ترکیدن 25 هزار حباب در یک روز

تشویق و موج، شعار و دلار

پیش از آغاز جشن، بچه‌ها گُله به گُله شروع می‌کنند به شعار دادن. شعارها گاهی رنگ و بوی سیاسی دارد و برخی دولتمردان را هدف می‌گیرد. بخشی از شعارها اما درباره مشکلات اساسی مردم است. بخصوص وقتی که بچه‌ها تصمیم می‌گیرند به مسائل اقتصادی اخیر اشاره کنند و به کنایه، دلار10 تومانی و پراید 40 میلیونی را مورد تشویق قرار می‌دهند. تشویق ایسلندی و موج مکزیکی، بارها و بارها توسط حضار در مراسم اجرا می‌شود تا شورِ سالن بیشتر شود و دمای سالن برای آغاز جشن بالاتر برود.

حباب‌های واقعی

«حباب» یکی از نمادهای مهم جشن دکترسلام است و در همان ابتدای ورود به مهمانان یک دستگاه حباب‌ساز هدیه می‌دهند. توجه ویژه دکترسلامی‌ها به حباب، واکنش کنایه‌آمیزی است به برخی موضعگیری‌های مسئولان که هر افزایش قیمتی را «حباب» می‌پنداشتند. حباب‌ها فضای جشن را پر کرده‌اند و من به کمرِ شکسته مردهایی فکر می‌کنم که «حباب» سکه و ارز، اوضاع اقتصادی زندگی‌هایشان را حسابی به هم ریخته.

یک جشن 25هزار نفری

بعد از قرآن و سرود ملی، سالن انبار باروت می‌شود. واقعا سالن انبار باروت می‌شود و نورِ آتش‌بازی تمام سالن را روشن می‌کند. علی صدری‌نیا ـ مجری مراسم و کارگردان «دکترسلام» ـ با یک کت آبی روی سن آمده. او همان ابتدا به بینندگان شبکه سه سیما هم سلامی عرض می‌کند تا مشخص شود حضور مدیران جوان انقلابی در تلویزیون خیلی زود اثرگذار شده. علی فروغی با پخش جشن «دکترسلام» همه را غافلگیر می‌کند. صدری‌نیا در خلال توضیحاتِ ابتدای برنامه‌اش می‌گوید که حدود 25 هزار نفر برای حضور در جشن ثبت‌نام کرده‌اند و قرعه به نام تعداد کمی (احتمالا فقط 7-6 هزار نفر) افتاده که بتوانند مهمان جشن باشند. غایبین اما با «لایو اینستاگرام» می‌توانستند جشن را تمام و کمال تماشا کنند.

از امام علی(ع) به امام رضا(ع)

حضور حسین دهباشی در کنار بچه‌های انقلاب، اولین غافلگیری جشن است. دهباشی حالا روز به روز از شمایل «سازنده فیلم تبلیغاتی» حسن روحانی فاصله می‌گیرد و بیشتر با جوانان انقلابی دمخور است. اولین سخنران مراسم، حاج‌آقا قاسمیان است. ورودی 1370 رشته مهندسی عمران دانشگاه شریف، رئیس حوزه علمیه مشکات و یکی از روحانیونی که زیبایی چهره و محبوبیت و علم را با هم دارند. تاکید حاج‌آقا بر «توانمندسازی مستضعفین» است و مثال‌هایی از خدمات قرارگاه جهادی امام‌رضا(ع) می‌زند. بعد هم کد USSD جمع‌آوری کمک برای یکی از همین اقدامات را می‌گوید. احتمالا کمک‌های زیادی از سالن امام علی(ع) حواله قرارگاه جهادی امام رضا(ع) شده.

قالیباف ساده

علی صدری‌نیا می‌گوید: «امسال تلاش کرده‌ایم با مهمانان جشن شما را غافلگیر کنیم، اما امروز مهمانی داریم که با آمدنش ما را غافلگیر کرد!» و آن مهمان کسی نیست جز محمدباقر قالیباف. با همان تیپ ساده این روزهایش، از جایگاه مخصوص مهمانان وارد می‌شود و سالن را منفجر می‌کند. همه به احترام شهردار سابق تهران می‌ایستند و بی‌وقفه تشویقش می‌کنند. قالیباف بنای سخنرانی ندارد و انگار فقط آمده تا اجتماع جوانان انقلابی را ببیند، انرژی بگیرد و برود. او حدود یک ساعت در مراسم می‌نشیند و بی‌آن‌که حتی برای ادای یک جمله از تریبون جشن استفاده کند، می‌رود.

