تنبلی گوش یا بد شنوایی در کودکان

اهمیت درمان تنبلی گوش یا کم شنوایی در کودکی

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از نمناک ،یکی از مهم ترین مشکلات کودکان امروزی ، تنبلی گوش و مشکلات شنوایی است که باعث کاهش حواس و هوش کودکان در نتیجه کاهش قدرت یادگیری آن ها می شود. در ایجاد تنبلی گوش کودکان عوامل مختلفی مانند بیماری های واگیر (زردی بالا) ، مننژیت و بیماری های اعصاب تاثیرمی گذارند. این بیماری ها در نحوه ی عملکرد عصب اختلال ایجاد می کنند. والدین باید توجه داشته باشند چکاپ های سالیانه گوش ها برای کودکان را انجام دهند.

در برخی کودکان میزان شنوایی نرمال و مناسب قرار دارد، اما ممکن است مشکلاتی مانند سختی در پردازش کلمات و درک آن وجود داشته باشد.برخی کودکان دچار افت شنوایی برای تقویت شنوایی باید از سمعک استفاده کنند ، در غیر اینصورت دچار تنبلی عصب شنوایی می شوند و اینگونه روند درمان آنها طولانی تر خواهد شد.

افراد دارای اختلال شنوایی باید از طریق تقویت شنوایی ،شنوایی شان را به سطح مناسب برسانند تا مشکل پردازش شنوایی و یا تلفیق اطلاعات در آن ها برطرف شود .برای افزایش میزان شنوایی و رفع مشکلات تنبلی گوش ، در اولین مرحله باید میزان شنوایی با صدا تقویت شود و با استفاده از اصوات موسیقی ها باید به تحریک مغز و تقویت یادگیری اقدام کرد.

تنبلی گوش می ‎تواند بر توانایی کودک در توسعه گفتار، زبان و مهارت های اجتماعی وی تاثیر گذار باشد . اگر این اختلال در مراحل اولیه تشخیص داده شده و مورد درمان قرار بگیرد، به احتمال زیاد برطرف خواهد شد و بنابراین در صورتی که فکر می ‎کنید فرزندتان از این مشکل رنج می ‎برد، سریعا به پزشک مراجعه کنید .

تنبلی گوش به چه معناست ؟

کم شنوایی زمانی اتفاق می ‎افتد که بخش خاصی از سیستم شنوایی به طور معمول عمل نکند که سیستم شنوایی به معنای گوش بیرونی ، گوش میان ی، گوش داخلی و عصب شنوایی (صوتی) است .

علائم و نشانه های تنبلی گوش

علائم و نشانه های کم شنوایی در هر کودکی متفاوت است که این اتفاق حتی ممکن است بعد از انجام غربالگری های شنوایی نوزادان نیز بروز پیدا کند .

علائم مربوط به نوزادان

• نسبت به صدا های بلند واکنشی از خود نشان نمی ‎دهند.
• توانایی گفتن کلماتی مانند "دادا" یا "ماما" را تا 1 سالگی ندارند.
• در صورت صدا زدن نام آن ها واکنشی از خود نشان نمی ‎دهند البته این موضوع گاهی به دلیل عدم توجه کودک به شخص نیز اتفاق می ‎افتد و ممکن است با کم شنوایی اشتباه گرفته شود اما ممکن است به دلیل کم شنوایی و یا ناشنوایی نیز بروز پیدا کند .
• توانایی شنیدن برخی صداها در نوزاد وجود دارد اما برخی صداهای دیگر خیر .

علائم تنبلی گوش مربوط به کودکان

• مهارت صحبت کردن در آن ها به تاخیر می ‎افتد.
• گفتار آن ها تا حدودی غیر عادی خواهد بود.
• توجهی به راهکار های اراده شده از جانب مادر و پدر خود نخواهد داشت. ( این مسئله نیز گاهی به دلیل عدم توجه کودک در برخی شرایط اتفاق می ‎افتد).
• کودک اغلب در واکنش به صحبت دیگران می ‎پرسد "ها؟"
• کودک تمایل زیادی به زیاد کردن صدای تلوزیون دارد.
• نوزادان و کودکان باید در نحوه بازی، یادگیری، برقراری ارتباط و عملکرد به نقطه عطف برسند که تاخیر در هر یک از این نقاط عطف می ‎تواند نشانه کم شنوایی یا مشکل رشدی باشد.

