به راحتی می‌توانیم میزبان جـام ملت‌ها شویم

رابطه پر چالش وزارتخانه با رسانه‌ها و حتی فدراسیون‌ها که اگر پیش می‌رفت، جز خرابی باقی نمی‌گذاشت و شرایط را سخت‌تر از قبل می‌کرد؛ اما سلطانی‌فر که چهار سال پیش به دلایلی غیر ورزشی، از مجلس آن زمان رای اعتماد نگرفت، این بار آمد تا با وجود شرایط جدید، به ورزش، آرامش و ثبات بدهد. فردی که همه می‌گفتند اگر همان چهار سال پیش وزیر شده بود، ورزش ایران حال روز دیگری داشت. با این حال خود آقای وزیر نظر دیگری دارد: «خیلی هم عقب نیستیم. در همین چهار ماه کلی کار کردیم و به آینده همه خیلی امیدواریم.» با تاخیر به مصاحبه رسیدیم و با وجود وقت تنگ، مصاحبه‌ای خواندنی گرفتیم. صحبت‌های وزیر آنقدر گرم و مثبت است که دل‌مان را محکم می‌کند. به قول آقای وزیر، روزهای خوبی برای ورزش ایران در راه است.

سال 95 برای شما تلخ بود یا شیرین؟

همه سال‌ها با لطف و عنایت خداوند برای ما سال‌های خوبی است. همه روزهای خدا روزهای خوبی است و انسان‌ها خودشان هستند که گاهی برای خودشان تحلیل بد می‌کنند. همین که خداوند به ما سلامت داده و در جایی نشسته‌ایم که می‌توانیم گره‌گشا باشیم برای ما نعمت است. قدر این موقعیت باب‌الوائجی را باید دانست. من به خیلی از دوستان، این را گفته‌ام. باید استفاده بکنیم تا باقیات الصالحات برای خودمان بگذاریم.

سه سال پیش شما برای وزارت ورزش کاندیدا شدید، اما بنا به دلایلی مجلس به شما رای نداد. اولویت‌های کاری شما در این چند سال تغییر کرده یا هنوز همان است؟

در سیاست‌های کلی تغییر نکرداما برنامه‌های ما عوض شده. به عنوان مثال آن زمان باید برای المپیک ریو یا جام‌‌جهانی برزیل یا بازی‌های آسیایی اینچئون برنامه‌ریزی می‌کردیم حالا برای المپیک 2020 توکیو، جام جهانی 2018 روسیه و بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا. سیاست‌های اصلی ما برای شیوه مدیریت تغییری نکرده و همه آن برنامه‌ها را به مجلس فعلی ارائه دادیم. به دنبال فراهم کردن ساز و کارش هستیم تا بتوانیم آنها را اجرا کنیم.

یعنی تقریبا 4 سال تاخیر دارد.

نه، شاید اگر برنامه‌های من چهار سال پیش شروع می‌شد خیلی از این مشکلاتی که در ذهنم هست وجود نداشت و برطرف شده بود؛ اما طبیعتا مشکلاتی هم بر سر راه وجود داشت که اجازه نمی‌داد ورزش با قدرت جلو برود. ما به ابزارها و ساز و کارهایی نیاز داریم که برای به کار بردن آنها باید مدیریت خوب داشته باشیم. من اعتقاد دارم یکی از ضعف‌های کشور، مدیریت منابع مالی است. به نظرم در پروژه‌های مالی به جای این که منابع را روی پروژه‌های فیزیکی و بالا بگذاریم و پول‌ها را خرد کنیم، باید در جاهای دیگر سرمایه‌گذاری کنیم. فکر می‌کنم تمرکز روی کارهای نصفه و نیمه باعث اتلاف منابع می‌شود.

