ویروسی که به دیگران هدیه می دهید

سرماخوردگی بیماری شایع فصل سرماست و به همین دلیل ، بسیاری از مردم آن را جدی نمی گیرند. آنفلوآنزا نیز بیماری شایع فصل سرما

کد خبر: ۳۴۳۹۵

است و عوارض آن بسیار شبیه سرماخوردگی است ، حال آن که آنفلوآنزا جزو بیماری های بسیار خطرناک است و انواع پیشرفته آن می تواند حتی به مرگ بیمار بینجامد.
آنفلوآنزا انواع گوناگونی دارد که با اسامی مختلفی شناخته می شود. انواعی از آنفلوآنزا نیز وجود دارد که بیماری مشترک انسان و دام است و از خطرناکترین انواع آن به حساب می آید.
در این میان ، می توان به شیوع آنفلوآنزای پرنده ای که بتازگی در جنوب شرق آسیا شیوع پیدا کرده ، اشاره داشت. مطلبی که پیش رو دارید، مروری است مختصر بر چگونگی این بیماری: زمستان سال 1918 میلادی ، سرمای سخت زمستان و بیماری عجیبی که ظاهرا یک آنفلوآنزای ساده بود، حدود 2 میلیون نفر از مردم امریکا را مبتلا کرد.
در ابتدا علایم این بیماری ، چندان تفاوتی با یک سرماخوردگی ساده نداشت ؛ اما پس از گذشت چند ماه که بیش از نیم میلیون نفر بر اثر ابتلا به این بیماری جان خود را از دست دادند، به یکباره وضعیت اضطراری اعلام شد.
محققان شروع به کار کردند تا با کشف و ساخت یک واکسن جدید و دسته ای از داروها آن را به گونه ای مهار کنند. پس از مدت کوتاهی ، واکسن مربوط به آن کشف و وارد بازار شد.
«ویروس آنفلوآنزا دیگر هرگز باز نخواهد گشت!» این جمله به بزرگترین تیتر خبری روزنامه ها تبدیل شد؛ اما این خوشحالی مدت زیادی ادامه نداشت.
حدود چند ماه بعد، اپیدمی دیگری از آنفلوآنزا بوقوع پیوست که واکسن کشف شده قبلی هیچ اثری روی آن نداشت. نتیجه مهم علمی و تاریخی به دست آمده ، از این واقعه ، این بود که آنفلوآنزا با وجود خفیف و بی خطر بودن می تواند مرگبار هم باشد، پس باید به آن بیشتر توجه کرد. عامل بیماری آنفلوآنزا، از گروه اورتو میکسو ویروس هاست.
پوشش سطحی این گروه از عوامل بیماریزا، حاوی پروتئین های خاصی است که پس از اتصال به سلولها می توانند وارد آنها شده و به تعداد زیادی تکثیر شوند. در نتیجه این عمل ، سیستم سلولی بدن میزبان از هم می پاشد و همین عاملی می شود برای بروز نشانه های بیماری ، سلولهای هدف اولیه برای آنفلوآنزا، بافت پوششی دستگاه تنفسی است.
ویروس از طریق تنفس قطرات آلوده یا تماس مستقیم با ترشحات تنفسی آلوده وارد ریه ها می شود و در سطح بافت پوششی جایگزین می گردد.
سپس از محل استقرار، همانندسازی انجام می دهد و از راه دستگاه تنفس انتشار می یابد. ویروس با عوارض پوسته پوسته کردن بافت پوششی و التهاب زیر مخاط علایم بیماری را بروز می دهد.
دوره نهفته آنفلوآنزا یک تا 3 روز است و ویروس در نتیجه آسیب به مخاط مژکدار امکان به وجود آوردن پنومونی های باکتریایی ثانویه و در نتیجه فعال شدن عوامل بیماریزایی نظیر استافیلوکوک اورئوس و استرپتوکوک پنومونیه عمل می کند. انواع ویروس های آنفلوآنزا تاکنون 3نوع خاص ویروس یعنی A، B و C شناخته شده است.
شاید برایتان جالب باشد بدانید که دستگاه گوارش حیوانات اهلی نظیر اسب و اردک که معمولا با دیدن آن ابراز خشنودی می کنید، یکی از مهمترین منابع تکثیر ویروس به شمار می روند و پس از دفع در مدفوع ، اگر وارد بدن شخص شوند، آنفلوآنزا ایجاد می کنند. علایم بیماری آنفلوآنزا بیماری با علایمی مشابه یک سرماخوردگی عادی نظیر تب بالای 38 درجه ، دردهای عضلانی ، سرفه بدون خلط، ناراحتی پایین جناغ سینه و درد، بویژه هنگام سرفه کردن ، نمایان می شود.
این حالات 4 تا 6 روز ادامه دارد؛ اما باید دانست که بعد از طی این دوران ، بهبود قطعی حاصل نمی شود؛ بلکه سرفه های خشک و مزمن برای مدتها همراه بیمار خواهد بود.
در بیشتر موارد این بیماری با خوردن تب بر یا آسپیرین و پاشویه کردن درمان می شود؛ اما در مواردی که بیماری با عفونت های باکتریایی همراه باشد، تشخیص در درمان فوری را الزامی می نماید.
مصرف داروی ضدویروسی آمانتیدین یک یا 2 روز پس از حمله بیماری در کوتاه کردن دوره ابتلا و کاهش شدت آن موثر خواهد شد؛ گرچه در برخی مواقع ویروس های مقاوم به داروی مذکور نیز یافت شده است.
شاید از خود سوال کنید که چه چیز باعث می شود واکسن های تولید شده برای یک آنفلوآنزای خاص روی نوع دیگر بی تاثیر باشند؛
پاسخ این پرسش را باید در تنوع ترکیبات موجود در ویروس جستجو کرد که طی یک مدت کوتاه ، ژن آن به گونه ای تغییر می کند که با حالت قبلی اش کاملا متفاوت می شود. در این شرایط، دیگر واکسن روی آن هیچ اثری نخواهد داشت و همین سبب وقوع اپیدمی های شدید می شود.
باتوجه به مطلب ذکر شده ، می توان نتیجه گرفت که بهترین راه برای مبتلا نشدن به این بیماری کسالت آور، به کارگیری اصول پیشگیری است.