اندر عواقب هوشمندی کاغذها!

1- اگر کاغذ دفترچه‌های بیمه تامین اجتماعی از این نوع کاغذ هوشمند باشند، دیگر برای پیدا کردن داروهای کمیاب نیازی به روزها جست‌وجو در داروخانه‌های شهر نیست، بلکه به محض بیرون آمدن از مطب دکتر می‌توان از کاغذ هوشمند دفترچه بیمه درخواست کرد خودش با زبان خوش بگوید کدام داروی نوشته شده رویش، پیدا می‌شود و کدام نایاب است و باید دنبال مشابهش بود یا از خیرش گذشت!

2- حیف که این کاغذ کمی دیر اختراع شد وگرنه در زمان‌های قدیم که تنها ابزار اطلاع‌رسانی بین عاشق و معشوق، نامه‌نگاری روی کاغذ بود، به محض رسیدن نامه از عاشق، معشوق می‌توانست کاغذ را سوال پیچ کند که آیا عاشق فقط برای او نامه‌های رمانتیک می‌نویسد یا همزمان این کار را برای چند نفر دیگر هم انجام می‌دهد و خلاصه این که در همان مراحل اولیه، می‌شد فهمید عاشق مورد نظر، تو زرد است یا یک عاشق واقعی! هر چند که قدمای ما اختراع این کاغذ هوشمند و واکنش‌دار را پیش‌بینی می‌کردند وگرنه مرتب در ابتدای نامه‌هایشان نمی‌نوشتند: «ای نامه که می‌روی به سویش / از جانب من ببوس رویش!»

3- به نظر می‌رسد اگر برخی قراردادهای مهم بین‌المللی (از جمله همین برجام خودمان!) روی این کاغذهای هوشمند نوشته و امضا می‌شد، در آینده و در صورت دبه طرف‌های خارجی، می‌شد از خود کاغذ که بی‌طرفی‌اش واضح و مبرهن است درخواست کرد تا طرف دبه کار را با صدای بلند معرفی کند و رسوای خاص و عامش نماید!

4- در صورت استفاده از این کاغذها در اداره‌های دولتی براحتی می‌توان روی رسوا کردن چند کارمند انگشت شمار که زبانم لال، اهل کاغذ بازی و زیرمیزی گرفتن هستند، حساب ویژه‌ای باز کرد. به قول قدیمی‌ها: «رنگ کاغذ حکایت دهد از سر درون!»

5- در هنگام انتخابات مختلف؛ اگر کاندیداها ملزم شوند پوسترهایشان را روی این کاغذهای هوشمند چاپ کنند، با صحبت کردن و به چالش کشیدن پوستر هر کاندیدا می‌توان فهمید نامبرده اهل عمل کردن به وعده‌هایش هست یا فقط برای رای آوردن دارد در باغ سبز نشان می‌دهد! به هر حال کاغذ، زودتر هویت واقعی خودش را نشان می‌دهد تا یک کاندیدای احتمالی دورو!

6- چاپ کردن چک روی این کاغذها هم نتایج اقتصادی خوبی دارد زیرا می‌توان در زمان دریافت چک، از زیر زبان خود چک بیرون کشید که صادرکننده آن قصد پاس کردنش را دارد یا خیر! به این ترتیب آمار چک برگشتی پایین می‌آید و بازار، امنیت اقتصادی بیشتری پیدا می‌کند!

7- البته این خطر هم وجود دارد که اگر کاغذها هوشمند شوند، همه‌شان بخواهند تبدیل به پول، چک و تراول چک شوند و دیگر کمتر کاغذی داوطلب می‌شود تا تبدیل به کتابی شود که با این سرانه مطالعه اندک، می‌داند سال تا سال هم کسی لایش را باز نمی‌کند!

علی زراندوز
جام جم