یکی از مواردی که می‌گویند کار شما را سخت کرده شیوه مدیریت‌های قبلی است که پیش از شما تعامل زیادی با فدراسیون‌ها و خبرگان ورزش نداشت و این برخورد فضای پر از اصطکاکی را به وجود آورده بود. این ارثیه برای شما باقی ماند. از جنبه ارتباط با فدراسیون‌ها و بخصوص فدراسیون فوتبال و... این تنش‌ها چطور از بین رفت؟

من اعتقاد دارم در هر عرصه‌ای آنچه باعث توسعه می‌شود ثبات و آرامش است. برنامه‌های هیچ جامعه‌ای در هیچ عرصه‌ای بدون آرامش تحقق پیدا نمی‌کند. هدف ما هم همین بود. ضمن این که خودمان را مسئول بخش ورزش و جوانان می‌دانستیم و یک نقش حاکمیتی داشتیم. ما حتما باید برنامه‌های آموزش و پرورش، محلات، شهرداری‌ها و... را پیش می‌بردیم. باید از همه ظرفیت‌های ورزشی استفاده می‌کردیم و در یک فضای مناسب همراه با همگرایی، ضریب بهره‌وری را بالا می‌بردیم. نمی‌توانستیم بگوییم می‌خواهیم با آموزش و پرورش و شهرداری‌ها تعامل داشته باشیم؛ اما در داخل خودمان درگیری داشته باشیم و خودمان با فدراسیون‌ها رودررو شویم. از زمانی که من آمدم سعی کردم این تقابل‌ را به تعامل تبدیل کنم. این درگیری‌ها خاتمه پیدا کرد و امروز با همه فدراسیون‌ها رابطه‌ای خوب و منطقی داریم. با چارچوب‌ها و رویکردهایی که برای خودمان مشخص کرده‌ایم داریم کار را جلو می‌بریم. در فرآیند مشخص کردن اهداف و برنامه برای فدراسیون‌های مختلف (چه برای بازی‌های آسیایی، چه برای المپیک 2020 و چه برای تیم ملی فوتبال در راه جام‌جهانی) طبق اصول و برنامه پیش می‌رویم. باید تعیین تکلیف شود که قرار است در این رقابت‌ها چه اتفاقاتی بیفتد. ما در نشست‌هایی که در این چهار ماه با روسای فدراسیون‌ها برگزار کرده‌ایم، برنامه‌های میان‌مدت و درازمدت را از آنها گرفته‌ایم؛ برنامه‌هایشان را داده‌ و نقاط هدف را مشخص کرده‌اند. به آنها گفته‌ایم چه منابعی نیاز دارند تا ما بتوانیم برنامه‌ریزی‌های لازم را انجام بدهیم. بخصوص در رشته‌هایی که در المپیک مدال نیاورده‌ایم و می‌توانیم مدال بگیریم مثلا شمشیربازی یا تیراندازی. از 45 مدال رنگارنگی که در هر یک از این دو رشته وجود دارد با این همه نیرو ما هنوز یک برنز هم نگرفته‌ایم و باید این تابو را بشکنیم. فکر می‌کنم در المپیک 2020 غیر از کشتی، وزنه‌برداری، تکواندو و تک مدال دوومیدانی، بتوانیم در دو سه رشته جدید مدال بگیریم.

با تدبیر شما و رابطه خوبی که با دولت دارید خیلی از اهالی ورزش منتظر هستند یک اتفاق بزرگ برای ورزش بیفتد. مثل میزبانی از جام‌ ملت‌‌های فوتبال. فکر می‌کنید امکانات سخت افزاری لازم برای میزبانی از این رقابت‌های مهم را داریم؟

در حال حاضر جام ملت‌های 2019 را از دست داده‌ایم و باید برای سال 2023 تلاش کنیم. ما تقاضای میزبانی فوتسال جهانی 2020 را داده‌ایم. البته در بعضی از این امور باید ملاحظات فرهنگی را هم در نظر گرفت. برای همین مسائل فرهنگی نمی‌توانیم میزبانی بازی‌های آسیایی را بگیریم چون امکان برگزاری بازی‌های بانوان را آن‌طور که مورد نظر شورای المپیک آسیاست، نداریم. به همین دلیل باید برویم سراغ میزبانی‌هایی که می‌توانیم برگزار کنیم مثل جام ملت‌ها.

