چرا باید کنار لبنان بایستیم؟

این خاطرات که توسط راحله صبوری ثبت و تدوین شده، تاکنون ۲۲ بار تجدید‌چاپ شده است. در بخشی از این کتاب، فرمانده گردان میثم روایتی از حضور لبنانی‌ها در هشت سال دفاع‌مقدس و رسیدن به فیض شهادت در جنگ تحمیلی دارد.
   
موتورسواران خیابان مولوی
شهید چمران درسروسامان‌دادن نیروهای جنگ‌های نامنظم، به یک‌تدبیر رسید؛ این‌که از موتورسواران حرفه‌ای برای شکار تانک‌های دشمن استفاده کند. به‌ این‌ترتیب اعلام کرد به چند موتور پرشی و چند راکب نیاز است. به همین‌دلیل سیدابوالفضل کاظمی سراغ جلیل نقاد رفت تا با هم به دیدار چند نفر از دوستان جلیل نقاد از اهالی خیابان مولوی تهران بروند. صبح فردای دیدار و گفت‌وگوهایی که انجام شد، ۵۰ موتورسوار خود را به نخست‌وزیری رساندند که همگی دارای موتورهای پرشی بودند. راه‌آهن هم پذیرفت موتورها را با قطار مسافربری به اهواز برساند.
   
هم‌رزمان لبنانی و آموزش شکار تانک
بین نیروهای داوطلبی که همراه شهید چمران می‌جنگیدند، ۲۰ تا ۳۰ نفر لبنانی هم حضور داشتند که همرزم چمران در لبنان بودند و با او به ایران آمده بودند. این نیروها هم با متجاوزان عراقی می‌جنگیدند هم به نیروهای مردمی آموزش تاکتیک و شکار تانک با آرپی‌جی می‌دادند. یکی از این افراد، علی‌عباس بود که شکار تانک حین موتورسواری را به موتورسوارها آموزش داد. با رسیدن سومین‌ روز جنگ، سه نفر از این نیروهای لبنانی حین شکار و انهدام چند تانک دشمن، به شهادت رسیدند. 
   
اشغال سوسنگرد و نقش آرپی‌جی زن‌ها
شهید چمران، اشغال سوسنگرد را خطر و تهدیدی برای اهواز می‌دانست. به ‌همین ‌دلیل گروهی از نیروهای جنگ‌های نامنظم را برای پدافند به سوسنگرد برد که سیدابوالفضل کاظمی هم بین آنها بود. کاظمی در آن مقطع به ‌قول خود اوستای آرپی‌جی شد و آن‌قدر آرپی‌جی شلیک کرد که از گوش‌هایش خون جاری می‌شد. شهید چمران نیز در این درگیری‌ها به‌شدت فعال بود و لحظه‌ای آرپی‌جی شلیک و لحظه‌ای دیگر با کلاشینکف به‌سمت دشمن آتش می‌کرد. 
   
​​​​​​​شکارچیان تانک مدافع سوسنگرد
در جریان شکار تانک‌های مهاجم که قصد اشغال سوسنگرد را داشتند، یکی از موتورسوارها مورد اصابت گلوله مستقیم توپ تانک قرار گرفته و پیش چشمان کاظمی تکه‌تکه ‌شود. حدود یک‌چهارم تانک‌های مهاجم توسط موتورسواران در حال حرکت شکار شدند و نتیجه شکار تانک‌ها این بود که مدافعان سوسنگرد برای اولین‌بار صاحب سلاح دوشکا شدند. در این میان کاظمی مجروح و به سوسنگرد منتقل شد، نیروهای کمکی سپاه رسیده و با همکاری ارتش، جلوی سقوط سوسنگرد را گرفته بودند. عکس‌العمل مدافعان و حاضران در صحنه حفظ سوسنگرد، به‌روایت کاظمی، صلوات‌فرستادن و کف‌زدن بوده است.