6 ماه از وعده بیست سکه گذشت!

قهرمان کاراته جهان از مسئولان استانی، فدراسیون و کل مسئولان ورزش کشور گلایه کرد.

امیر مهدی زاده  اظهار کرد: از دست همه افرادی که می‌توانستند به من کمک کنند و حامی من باشند، اما این کار را نکردند گلایه دارم. متاسفم که برخی از افرادی که در ورزش کشور تصمیم گیری می‌کنند بین رشته‌های مختلف تبعیض قائل می‌شوند. مگر قهرمانی یک ورزشکار در جهان با قهرمانی ورزشکاری در رشته ای دیگر فرقی دارد. آیا قهرمانی یک کشتی‌گیر در قهرمان جهان خیلی مهم است، اما قهرمانی من ارزش ندارد؟

وی در مورد پاداشی که قرار بود فدراسیون به مدال آوران جهانی بپردازد، گفت: رییس وقت فدراسیون در آن زمان قول داد که به مدال آوران مسابقات جهانی 20 میلیون برای مدال طلا پاداش بدهد که بعد از رفتن او ، سرپرست فعلی فدراسیون قول داد آن پاداش را بپردازد، اما اکنون شش ماه از آن مساله می گذرد و خبری از این پاداش نیست.

قهرمان کاراته جهان در مورد مراسم تقدیری که استانداری قم از او و مربیانش داشته گفت: آقای استاندار زحمت کشیدند و به فرودگاه آمدند و بعد از آن هم مراسم تجلیلی برگزار کردند، اما متاسفانه هدیه‌ای دادند که از گفتن آن خجالت می کشم. من هفت سال برای رسیدن به این مدال زحمت کشیدم و از همه چیزم گذشتم و پایم را هم در این راه گذاشتم، اما مسئولان استانداری به من پنج عدد سکه هدیه دادند که حتی هزینه عمل جراحی پایم هم نمی‌شود.

وی ادامه داد: برای جراحی پایم هفت میلیون هزینه کردم که بیشتر آن را هم از استاد باغیان قرض گرفته بودم و بعد از این که پنج سکه را به من دادند به استادم دادم تا قرضم را ادا کنم. از مسئولان تشکر می‌کنم که این همه به فکر من و دیگر قهرمانان این مملکت هستند!

مهدی زاده افزود: آقای رییس جمهور بعد از قهرمانی کشتی در جام جهانی از آنها تقدیر کرد، اما من که در یک کشور غریبه پرچم ایران را به اهتزاز در آورده بودم، اصلا به چشم نمی‌آیم. آیا قهرمانی من مقابل چشمان 14 هزار فرانسوی و بالا بردن پرچم ایران تنها پنج سکه ارزش داشت؟ اگر ارزش آن واقعا این قدر است به بقیه ورزشکاران و جوانان چه می‌خواهند بگویند. اگر قهرمانی جهان من را قبول دارند مانند بقیه با من رفتار کنند، اگر هم قبول ندارند که چرا من این همه خودم را به زحمت انداختم و مدال گرفتم.

وی با تاکید بر این که از این همه تبعیض بین قهرمانان رشته‌های مختلف ناراحت است، گفت: از این نوع برخوردها شوکه شده ام و نمی‌دانم چه بگویم. به خدا قسم من هم قهرمان جهان و ورزشکار این مملکت هستم.

قهرمان کاراته جهان یادآور شد: من بعد از قهرمانی جهان مدالم را به مقام معظم رهبری تقدیم کردم، اما در دیدار ورزشکاران در پایان سال با ایشان حضور نداشتم. وقتی در تلویزیون دیدم که ورزشکاران با مقام معظم رهبری دیدار داشتند و من را دعوت نکرده بودند خیلی ناراحت شدم. مگر من ورزشکار این مملکت نیستم. نمی‌دانم باید به چه کسی گلایه کنم که من را دعوت نکرده‌اند تا رهبرم را ببینم.

مهدی زاده در حالی که فوق‌العاده‌ ناراحت بود و بغض کرده بود، گفت: بعد از مسابقات جهانی و علی‌رغم مشکلاتی که داشتم هیچ چیزی نگفتم و تحمل کردم اما دیگر خسته شده ام. از این همه تبعیضی که بین ورزشکاران قائل می‌شوند ناراحتم. نمی‌دانم به چه کسی و چطور بگویم. من هم برای این مملکت زحمت کشیده ام و رسمش نیست که این طور با من برخورد کنند.

وی در پایان به ایسنا گفت: در این شش ماه از مشکلات مسابقات جهانی چیزی نگفته بودم، اما این بار می‌خواهم بگویم. من در حالی قهرمان جهان شدم که یک هفته‌ روی مبل خوابیدم، چرا؟ به خاطر این که می خواستم در هزینه‌ها صرفه جویی شود. اتاق‌های ما دو تخته بود و برای این که هزینه‌ها کمتر شود، سه نفره در یک اتاق می خوابیدیم. برای این که من از همه قدم کوتاه‌تر بود روی مبل خوابیدم، اما دریغ از توجه مسئولان. من با این شرایط قهرمان شدم اما هیچ کس این‌ها را نمی‌بیند. همه شرایط من را می دانند، اما چرا کسی کمک نمی‌کند. حداقل، دلیلش را به من بگویند.