فقط میزبانی مسابقات آقایان؟

نه. مسابقات جهانی شطرنج بانوان را بدون مشکل برگزار کردیم. ما پذیرای بیش از 60 نفر از بانوان شطرنج جهان بودیم. مشکلی هم به وجود نیامد و همه از میزبانی ایران راضی بودند. فکر می‌کنم باید آرام آرام به این سمت برویم که مسابقاتی را برای بانوان کشورهای اسلامی طراحی کنیم که بین کشورهای اسلامی برگزار شود. با همان چارچوبی که در ایران مسابقات قهرمانی بانوان را برگزار می‌کنیم. اما برای میزبانی از رقابت‌های ورزشی مردان مشکلی به آن صورت نداریم.

مثل جام ملت‌های فوتبال.

بله.

شما فکر می‌کنید می‌توانیم میزبانی جام ملت‌ها را بگیریم؟

سخت‌افزارهای لازم از جمله ورزشگاه‌های فوتبال و خدمات جانبی مثل هتل‌های مجهز را داریم. در اصفهان ورزشگاه زیبای نقش جهان بتازگی افتتاح شده در مشهد هم ورزشگاه ثامن را داریم و هم ورزشگاه امام رضا که به تازگی افتتاح شد و ورزشگاهی بسیار مدرن و زیباست. ورزشگاه میانرود شیراز را تا دو سه ماه دیگر تمام می‌کنیم که ورزشگاهی بسیار بزرگ با گنجایش 50 هزار نفر است. در اهواز ورزشگاه غدیر هست و در کنار آن ورزشگاه اختصاصی فولاد هم امکانات کامل را دارد. در تبریز ورزشگاه یادگار امام(ره) بازسازی شده و در مجموع باید گفت امکانات لازم برای برگزاری بازی‌های جام ملت‌ها را در تهران و پنج شهر بزرگ کشور داریم و می‌توانیم فینال را هم در ورزشگاه آزادی تهران برگزار کنیم.

با توجه به اتفاقاتی که در چند وقت اخیر افتاد همه اهالی ورزش توقع دارند آن تصمیم مهم از سوی شما گرفته شود. در المپیک و در تکواندو اتفاقاتی افتاد که دل مردم ایران را شکست. چه زمانی شرایطی فراهم می‌شود که مربیان ایرانی زیر پرچم ایران برگردند؟

توجه داشته باشید نه تنها در تکواندو، بلکه در خیلی از رشته‌ها مثل کشتی، مربیانی داریم که در نقاط مختلف دنیا کار می‌کنند. من با رئیس فدراسیون کشتی حرف زدم که این روال را ادامه بدهد. کشتی برای حضور در المپیک تهدید شده است چون متقاضیان کمی دارد. فکر می‌کنم با حرکت در چارچوب فیلا و برنامه‌های آنها می‌توانیم به توسعه کشتی کمک کنیم و این رشته ورزشی را در آفریقا و آمریکای لاتین توسعه بدهیم طوری که تعداد کشورهایی که ورزش کشتی را دنبال می‌کنند به بالای صد کشور برسد. این که ما به کشورهای دیگر با نام ایران مربی بفرستیم ایرادی ندارد و امر پسندیده‌ای است. زمانی تکواندو در اختیار کره‌ای‌ها بود، اما حالا تیم ایران قهرمان جهان است. ما همین الان در اروپا مربیان ایرانی زیادی داریم. توسعه ورزش با نام ایران ایرادی ندارد. ظرفیت ما در تکواندو همین الان هم بالاست. البته این که در شرایطی خاص مربی با فدراسیون به مشکل می‌خورد در هیچ رشته‌ای پسندیده نیست. امیدوار هستیم مشکلاتی که در فدراسیون تکواندو به‌وجود آمده با صحبت‌هایی که بنده کرده‌ام به پایان برسد و همه بتوانند برای ایران افتخارآفرینی کنند.

ورزش کشور مشکلات مالی زیادی دارد، اما همه دیدند مراسم تجلیل از المپیکی‌ها و پارالمپیکی‌ها قبل از پایان سال برگزار شد. این قطعا ورزشکاران را برای آینده امیدوار می‌کند.

