زیبایی همکاری جوانان و باتجربه‌ها

خودم چه هنگام ساخت سریال‌های تلویزیونی و چه در زمان ساخت فیلم‌هایی مانند دستمزد و شکار که بارها از تلویزیون پخش شده‌ و اغلب هم محبت مخاطبان را نسبت به من موجب گشته، اغلب سعی می‌کردم از بازیگران جوان و باتجربه کنار هم استفاده کنم تا به این ترتیب هم اجر هنرمندان باسابقه پاس داشته شود و هم جوانان از باتجربه‌ها یاد بگیرند و از همه مهم‌تر برای هر دو طیف، اشتغال ایجاد شود.

اگر همین الگوی استفاده از هنرمندان باتجربه و جوان کنار هم در سریال‌ها و فیلم‌ها باب گردد، قطعا سبب‌ساز آن می‌شود که هم جوانان در کنار بزرگان مشق کرده و از آنها بیاموزند و هم بزرگ‌ترها دلگرم می‌شوند که به آنها توجه شده و این طور چرخ زندگی آنها هم می‌چرخد. متاسفانه برخلاف همه شعارهایی که داده می‌شود بسیاری از هنرمندان باتجربه، بیکار و کم‌کار هستند و بیکاری آفت هنر است و عجبا که این آفت بدجوری در میان هنرمندان باسابقه ما رخنه کرده است. چرا هنرمندان قدیمی باید بیکار باشند؟ چرا در این همه سریالی که ساخته می‌شود جایی برای بزرگان بازیگری نیست. گاهی در تلویزیون خودمان دیده‌ام که سعی می‌کنند از بازیگران قدیمی در سریال‌ها استفاده کنند که خیلی هم زیبنده و مناسب است، چون هم باعث افزایش استقبال مخاطبان می‌شود و هم این که کیفیت سریال بالا می‌رود و هم کمکی است به اقتصاد متزلزل اهالی هنر. به نظرم، هم باید سریال‌سازان پلتفرم‌ها و هم فیلمسازان همین روند را در انتخاب بازیگر و واسپاری نقش‌ها رعایت کنند. زمانی که در فیلم دستمزد از محمد صالح‌علای جوان در کنار مهدی فتحی باتجربه استفاده کردم خیلی‌ها فکر نمی‌کردند این زوج بتوانند تا این حد مخاطب‌پسند باشند که بعد از سال‌ها همچنان در ذهن مخاطب بمانند ولی واقعیت آن بود که هدف ما درست بود و همین هم عامل ماندگاری شد‌. الان هم می‌شود باز هم از همین روش برای انتخاب بازیگران یک سریال استفاده کرد. هنوز هم بازیگران باتجربه فراوانی داریم که خانه‌نشین هستند و فقط باید یک بازیگردان توانمند و حرفه‌ای در کنارمان باشد و خودمان هم قدری در تاریخ سریال‌های تلویزیونی تامل کنیم تا بتوانیم چنین بازیگرانی را از کنج انزوا درآورده و با سپردن نقش به آنها، عیار کار خود را بالا ببریم.