کم هزینه ترین راه شادابی

استفاده مکرر از اتومبیل و عدم تحرک فیزیکی نیز در کنار سایر موارد یاد شده همگی دلایلی است که از یک سو فرسودگی بدن را به دنبال دارد و از سوی دیگر موجب تشدید عصبانیت، عدم تحمل و به قول قدما «جنگ اعصاب» می‌شود. بها دادن به ورزش یکی از بهترین و کم هزینه‌ترین راهکارهایی است که می‌تواند رکود و سستی را از تن و روان ما و به دنبال آن از بستر جامعه پاک کند. لذا پرداختن به ورزش خود سلامت، طراوت و پویایی را در فضای جامعه گسترش می‌دهد.

سید جلال عسگری، کارشناس ورزشی درخصوص تاثیر ورزش در جامعه به «جام‌جم» می‌گوید: ورزش یک ضرورت انکارناپذیر در جامعه است که تاثیر بسیاری بر سلامت جسم و شادابی روح فردی و جمعی دارد.وی می‌افزاید: متاسفانه زندگی شهری امروزه آنقدر مردم را درگیر کرده که با موضوعی به نام اوقات فراغت بیگانه شده‌اند. فعالیت‌های پشت میزی و کمی تحرک عارضه‌هایی را دنبال داشته به گونه‌ای که شاهدیم بسیاری از شهروندان به بیماری‌های دیابت و فشارخون مبتلا هستند؛ بنابراین، خستگی‌های روحی و بیماری‌های جسمی افراد در دنیای امروز به صورت بازخوردی منفی به جامعه باز می‌گردد و در پی آن تنش‌ها را بین افراد زیاد می‌کند. به عقیده عسگری، با توجه به مشکلاتی که امروزه به علت پیچیدگی‌ها و دغدغه‌های زندگی در جامعه بروز می‌کند، لازم است فعالیت بدنی، تحرک و ورزش‌های همگانی را در کلانشهرها توسعه داد تا فضای جامعه نیز به تدریج عاری از بیماری‌ها شود. وی با بیان این‌که کاهش بیماری‌های جسمی و روانی از نتایج ورزش‌کردن است، تاکید می‌کند: امور ورزشی باید بیشتر جنبه تفریحی داشته باشند تا خانواده‌ها به صورت جمعی بتوانند ورزش کنند. این امر خود به تدریج موجب گسترش فرهنگ کار جمعی و تعامل بین افراد جامعه و از بین رفتن فردگرایی خواهد شد.

محمدعلی پرتوی، نماینده و عضو کمیسیون اجتماعی مجلس نیز با بیان این‌که رسالت دین اسلام تربیت و آموزش انسان‌هاست، می‌گوید: در دین اسلام ورزش وسیله‌ای است برای سالم‌سازی تن و روان و پرورش نیروی جسمی، به گونه‌ای که با بکارگیری ظرفیت‌های روحی و جسمی افراد، ورزش موجبات بهبود وضع جامعه را نیز فراهم می‌آورد.

وی ادامه می‌دهد: ورزش نه‌تنها برای جلوگیری از ضعف بلکه برای تکمیل رشد جسمی و تقویت ابعاد معنوی فرد در زمینه‌های مختلف اجتماعی و فرهنگی عامل موثری است که از این راه می‌توان بر رشد جامعه و زدودن ناهنجاری‌ها کمک کرده و می‌توان جوانان را به نحوی تربیت کرد که توانایی غلبه بر هواهای نفسانی را داشته باشند.

پرتوی تاکید می‌کند: ورزش پایگاه استواری برای یک زندگی مطلوب و صحیح اجتماعی است که اگر متزلزل شود موفقیت، بهزیستی و استقامت در برابر ناملایمات و تفکر و عقاید سالم نیز در جامعه از بین خواهد رفت.

ورزش، جوانان را در مقابل ناهنجاری‌ها و بزهکاری‌های اخلاقی و اجتماعی که امنیت جامعه را به مخاطره می‌اندازد ایمن خواهد کرد.

در پی رهنمودهای رهبر معظم انقلاب در احیاء و توسعه ورزش‌های ملی و باستانی، سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران در سال 82 نسبت به تاسیس کمیته‌ای برای «فراملی‌کردن ورزش‌های باستانی و زورخانه‌ای» اقدام کرد.مسلما ترویج این ورزش در جامعه به نوعی اشاعه اخلاق‌مداری و فرهنگ پهلوانی در سطح جامعه است. چراکه این گونه ورزش‌ها ریشه در آیین جوانمردی و پهلوانی در تاریخ این مرز و بوم دارد؛ ورزشی که امروزه در جامعه جانی تازه گرفته است و این را باید به فال نیک گرفت.

محمدعلی پرتوی، در خصوص نقش و اهمیت روحیه پهلوانی در جامعه و توسعه دوستی، برادری و همبستگی اجتماعی با ذکر این جمله جهان پهلوان تختی که گفته است: «من به مردم تعظیم می‌کنم»، تصریح می‌کند: امروزه بیشتر به ورزش قهرمانی برای بالا بردن رکوردها اهمیت داده می‌شود و این امر موجب شده است مردم برای ارتقای فرهنگ سالم‌سازی جامعه در عرصه ورزش دخیل نشوند و در بسیاری از موارد از جمله مسابقات فوتبال، صرفا به عنوان یک تماشاچی در میادین ورزشی حاضر شوند.

وی با بیان این‌که ورزش فقط برای تقویت جسمانی نیست، می‌افزاید: ورزش می‌تواند به صورت همگانی صورت گیرد و در این حالت روح همکاری و اجتماعی بودن را در هر انسانی به وجود آورد. یک بدن ناتوان و رنجور نمی‌تواند بهره شایانی از زندگی ببرد لذا، در انجام وظایف مهم خود در مقابل اجتماع دچار سستی می‌شود.