غربالگری و تشخیص تنبلی گوش

غربالگری شنوایی نشان می ‎دهد که آیا ممکن است کودک دچار مشکلات شنوایی بشود یا خیر . این آزمایش آسان و بدون هیچ گونه دردی برای کودک خواهد بود و در واقع، در بیشتر مواقع نوزادان در هنگام انجام غربالگری خواب هستند و این آزمایش چند دقیقه بیشتر به طول نخواهد انجامید.

نوزادان

تمام نوزادان باید حداکثر تا 1 ماهگیشان ، مورد آزمایش غربالگری قرار گیرند و در صورت عدم انجام این آزمایش باید حداکثر تا 3 ماهگی نوزاد آزمایش کامل شنوایی برای او صورت پذیرد .

کودکان

کودکان قبل از ورود به مدرسه باید مورد آزمایش شنوایی قرار گیرند و در صورت عدم انجام این آزمایش لازم است که در اسرع وقت کودک خود را برای انجام آزمایش کامل شنوایی نزد پزشک ببرید.

درمان و خدمات درمانی برای تنبلی گوش

هیچ درمان واحدی برای این نوع کودکان وجود ندارد . برنامه های درمانی شامل نظارت دقیق ، پیگیری و اعمال تغییر در طول مسیر درمان است . گزینه های درمانی مختلفی برای کودکانی که از تنبلی گوش رنج می ‎برند وجود دارد که این گزینه ها عبارتند از:

•  یادگیری راه های برقراری ارتباط دیگر مانند زبان اشاره
• استفاده از فناوری های کمک به ارتباطات مانند سمعک و یا کاشت حلزون گوش
• انجام جراحی های مختلف به منظور اصلاح برخی مشکلات شنوایی

علل و عوامل خطر تنبلی گوش

تنبلی گوش ممکن است در هر زمانی از زندگی فرد بروز پیدا کند ، از قبل تولد تا بزرگسالی.

در این بخش به ارائه مواردی خواهیم پرداخت که سبب افزایش احتمال کم شنوایی در کودک خواهد شد. این موارد عبارتند از:

1. علل ژنتیکی : حدود 1 الی 2 درصد از نوزادانی که مبتلا به کم شنوایی هستند ، دارای سابقه خانوادگی ابتلا به این اختلال می باشند . حدود 1 الی 3 درصد از نوزادان مبتلا به کم شنوایی نیز مبتلا به سندورم ژنتیکی کم شنوایی هستند.

2. 1 الی 4 درصد از موارد مبتلا به کم شنوایی مادرزادی ناشی از عفونت های مادر در دوران بارداری ، عوارض بعد از تولد و ضربه مغزی هستند . به عنوان مثال کودک قبل از تولد در معرض عفونت قرار گرفته است یا به مدت چند روز بعد از تولد در بخش مراقبت ویژه نوزادان (NICU) نگهداری شده است و یا برای درمان زردی، خون ناسالم به آن انتقال داده شده است. وجود اختلالات عصبی و وجود عفونت در اطراف مغز و نخاع که مننژیت نام دارد نیز ممکن است احتمال بروز کم شنوایی در نوزادان را افزایش دهد.

علت بروز کم شنوایی در حدود 1 الی 4 درصد از نوزادان مبتلا به این اختلال، مشخص نیست.

پیشگیری از تنبلی گوش

در این بخش به ارائه راهکار هایی به والدین به منظور پیشگیری از ابتلای فرزندانشان به کم شنوایی خواهیم پرداخت :

• دوره حاملگی خود را به طور سالم طی کنید.
• واکسن های کودک خود را به طور منظم دریافت کنید.
• از قرار گرفتن فرزندتان در معرض سر و صداهای بلند خودداری کنید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید!

• در صورتی که فکر می ‎کنید فرزندتان از کم شنوایی رنج می ‎برد، در اسرع وقت و بدون هیچ گونه تعللی به پزشک مراجعه کنید .
• در صورتی که فرزندتان مورد آزمایش غربالگری قرار نگرفته است ، در اسرع وقت از پزشک بخواهید که فرزندتان را مورد آزمایشات شنوایی قرار دهد .
• در صورت ابتلای فرزندتان به این اختلال اطلاعات لازم در زمینه خدمات درمانی و روش های درمانی را از پزشک تان دریافت کنید .