بیایید به شیوه تربیت فرزندمان شک کنیم

وقتی پدر و مادری تصمیم می‌گیرند صاحب فرزندی شوند یعنی مسئولیت بلندمدت و سنگین تربیت وی را پذیرفته‌اند. برای بسیاری از والدین، پذیرفتن این نکته که گاهی رفتار مناسبی با کودکشان ندارند سخت است، اما بیایید برای یک لحظه هم شده، به برخی مهارت‌ها و روش‌های تربیتی که مقابل کودکان به کار می‌گیریم شک کنیم؛ مثلا به جای آن‌که در موقعیت‌های گوناگون واکنشگر باشیم سنجیده‌تر رفتار کنیم، انواع روش‌های تشویق‌، نادیده‌گرفتن و تنبیه‌ را یاد بگیریم و سعی کنیم والدین مقتدری باشیم. اغلب والدین استنباط‌شان از اقتدار این است که باید سر کودک داد بزنند، در نتیجه کودک در این شرایط به طور دائم ناپایدار و خشمگین است.

اگر زن و شوهری با هم سازگار و مهربان باشند، معمولا واکنش‌های درست و عاقلانه‌ خواهند داشت؛ آنها احترام خود و فرزندانشان را حفظ خواهند کرد و در نتیجه کودک از آنها اطاعت می‌کند، زیرا می‌داند با والدین قاطع و حقیقی روبه‌روست. والدین هنگامی نفوذ بیشتری دارند که به هم پیوستگی روابط پدر و مادر بیشتر از روابط والدین و کودک باشد. پژوهش‌ها نشان داده است، نوجوانان خانواده‌های مقتدر آینده بهتری خواهند داشت. سبک مقتدرانه موجب پایداری شایستگی‌های کودک می‌شود. دو ویژگی اصلی فرزند‌پروری مقتدرانه، یکی در نظر گرفتن محدودیت‌های رفتاری کودک و دیگری پاسخ به نیازهای وی با صمیمیت و مهرورزی است.

هریک از افراد خانواده بر رفتار و اخلاق کودک و به طور کلی بر شخصیت او تاثیر فراوان می‌گذارند؛ بنابراین آشنایی والدین با اصول تربیتی کودکان ضروری و لازم است. با استفاده از این اصول و مهارت‌ها هم والدین می‌توانند والدین موفق‌تری باشند و هم فرزندانشان قابلیت‌های بیشتری پیدا می‌کنند.

دکتر الهام روحی ‌/‌ دستیار روانپزشک