حلقه مفقود شده‌ای که پیکره‌ ادبیات جهانی ما را می‌آزارد

در کشورهای دیگر برای ادبیات، سرمایه‌گذاری و چهره‌های ادبی‌شان را معرفی می‌کنند، اما در کشور ما این جهانی‌شدن ادبیات اتفاق نمی‌افتد، به نظر می‌رسد نمی‌توان به‌یقین پاسخی برای چراییِ جهانی نشدن ادبیات ایرانی معاصر یافت.

نادر قدیانی یکی از مدیران موفق و پیشکسوت چاپ و انتشار ادبیات کودک و نوجوان در گفت‌وگو با جام جم آنلاین درباره اینکه چرا ادبیات ما با همه پتانسیلی که دارد، جهانی نمی‌شود و حلقه مفقودشده این میان کجاست، گفت: ادبیات ما در حوزه کودک و نوجوان یا در حوزه بزرگ‌سالان حرف‌های بسیاری برای گفتن دارند، دراین‌بین اثر تعدادی از نویسندگان، ترجمه و اقداماتی برای انتشار آن در خارج از کشور صورت گرفت و موفقیت‌هایی را نیز به دست آوردند.

وی ادامه داد: اما اگر بخواهیم بگوییم این موفقیت‌ها موردقبول است، ادعای درستی نیست و برای عدم موفقیت دو مشکل وجود دارد. مشکل اول این است که در کشور ما همانند کشورهای دیگر قوانین کپی‌رایت جهانی رعایت نمی‌شود.

مدیر انتشارات «قدیانی» تأکید کرد: ناشرهایی که در دنیا کتاب‌های خوبی منتشر می‌‌کنند، قراردادهایی را با حق رایت می‌بندند، اما در کشور ما این حقوق رعایت نمی‌شود و طبیعتاً ناشران خارجی هم کم‌تر رغبت به همکاری دارند. دیگر اینکه ارتباطات در جهان نشر، یک تخصص است که بر عهده آژانس ادبی است اما متأسفانه در کشور ما آژانس ادبی به‌صورت حرفه‌ای وجود ندارد.

قدیانی بابیان اینکه تعداد محدودی با عنوان آژانس ادبی داریم، اما نمی‌توانند دوام بیاورند، افزود: بودجه‌ها در اختیار دولت است و فعالیت‌هایی که این دوستان انجام می‌دهند، طبیعتاً از نگاه دولتی است و مدیران آن پی‌در‌پی عوض می‌شوند، بنابراین نمی‌تواند موفقیت‌آمیز باشد.

وی تصریح کرد: پیشنهادم به مسئولین این است، بودجه‌هایی را که برای خارج از کشور در نظر می‌گیرند و کتاب‌های ما را برای جهان معرفی می‌کنند، چندین آژانس در بخش خصوصی را نیز به‌صورت جدی حمایت کنند، چراکه شاید در چند سال آینده به خودگردانی برسند و نیاز به بودجه‌ نباشد همچنین در این صورت ما نیز قادر به بستن قرارداد باشیم و به زبان‌های مختلف کتاب‌های بسیاری را به جهان معرفی کنیم.

نسترن نعمتی - جام جم آنلاین