«امروز»، پایان انتظارها

قطعا در انتخاب فیلمی به نمایندگی از کشورمان، آن هم به جشنواره معتبری مانند اسکار، معیارهای زیادی باید مورد توجه و تامل قرار گیرد.

جدا از معیارهای سینمایی، باید در این انتخاب به مولفه‌هایی همچون مسائل ملی و همچنین زبان بین‌المللی نیز توجه داشت.

فیلمی که به عنوان نماینده سینمای ایران به اسکار معرفی می‌شود، باید به تمام معنا زیبنده اطلاق کلمه «نماینده ایران» باشد. باید حرفش، حرف مردم ایران باشد.

در کنار آن باید در داخل کشور، از درجه‌ای از مقبولیت برخوردار باشد و در کنار انعکاس وضع اجتماعی، فرهنگی و سیاسی روز ایران، مخاطب بین‌المللی را هم مجذوب خود کند.

حال با معرفی فیلم «امروز» به کارگردانی رضا میرکریمی، این پرسش مطرح می‌شود که این فیلم چقدر توانسته با مخاطبان داخل کشور ارتباط برقرار کند که بخواهد مخاطب خارج از کشور را هم به خود جذب کند.

مصادیق نشان می‌دهد نمایش این فیلم در ایام جشنواره فجر با استقبال منتقدان مواجه نشد و از سویی اقبال درخور توجهی هم از سوی مردم در اکران فیلم شاهد نبودیم.

این انتخاب در شرایطی صورت می‌گیرد که در میان ده فیلم نامزد برای معرفی به اسکار فیلم‌های دیگری بودند که هم با اقبال مردم مواجه شده بود، هم منتقدان و هم مولفه‌های ملی و بین‌المللی را بیش از «امروز» دارا بود.

یکی از این فیلم‌ها «تنهای تنهای تنها» بود که شاید برای معرفی آن اتفاق‌نظر بیشتری میان سینمادوستان وجود داشت حتی امیر اسفندیاری، سخنگوی هیات انتخاب فیلم‌های ایرانی برای معرفی به اسکار هم بعد از انتخاب «امروز» اذعان داشت این فیلم در کنار «تنهای تنهای تنها» از بخت‌های جدی در جلسه آخر بود.

به گفته او، «تنهای تنهای تنها» به عنوان فیلمی برآمده از نسل جدید فیلمسازان است که جسورانه پیام عدالت، صلح و دوستی را به جهانیان منتقل می‌کند اما اعضای هیات با بررسی تمام جوانب، فیلم «امروز» را برگزید؛ انتخابی که نخستین واکنش‌ها به آن در میان اهالی رسانه و سینما و در سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی این بود که هیات انتخاب ترجیح داده است تا از رضا میرکریمی دلجویی کند؛ کارگردانی که دو سال پیش به دلیل ساخت فیلم ضداسلامی از سوی آمریکا با وجود معرفی «یه حبه قند» به اسکار از حضور در این رویداد انصراف داد.

سجاد روشنی‌ - گروه فرهنگ و هنر