از فرخی یزدی به عنوان یکی از غزل‌ سرایان بزرگ تاریخ معاصر ایران یاد می‌کنند. او در 1267 متولد شد و در جریان جنبش مشروطیت از یزد به تهران آمد و با شعر و نثر و آثار ادبی خویش در مطبوعات، نهضت مشروطه را مورد حمایت قرار داد.

مهدی آذر وزیر فرهنگ کابینه محمد مصدق در کتاب خاطرات خود می‌گوید در نشستی با خانم ایراندخت تیمورتاش در روز 13 ژوئیه 1981 در پاریس و به هنگام صرف ناهار ، وی خاطرات خود را از مرگ پدرش این گونه نقل کرد : منبع:قزاق ؛ عصر رضاشاه پهلوی به روایت اسناد وزارت خارجه فرانسه ، نویسنده و مترجم : محمود پورشالچی ، انتشارات مروارید ، 1384 ، ص 573

رضا شاه برای تقویت پایه های سلطنت دودمان پهلوی و افزایش ثروت و اقتدار خود، بسیاری از آزادی خواهان را که برای حاکمیت حکومت قانون مبارزه می کردند به شیوه های ناجوانمردانه ای می کشت. در دوره ی سلطنت رضاشاه به جای «قهوه ی قجری» که پادشاهان سلسله ی قاجاریه با آن مخالفان سیاسی خود را سر به نیست می کردند از آمپول هوا استفاده می شد. دژخیم رضا شاه در این روش، فرد بی سوادی که « پزشک احمدی » نامیده می شد با سرنگ خود وارد زندان می شد و مخالفان سیاسی دیکتاتور را با وارد کردن مقداری هوا به رگهایشان نابود می کرد و دیگر دژخیمان شایع می کردند؛ زندانی به مرگ طبیعی و یا بر اثر بیماری های شایع در آن زمان مرده است! و خدا می داند که چند نفر توسط « پزشک احمدی » کشته شده اند!؟