لذت نوشتن با خودنویس

بعضی‌ها نام این خصلت را عادت می‌گذارند و می‌گویند: «من عادت دارم با مداد بنویسم.» یا... ولی اگر کمی‌توجه‌مان را بیشتر کنیم، می‌بینیم برای آن فرد نوشتن با مداد لذت‌بخش‌تر است. اگر لذتی در کار نبود شاید عادتی ایجاد نمی‌شد.

گذشته از این‌که عادت باعث می‌شود ما نوع قلم و کاغذمان را انتخاب کنیم یا لذت، نفسِ انتخاب ابزار و مواد نوشتن خود یک تخصص یا بهتر است بگوییم یک تجربه است و مثل همه تجربه‌های دیگر می‌توان آن‌را به دیگران منتقل کرد. ما در آینده این نوع تجربه‌ها را با شما به اشتراک خواهیم گذاشت.

برای فتح باب خوب است بدانید انتخاب قلم و کاغذی متناسب با یکدیگر بخش مهمی‌از لذت نوشتن را تضمین می‌کند. بعضی کاغذها برای نوشتن با خودکار خوبند و برخی برای خودنویس، برخی برای مداد و... همین‌طور حس نوشتن روی کاغذهای مختلف هم با انتخاب قلم متناسب نسبتی اساسی دارند.

حال باید ببینید انتخاب کاغذ برایتان اولویت دارد یا انتخاب قلم. هر کدام مهم‌تر است دیگری را متناسب با آن انتخاب کنید. خودنویس از جمله قدیمی‌ترین انواع قلم است که منسوخ نشده و توسط معتبرترین کارخانه‌های دنیا تولید می‌شود و دوستداران این نوع قلم نیز از آن استفاده می‌کنند.

اگر اهل خودنویس هستید یا از حالا تصمیم گرفته‌اید خودنویس را به‌عنوان قلم محبوبتان انتخاب کنید و با آن بنویسید. خوب است چند نکته را در نظر بگیرید:

1. خودنویس وسیله‌ای نیست که در حالت آماده‌به‌کار (دارای جوهر) مدت زیای بیکار بماند. وقتی خودنویس‌تان را پر می‌کنید باید هر روز یا لااقل هر دو روز با آن بنویسید. اگر این کار را نکنید جوهر خشک می‌شود و خودنویس نیاز به شست‌وشو پیدا می‌کند. این ویژگی خودنویس باعث می‌شود عادت به نوشتن را از دست ندهید و حتی به بهانه خشک نشدن جوهر هم که شده هر روز چند سطری بنویسید.

2. نوک خودنویس معمولا در اندازه‌ها و شکل‌های متفاوتی ساخته می‌شود که هر کس می‌تواند متناسب با نوع خطش و سلیقه‌اش نوک متناسب را انتخاب کند. معمولا بهتر است کسانی که درشت می‌نویسند از نوک‌های درشت‌تر و کسانی که ریز می‌نویسند از نوک‌های نازک‌تر استفاده کنند. بعضی نوک‌ها نیز برای کسانی که با اصول خوش‌نویسی آشنایی دارند، مناسب است و نوک آنها به جای گرد بودن، مانند قلم نی، خطی است. اندازه نوک‌های خودنویس به ترتیب از نازک به درشت عبارت است از BB_ B_M_F_EF.

3. جنس نوک‌های خودنویس از طلا یا فلزات دیگر مانند استیل یا ایریدیوم است. گفته می‌شود بهترین جنس برای نوک خودنویس طلای 14 عیار است. اما برخی خودنویس‌های لوکس نوک‌هایی از طلای 18 عیار دارند. استفاده از طلا برای نوک خودنویس به‌دلیل نرم بودن و انعطاف‌پذیری این فلز در تماس با کاغذ است. اما حس خوب نوشتن بیش از آن‌که مدیون جنس نوک باشد، مدیون شکل و نوع تراشی است که نوک قلم دارد. خوب است بدانید تراش نوک خودنویس به‌صورت دستی و یک به یک انجام می‌شود. به همین دلیل شاید دو قلم از یک شرکت و با یک مدل در نوشتن تفاوت‌هایی با هم داشته باشند. گفتنی‌ها درباره این قلم خاطره انگیز و دوست‌داشتنی بسیار است.

در آینده با ما باشید.