همواره انتظار این بود از کسانی که در المپیک و پارالمپیک مدال گرفته‌اند خیلی زود تقدیر شود. ما موظف بودیم این مراسم را زودتر برگزار کنیم اما تغییر و تحولات و محدودیت بودجه‌ای مانع این کار شد. مشکلاتی که البته هنوز هم وجود دارد. تردید ندارم کاری که کردیم باعث ایجاد انگیزه بین ورزشکاران می‌شود و سایر ورزشکاران هم می‌بینند زحمات آنها بدون نتیجه نمانده است. ما از دو نفر هم که حقشان پایمال شد و به همین دلیل مدال نگرفته بودند تقدیر کردیم. دو نفری که احساس کردیم حقشان به صورت مشخص ضایع شده است. بدون شک این دو نفر در آینده جزو افتخار آفرینان ایران خواهند بود. امیدوارم توانسته باشیم انگیزه را در بین ورزشکاران ایجاد کرده باشیم.

سقف بودجه شما برای این مراسم چقدر است؟

تعداد سکه‌ها براساس آیین نامه‌ای که در گذشته داشتیم در نظر گرفته شد.

در مجموع برای این مراسم چقدر هزینه کردید؟

حدود 30 میلیارد تومان. با وجود این که در خیلی از پروژه‌های عمرانی مشکل داشتیم، اما باید به قولمان عمل می‌کردیم ضمن این که رئیس‌جمهور هم به ورزشکاران قول داده بودند.

شما به عنوان نفر اول ورزش ایران، سال 96 را برای ورزش ما چطور ارزیابی می‌کنید؟

سال 96 را از ابعاد مختلف برای توسعه کشور سالی خوب پیش‌بینی می‌کنم. به نظرم با گره‌هایی که پس از برجام باز شده، شرایط خوبی فراهم خواهد شد. البته نباید انتظار داشت گره‌هایی که در طول هشت سال ایجاد شده، به سرعت باز شود، اما به مرور زمان این اتفاق خواهد افتاد و بدون شک تعامل با دنیا بیشتر خواهد شد و رونق در داخل به وجود خواهد آمد. دولت با افزایش درآمد سرمایه‌گذاری‌های بیشتری می‌کند و در بخش ورزش هم اتفاقات خوب و مهمی خواهد افتاد که مهم‌ترین آن می‌تواند صعود مستقیم به جام جهانی روسیه باشد. بازی‌های مرحله رفت بخوبی انجام شد و امیدوارم در بازی‌های برگشت هم امتیازهای لازم گرفته شود تا ایران برای نخستین بار، دو دفعه پشت سر هم راهی جام جهانی شود. سال 96 با بازی‌های مقدماتی جام‌جهانی فوتبال شروع می‌شود و امیدوارم تیم ملی فوتبال عیدی خوبی به مردم بدهد. سال آینده بازی‌های کشورهای اسلامی را داریم که آنجا در بعضی رشته‌ها به مدال و قهرمانی و در بعضی رشته‌ها به کسب تجربه فکر می‌کنیم. ضمن این که در برنامه ششم قانون بودجه منابع خوبی برای ما پیش‌بینی شده و احکام خوبی هم آمده است. یکی درباره هزینه‌های بخش خصوصی در قالب مالیات و دیگری بخشی از مالیات بر ارزش افزوده و اختصاص آن به ورزش است که جدا از بودجه‌های خودمان رقمی حدود هزار میلیارد تومان می‌شود. این رقم را به ورزش استان‌ها تزریق می‌کنیم تا با کشف استعدادهایی که تا امروز شکوفا نشده‌اند، به افتخارات بیشتر برای ایران اسلامی کمک کنیم. ما در مناطق محروم استعدادهای زیادی داریم که کشف نشده‌اند و باید این استعدادها به تیم‌های ملی راه پیدا کنند. سال آینده روی رشته‌های پایه و مادر تمرکز بیشتری خواهیم کرد. مثل ژیمناستیک، دوومیدانی، شنا، قایقرانی و تیراندازی. باید روی اینها تمرکز بیشتری داشته باشیم تا بتوانیم در المپیک و بازی‌های آسیایی سهم بیشتری از جدول توزیع مدال داشته باشیم. حال ورزش ما خوب است و در آینده بهتر هم خواهد شد.

علی جوادی