وی با بیان این‌که در زندگی ـ که عرصه پیکار است ـ احتیاج به جسمی است که دارای بنیانی استوار و قابل اطمینان بوده و نوعدوستی و همگامی با مردم در وجودش باشد، ادامه می‌دهد: ورزش مصفای روح و جان است و کسی که جسم و روح سالم و قوی داشته باشد می‌تواند در خدمت مردم و جامعه خویش قرار بگیرد.

مطالعات محققان نشان می‌دهد وزن مغز انسان بین سنین 30 تا 90 سالگی حدود 10 درصد کاهش می‌یابد و از مهم‌ترین اختلالات مغزی در سنین کهنسالی انواع دمانس بویژه آلزایمر است، به عبارتی آلزایمر شایعترین نوع دمانس در سنین کهنسالی است و تخمین ‌زده می‌شود در طول 20 سال آینده تعداد افراد مبتلا به این بیماری در کل دنیا 3 برابر شده و تا سال 2025 این تعداد به 22 میلیون نفر برسد. این در حالی است که در حال حاضر حدود 28 درصد از افراد بالای 85 سال و 5/8 درصد از افراد بالای 65 سال از بیماری آلزایمر رنج می‌برند. نتایج تحقیقات یک پژوهشگر آمریکایی به نام ادوارد مک آلی هم نشان داده است که انجام حرکات فیزیکی ملایم مانند پیاده‌روی به مدت 40 دقیقه و 3 بار در هفته برای شادابی مغز مناسب بوده و می‌تواند اتصالات مغزی و عملکرد شناختی را بهبود بخشیده و پیری بافت مغز را به تاخیر اندازد.

لیلا اسمی، یکی دیگر از کارشناسان ورزشی معتقد است ورزش روحیه فرد را بالا می‌برد و در زندگی خانوادگی و اجتماعی او تاثیر بسزایی دارد. وی به خبرنگار ما می‌گوید: باید فرهنگ ورزش‌کردن را در جامعه رواج داد که خوشبختانه این اتفاق در جامعه ما افتاده است؛ برگزاری ایستگاه‌های تندرستی در بوستان‌ها و دیگر اماکن عمومی، خود یکی از مصداق‌های این امر است که یکی از بهترین راه‌های تشویق شهروندان به ورزش همگانی و ایجاد فضایی بانشاط در بستر جامعه است. این کارشناس ادامه می‌دهد: یکی از اقدامات خوبی که در این چند سال اخیر توسط شهرداری‌ها انجام شده، نصب وسایل بدنسازی در همه بوستان‌ها است تا شهروندان به راحتی و بدون پرداخت هزینه بتوانند از آنها استفاده کنند.

هادی لطفی، مربی رسمی فدراسیون بدنسازی و قهرمان کشوری این رشته نیز می‌گوید: اکثر مردم ورزش‌کردن را دوست دارند ولی به علت کمبود وقت، مشغله زیاد را بهانه کرده و از انجام آن اجتناب می‌کنند؛ در صورتی که همه اینها ناشی از تنبلی است. لطفی با بیان این‌که باید همه بدانند که ورزش انجام حرکات سنگین و سخت نیست، می‌گوید: ورزش‌کردن وقت زیاد یا مکان مناسب نمی‌خواهد بلکه می‌توان در خیابان، منزل و حتی محل کار هم حرکات ورزشی را انجام داد. وی که خود از قهرمانان رشته بدنسازی است، تصریح می‌کند: کار با دستگاه‌های بدنسازی فعالیت قدرتی و غیرهوازی محسوب شده و از نظر پزشکی بهترین راه برای جلوگیری از پوکی استخوان است. زیرا باعث کلسیم‌سازی روی استخوان‌ها می‌شود و در افزایش و استقامت عضلات موثر است. وی ادامه می‌دهد: از سوی دیگر ورزش‌کردن در افزایش اعتماد به نفس و رضایتمندی از جسم بسیار موثر است که بازتاب و نمود آن را می‌توان در رفتارهای افراد ورزشکار در جامعه و طراوت و شادابی آنها در زندگی اجتماعی نیز به خوبی مشاهده کرد.

این روزها گسترش باشگاه‌های ورزشی در سطح کلانشهر تهران و سایر شهرهای بزرگ موجب شده است تا طیف وسیعی از جوانان و میانسالان به سمت ورزش روی آورند که این امر خود موجب رشد و شکل‌گیری یک گفتمان ورزشی در سطح جامعه و بین اقشار مختلف است. یکی از محاسن این کار آن است که افراد مختلف با سنین و تجربه‌های مختلف در محیطی مشترک هنگام انجام‌دادن حرکات ورزشی با تعاملی دوستانه نهاد اجتماعی کوچکی را ایجاد می‌کنند که خود تمرینی است برای ارتقای فرهنگ گفتمان و نمود رفتارهای دوستانه و به قول قدما «لوطی منشانه» که یکی از مهم‌ترین نیازها در بین دیالوگ‌های رد و بدل شده بین مردم است. کوتاه این‌که ارتقای فرهنگ ورزش‌کردن در میان مردم به تدریج نه‌تنها موجب رونق و رشد فرهنگ گفتمانی دوستانه میان مردم خواهد شد، بلکه باعث افزایش روحیه تحمل‌پذیری مردم در برابر مشکلات و مصائب شخصی و اجتماعی می‌شود. بنابراین می‌توان ادعا کرد که هر سرمایه‌گذاری در امر ورزش به طور مستقیم موجب ایجاد پویایی و طراوت در فضای جامعه خواهد شد.