پای این والیبال را طلا بگیرید

امروز هرجا بحثی از ورزش است، نام تیم ملی والیبال ایران نیز به‌میان می‌آید؛ تیمی که بدون سر و صدا و خارج از غوغاسالاری معمول فوتبال، نشان داد که در سایه فعل خواستن و ایمان قوی و استفاده از دانش روز والیبال دنیا، می‌توان همه عقب‌افتادگی‌ها را یکشبه جبران کرد و نشان داد که ورزش ایران ظرفیت‌ها و استعدادهای زیادی برای عرضه کردن در جهان ورزش دارد. این نکته حتی از دید ویلفرد لمکه، مشاور ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در امور ورزش و صلح جهانی که با حضور در سالن 12 هزار نفری آزادی، بازی ملی‌پوشان والیبال ایران را در برابر تیم ملی آلمان از نزدیک دید، پنهان نماند و در دیدار با عباسی، وزیر ورزش و جوانان اعلام کرد که هیچ فکر نمی‌کرده است ورزش ایران این همه استعداد و سرمایه جوان در اختیار داشته باشد.

هر چند تیم ملی والیبال ایران با بازی‌های درخشان خود، حتی نشان داد که شایستگی و توان حضور در جمع شش تیم برتر دنیا را داراست و شاید اگر به جای بازی اول خود با روسیه (قهرمان المپیک) با تیم دیگری مواجه می‌شد، می‌توانست با رسیدن به خودباوری لازم، موجودیت حقیقی والیبال خود را به رخ جهانیان بکشد، اما براستی نمایش درخور تحسین و دور از انتظار والیبال ایران تا همین جای کار نیز سزاوار قدردانی اساسی است. اهمیت و حساسیت کار والیبالیست‌ها از این جهت است که آنان صف‌شکنان و پیشروان جهانی شدن والیبال ایران هستند و از این‌رو می‌توان امیدوار بود که با رویکرد تازه جوانان به این رشته مفرح و جذاب، سرمایه‌های والیبالی برای اوجگیری بیشتر در دنیای این رشته دوچندان شود. قطعا با نتایج به دست آمده باید رویکرد متفاوت‌تری نسبت به والیبال مورد توجه قرار گیرد تا استعدادها بیش از پیش مورد شناسایی قرار گرفته و بر مدار بزرگی و موفقیت، آموزش‌های حرفه‌ای لازم را دریافت کنند. بدیهی است در شرایطی که دنیا حساب جداگانه‌ای برای والیبال ایران باز کرده است، باید با حفظ خولیو ولاسکو، اجازه ندهیم کوچک‌ترین انحرافی از برنامه‌های توسعه‌ای این مربی بزرگ والیبال دنیا ایجاد شود؛ مردی که نشان داد هنرش صرفا کارکردن با تیم‌های بزرگ نیست و می‌تواند از تیم‌های متوسط نیز، تیم‌های بزرگ بسازد.

حجت‌اله اکبرآبادی / دبیر گروه ورزش