پادزهر تبلیغات دشمنان

بخش تقدیر از زنان موفق آغاز می‌شود. ابتدا خانم پروفسور مریم رزاقی‌آذر روی سن می‌آید. استادی که به خاطر دفاع از نام «خلیج فارس» از یک کنفرانس علمی در امارات اخراج شده. تشویق‌های سالن برای این خانم پروفسور تمامی ندارد بعد هم تقدیر ویژه از ایشان با تقدیم یک طراحی از چهره او و پرچم ایران انجام می‌شود. خانم دکتر پرچم ایران را می‌بوسد و سالن باز یکپارچه تشویق می‌شود. ماجرای زنان موفق در جشن «دکترسلام» اما هنوز ادامه دارد. مرجان سلحشوری نایب‌قهرمان بازی‌های آسیایی در رشته تکواندو و زهرا کریمی به نمایندگی از تیم قهرمان کبدی بانوان روی سن می‌آیند. آنهایی که تلاش می‌کنند با تبلیغات‌شان، حجاب را مانع پیشرفت زنان تصویر کرده و کشف حجاب را عادی کنند بازندگان بزرگ جشن امروز دکترسلام هستند. مرجان سلحشوری می‌گوید مدالش را به شهید «گیتی‌نما» تقدیم کرده که در 21سالگی شهید شده. کریمی هم می‌خواهد مدالش را به عموی شهیدش «مرتضی کریمی» تقدیم کند. حالا همه اینجا هستند. همه قهرمان‌ها. شهید کریمی اینجاست، کنار بچه‌های انقلاب نشسته و برادرزاده قهرمانش را نگاه می‌کند. شهید گیتی‌نما هم حتما هست. مگر می‌شود شهدا در جایی که از آنها یاد می‌شود حاضر نباشند؟

شمایل دوست‌داشتنی حاج‌نادر و احمدآقا

حاج نادر طالب‌زاده هم به جمع دکترسلامی‌ها اضافه می‌شود. تکیده‌تر از قبل شده و عصازنان از راهروی ورود مهمانان می‌گذرد و می‌نشیند. دهباشی هم می‌رود کنار دستش. طالب‌زاده برای همه بچه‌حزب‌اللهی‌های اهل رسانه یک نماد است. نماد ایستادن و جنگیدن و نترسیدن و البته آخرش مورد حمله دشمن قرار گرفتن.

حالا وقت تقدیر ویژه از یک نماینده قدیمی مجلس رسیده. کسی که معتقد است فساد بد است و فسادِ «خودی‌ها» بدتر. کسی که سال‌ها در متن دولت و بطن پارلمان کار کرده و حالا در یک سازمان مردم‌نهاد به نام «دیدبان شفافیت و عدالت» هنوز دنبال همان دغدغه‌های همیشگی است: عدالت و مبارزه با فساد. احمد توکلی، تکیده‌تر از گذشته شده و ردِّ بیماری روی صورتش پیداست. عصازنان از سن بالا می‌رود. پیراهن ساده‌ای پوشیده و سرِ آستین‌هایش را هم بالا زده. کمی از اهمیت مبارزه با فساد می‌گوید و کمی هم از انجمنِ مردم‌نهادش تعریف می‌کند. احمد توکلی در این 40 سال از گزند انحراف خودش را دور نگه داشته و مایه افتخار انقلابی‌ها شده. مردی که سمبل مبارزه با فساد است و نماد یک حزب‌اللهی دوست‌داشتنی و کارکشته.

از شلمچه تا سوهانک

مهمان بعدی مراسم، حاج حسین یکتاست. نوستالژی مشترک همه بچه‌های حزب‌اللهی. مردی که با روایتگری‌های دلبرانه‌اش در غروب‌های شلمچه و ظهرهای خین زندگی کرده‌ایم. مردی که سلام‌هایش گرم است و صدایش گرم و سیمایش گرم و لبخندهایش هم گرم. مردی که هنوز جنگ را زندگی می‌کند و هنوز مثل یک سرباز در میانه میدان ایستاده. با تشویق کم‌نظیر حضّار وارد سالن می‌شود و سخنرانی‌اش را به تعریف و تمجید از «دکترسلام» اختصاص می‌دهد و حسابی عوامل جشن را شرمنده می‌کند.

