد خواسته‌ای نزدیک به محال است. مناقشات در کلیات و جزئیات یک واقعه در مجامع دانشگاهی ـ‌ طلبگی امری عادی است که تا حدودی در حوزه کتاب و مقاله هم به همین منوال بوده و هست اما به محض این‌که همان واقعه به تصویر کشیده می‌شود سوال‌ها و ابهامات معمول مهیب و پرمخافت می‌نماید. به گونه‌ای که فیلمساز را از ورود به این عرصه نگران می‌سازد. این گرفتاری تازه اول راه است، چرا که خوانش و سبک فیلمساز یا حتی جزئی‌ترین عناصر درونی فیلم می‌تواند اثر را به محاق نیمه ماندن یا محرومیت از دیدار مخاطب بکشاند. سرچشمه این مشکل را می‌توانیم در چند عامل بیابیم: