خطر بالقوه و عیان

با این حال فده‌رر در 4 ماه پایانی سال از نو اوج گرفت و با این که طلای انفرادی المپیک را هم در همین مقطع به نادال سپرد، اما با به دست آوردن پنجمین قهرمانی متوالی‌اش در یو.اس. اوپن تعداد گرنداسلم‌های فتح شده توسط خود طی عمر پربارش را به عدد 13 رساند و فقط یکی کم دارد که به رکورد 14 قهرمانی پیت سمپراس تنیسور بازنشسته آمریکایی در تورنمنت‌های بزرگ چهارگانه برسد. بعید است که او طی 4  3 سال خوب دیگری که در عرصه تنیس برای او متصور است، به این رکورد نرسد و از آن فراتر نرود. این کار احتمالا همین امسال (2009)‌ انجام خواهد شد.

از دوحه تا ملبورن

با  این حال هدف عاجل‌تر فده‌رر این است که رتبه اول را در جدول جهانی تنیس از نادال پس بگیرد و هر دو تنیس‌باز از همان ابتدای سال جدید (2009)‌ وارد صحنه مسابقات جدید شدند تا هیچ‌یک در نبرد و اهداف خود بازنده نباشند. بعد از تورنمنت غیررسمی ابوظبی امارات که اندی مورای اسکاتلندی با شکست دادن هر دوی آنان اول شد، نادال و فده‌رر به چند صد  کیلومتر دورتر سفر کرده و در تورنمنت دوحه قطر که همپا با مسابقات بریسبین استرالیا اولین تورنمنت رسمی سال بود، بخت‌آزمایی کردند و در نهایت هر دو مهیای اوپن استرالیا در ملبورن یعنی اولین گرنداسلم سال شدند که نادال هرگز آن را نبرده، اما فده‌رر پیشینه فتح آن را در 3 دوره از  5 دوره گذشته داشته است. بعضی‌ها معتقدند مورای که به رده چهارم جدولATP  رسیده و یا نوواک ژوکوویچ صربستانی که دو سالی است در رده سوم آن نشسته، می‌توانند در سال 2009 هر دو غول تنیس را ناکام و خود حکومت کنند، اما حقیقت و  احتمال قوی‌تر این است که در سال 2009 نیز یک نفر از جمع دو نفره فده رر  نادال بر جهان تنیس حکم براند و دو رقیب فوق فعلا باید به آنچه دارند، بسازند. قدر مسلم این که فده‌رر برای جبران آنچه در سال 2008 روی داد و او بخشی از آن را مرتبط با بیماری گوارشی و مصدومیت خود در اوایل آن سال و مولود تبعات آن می‌داند، بسیار مصر و مصمم است. درست است که او در آن سال به اصطلاح بد نیز در فینال 3 گرنداسلم از 4 گرانداسلم حاضر بود، اما باخت او در دیدار نهایی رولان گاروس در مقابل نادال با نتیجه‌ای بسیار یک‌طرفه همراه بود و حتی خودش هم معترف است که شکستش در فینال «اپیک» مانند ویمبلدون در برابر همین رقیب ویژه و قطع نوار 5 دوره قهرمانی‌های متوالی‌اش در معتبرترین تورنمنت تنیس دنیا حتی دل دیگران را هم به درد آورده و نوعی احساس‌ ترحم را نسبت به او به وجود آورده است. به همین سبب وی مصمم است با فتح مجدد ویمبلدون، چنان احساس و فکری را از اذهان سایرین بزداید.

آینده‌‌ای طولانی‌تر

اما رکوردهای نادال هم در سال 2008 فوق‌العاده بود. او 82 مسابقه را برد و در 8 تورنمنت شامل دو گرانداسلم قهرمان شد و چون 5 سال از فده‌رر جوان‌تر است بدیهی می‌نماید که آینده‌ای طولانی‌تر از او داشته باشد و حتی اگر فده‌رر همین امسال از نو به صدر جدولATP  صعود کند، این احتمال که نادال در سال 2010 یا 2011 آن را پس بگیرد، بسیار زیاد خواهد بود. در یک نگاه کلی نادال با داشتن سابقه قهرمانی در 5 گرانداسلم از «فده‌رر 13 گرانداسلمی» بسیار عقب است، اما تفاوت سنی این دو، این مساله را توجیه می‌کند. عده‌‌ای از این هم فراتر می‌روند و می‌گویند آثار سنگین شکست در فینال دو گرانداسلم سال 2008 در برابر رقیب مستقیم (نادال)‌ و ناکامی فده‌رر در تعدادی تورنمنت‌های عمده دیگر در سطح جهان و این نکته که او بر اثر 5، 6 سال تلاش بی‌وقفه و بالانشینی در جهان تنیس به لحاظ روحی و جسمی فرسوده شده، نشانگر آغاز دوران تنزل او و «شروعی بر پایان کار» وی است. این که او علاوه بر یو.اس.اوپن قهرمانی‌اش را در مسترز (اساتید)‌ در ماه نوامبر 2008 هم پس گرفت، لزوما چیزی خلاف این را نشان نمی‌دهد و فقط به مثابه واپسین تلالوهای یک ورزشکار در پاییز قهرمانی‌هایش است.

همان وضع

اما همان‌طور که بارها از زبان نادال شنیده شده، این چپ دست جنگنده و فنی از قماش فوق نیست و بر عکس فکر می‌کند فده‌رر هنوز چیزهای فراوانی را در چنته دارد و حداقل دو سه سال بسیار خوب دیگر و توام با قهرمانی‌های متعدد برای او در پیش است. نادال که ابتدا فقط یک قهرمان خارق‌العاده برای زمین‌های خاکی (Clay)  شناخته می‌شد، در تمجیدی کامل از حریف استثنایی سوئیسی‌اش می‌گوید: «فده‌رر هنوز فده‌رر است و هر موقع که کسی در تضاد با این باور در یکی دو سال اخیر از او انتقاد و ادعای نزول وی را مطرح کرده، مجبور به رد آن شده‌ام و امروز نیز همان وضع برقرار است و مجبورم تاکید کنم که او نه فقط امسال باز هم تورنمنت‌های زیادی را می‌برد، بلکه با تمام وجود معتقدم فده‌رر شایسته عنوان برترین تنیسور تاریخ است و من در سال‌های اخیر مشغول جنگیدن با کسی بوده‌ام که چنین خصلتی را دارد.»یک وجه مهم در این ماجرا بشدت خسته و مصدوم شدن نادال بر اثر فشار کشنده مسابقات 2008 و آثار ویران‌کننده حضورهای متوالی و بیش از حد وی در تورنمنت‌های این سال بود. تنیسور مبارزه‌جوی اسپانیایی چنان متمرکز برای گرفتن جایگاه رفیع فده‌رر در جهان تنیس بود که فراموش کرد قدری استراحت هم به خود بدهد و در نتیجه پاییز گذشته را با مصدومیت و دور ماندن از 2 تورنمنت مهم مسترز و فینال جام دیویس سپری کرد و با این که هموطنان او جور نادال را کشیدند و در غیاب وی نیز جام دیویس (تنیس تیمی قهرمانی مردان جهان)‌ را برای سومین بار نصیب اسپانیا کردند، اما در نبود او فده‌رر باز هم در رقابت‌های استادان، قهرمان شد. با این که نادال تورنمنت‌های 2009 را ظاهرا بدون مصدومیتی خاص و بدون معضلی در این زمینه شروع کرده، اما حاشیه‌نشینی 2 ماهه او در پایان فصل گذشته بر اثر مصدومیت جدی مفاصل زیر زانو و ساق پا حاکی از وجود نقصانی عمیق در وی است که بعید نیست بر اثر فشار مسابقات جدید از نو ظهور و عود کند و تاثیرگذاری او را بشدت کاهش دهد. امروز خیلی‌ها می‌گویند وضعیت هر دو زانوی نادال نگران‌کننده و توام با بدبینی‌های پزشکان در درازمدت است.نادال این فرضیه و بیم را رد کرده و در تورنمنت اخیر اوپن قطر در دوحه خطاب به خبرنگاران گفت: «من سالمم و دغدغه‌ای بابت وضعیت فیزیکی‌ام ندارم. در فینال تورنمنت‌ امارات نیز با این که به مورای باختم، اما دیدید که در یک فینال سطح بالا به مدت 2 ساعت و 45 دقیقه با او جنگیدم و دچار هیچ عارضه فیزیکی هم نشدم.»

44 به 34

نظرسنجی اخیر «ATP» از کاربران سایت اینترنتی این اتحادیه درخصوص این مساله، این نکته را آشکار کرد که 44 درصد از پرسش‌شونده‌ها معتقدند فده‌رر امسال حکومتش را از نادال پس می‌گیرد و بیشتر از 34 درصد اعتقاد به توفیق نادال در این کورس و حفظ جایگاه کنونی‌اش توسط وی ندارند. این در حالی است که تاریخ و وقایع رخ داده از زمان به‌کارگیری رنکینگ رایانه‌ای برای تنیس‌بازان (از اوایل دهه 1970 به بعد)‌ به سود نادال رای می‌دهند، زیرا در این مدت طولانی فقط یک بار اتفاق افتاده که تنیس‌بازی بعد از واگذاری رتبه اولی‌اش در جدول جهانی تنیس مردان، بلافاصله سال بعد آن را پس بگیرد و این کار را تنها ایوان لندل چکی 20 سال پیش انجام داد.

وصال روحانی
منبع: Daily Telegraph / ژانویه 2009