برای خون شهدا چه کردید؟

تصاویری تکان‌دهنده از غائله دراویش در زمستان96 برای اولین بار در جشن پخش می‌شود و بعد، پدر شهید محمدحسین حدادیان مهمان جوانان انقلابی است. پدر شهید حدادیان فقط یک سوال از مسئولین دارد: «برای خون شهدا چه کردید؟» و بعد مادر حاج‌محمود کریمی که همسر و مادر شهید هم هست، برای تقدیر از خانواده حدادیان روی سن می‌آید. سخنان پخته مادر حاج محمود کریمی حال همه اهالی سالن را خوب می‌کند.

نگاه کن به خورشید

حالا نوبت رونمایی از یک ترانه است. حسین حقیقی ـ که با دو نماهنگ «ایستاده‌ایم» شناخته شد ـ یک ترانه تازه به مناسبت 40سالگی انقلاب آماده کرده که در جشن دکترسلام برای
اولین بار اجرا می‌شود. حاصل ترکیب یک ترانه امیدبخش با صدای لطیف و جذاب حسین حقیقی، اثر شیرینی شده که شنیدنش حتماً حال امیدواران به آینده را خوب و ناامیدان را به آینده امیدوار خواهد کرد.

سرگرد و دکتر: 2 امید انقلاب

سرگرد شادلو هم یکی دیگر از مهمانان جشن است. کسی که پیشنهاد رشوه یک میلیارد تومانی شهرام جزایری را نپذیرفت و او را از میان بار عدس به مقامات قضایی تحویل داد. با لباس رزم به سالن می‌آید، تشویق می‌شود و خیلی زود سالن را ترک می‌کند. بعد او، دکتر عبدالحسین روح‌الامینی هم وارد سالن می‌شود. پدر یکی از کشته‌شدگان فاجعه کهریزک که حسرت حتی یک مصاحبه را هم به دل رسانه‌های ضد انقلاب گذاشت و مطالباتش را همین جا و زیر پرچم جمهوری اسلامی پیگیری کرد. روح‌الامینی هرگز از زیر سایه انقلاب بیرون نیامد و بالاخره حکم محکومیت قاضی متخلف پرونده کهریزک را از مقامات قضایی گرفت و اینجا با تشویق بی‌امان جوانان انقلابی بدرقه شد.

چه می‌کنه این محمد انصاری!

حدود سه ساعت از مراسم گذشته، اما تعداد اتفاقات جذاب همچنان بالاست. فرزندان شهید «زاده‌اکبر» از شهدای مدافع حرم روی سن می‌آیند. آنها امروز با خودشان یک مهمان ویژه هم به مراسم آورده‌اند؛ محمد انصاری. مدافع محبوب تیم پرسپولیس، کنار فرزندان شهید مدافع حرم روی سن می‌ایستد و سالن را منفجر می‌کند. محمد از آن پرسپولیسی‌هایی است که حتی استقلالی‌ها هم نمی‌توانند دوستش نداشته باشند. یک فوتبالیست بی‌حاشیه و آرام که در کنار بازی‌کردنش، به دنبال پرورش نسل آینده فوتبال ایران هم هست و برای همین یک مدرسه فوتبال به نام شهید ابراهیم هادی راه انداخته. مدرسه‌ای که البته انصاری می‌گوید مثل دکترسلام مشکل «جا» دارد و برایش دنبال یک مکان مناسب است.

خاطرات مردانه ضرغامی

عزت‌ا... ضرغامی آخرین سخنران مراسم است. تلاش می‌کند به جای سخنرانی، کمی خاطره‌گویی کند. خاطراتش اما به نظر می‌رسد بیشتر مناسب یک دورهمی مردانه باشد، نه یک جشن چندهزارنفره! سخنرانی ضرغامی که تمام می‌شود، حمید رسایی در آخرین لحظات جشن به جمع دکترسلامی‌ها اضافه می‌شود تا از قافله بزرگ‌ترین جشن سیاسی ـ اجتماعی کشور جا نماند.

حال خوب در آستانه 40 سالگی

سلبریتی، روحانی، سردار و جوان انقلابی؛ همه اینها عصر روز پنجشنبه در ورزشگاه امام علی(ع) دور هم جمع شدند تا با یادآوری خاطرات اتفاقات خوش یک‌سال گذشته، «امید» را به رگ‌های جامعه تزریق کنند. جشن دکترسلام، یک نمایش اصیل و واقعی از «حال خوب» است. حال خوب مردمی که با همه مشکلات و سختی‌ها، همچنان پای کار انقلاب ایستاده‌اند و برای جشن 40سالگی‌اش آماده می‌شوند.

محمدصالح سلطانی

جام‌جم