آنچه در ایران شما را متعجب می‌کند

چیزی که از سال‌ها پیش همیشه در اسناد بالادستی اقتصادی کشور وجود دارد و به نوعی یک هدف استراتژیک اقتصادی محسوب می‌شود.

با این توضیح، رونق گردشگری می‌تواند در ردیف اول راهکارهای دستیابی به اقتصاد مقاومتی هم جا خوش کند.

با این اوصاف ارائه درست جذابیت‌های گردشگری کشور برای جذب گردشگران خارجی، اهمیت بسیار بالایی دارد. در عین حال رفع موانع حضور گردشگران خارجی در کشور هم می‌تواند جزو اولویت‌های کشور به حساب بیاید.

از همین رو نگاه خارجی‌هایی که به کشورمان سفر می‌کنند، موضوعی شایسته توجه و تدقیق است.

چه مواردی که به چشم آنها ایراد محسوب شده و چه مواردی که از آن تعریف تمجید کرده‌اند.

متن پیش‌رو تجربه یک گردشگر کانادایی در سفر به ایران است. این متن در یکی از سایت‌های معروف گردشگری دنیا منتشر شده است.

فهرست غذا

فکر می‌کنم جهانگردان همه با من هم نظر باشند که غذای ایرانی مشتاقان بسیاری دارد. در واقع همه جهانگردان متعجب هستند که چرا غذا‌های ایرانی درست و حسابی در جهان معرفی نشده است.

با وجود این شاید خیلی‌ها از فهرست غذایی که بیشتر شامل گوشت و برنج است هم شکایت داشته باشند. شاید خود ایرانیان غذاهایی مثل جوجه‌کباب را کمتر در خانه درست کنند و طبعا به همین دلیل در رستوران‌ها بیشتر آنها را سفارش بدهند، اما برای توریستی که راهی به خانه ایرانیان ندارد و روزی دوبار باید بیرون غذا بخورد این غذاها بسیار آزاردهنده است.

یادی از غذا‌های گیاهی نمی‌کنم که زیاد در ایران متداول نیست و به‌ندرت در فهرست غذاها دیده می‌شود البته اگر با جیب پر از پول سفر می‌کنید کمتر به این مشکل برخورد می‌کنید.

رستوران‌های گرانقیمت تنوع غذایی مناسبی در فهرست غذایشان دارند که مشتری‌هایشان را راضی نگه دارند، اما امثال من و شما که شاید پول کافی نداشته باشیم پس باید چه کار بکنیم؟

خوردن کباب همیشه در روز اول اغواکننده است. بسیاری از مسافران برای بار اول کباب را سفارش می‌دهند. می‌دانم که به هر رستورانی وارد شوید حتی رستوران‌های جاده‌ای، کباب در فهرست غذاهایشان است، اما من دوست دارم جایی برای خوردن غدا بروم که کمی تفاوت در آنجا احساس کنم.

اگر مثل من از طرفداران گوشتخواری نیستید برای شب دسر سالاد را پیشنهاد می‌دهم. سالادها در ایران بیش از مقداری است که شکمتان را سیر کند، خیالتان راحت باشد.

ماجرای چاقو

مردم ایران اغلب غذاهایشان را با قاشق و چنگال می‌خورند. همان طور که شاید دیدن تکه کردن گوشت با قاشق برای شما تعجب‌آور است، برنج خوردن ما با چنگال هم ممکن است برای آنها عجیب باشد. پس مشکل کجاست؟ هیچ جا! کار خودتان را انجام دهید.

در بیشتر موارد کمتر پیش می‌آید که ایرانی‌ها در کنار بشقاب غذا روی میز چاقو نیز قرار دهند. اگر در این موقعیت قرار گرفتید خجالت را کنار بگذارید و از خدمتکار رستوران بخواهید برای شما یک چاقو بیاورد. این راه، همیشه مشکل را حل می‌کند.

مصائب قهوه‌خورها

اگر قهوه‌خور باشید، از بخت بدتان، نوشیدن قهوه در ایران چندان متداول نیست. برخی نیز از جایگزینی چای خوش‌طعم دم کرده ایرانی به جای این نوشیدنی‌ها مسرور می‌شوند، اما تجربه نشان داده که اعتیاد به قهوه هرگز از بین نمی‌رود. نسکافه را در بعضی مکان‌ها می‌توانید پیدا کنید، اما مطمئنا آن چیزی که شما دنبالش هستید، نیست. شما قهوه می‌خواهید، قهوه خوش طعم و اصیل.

اگر در اصفهان باشید بخت با شما یار است. آنجا قهوه‌های حرفه‌ای پیدا می‌شود، خصوصا در کافی‌شاپ‌های مناطق ارمنی‌نشین. گاهی اوقات کافه‌تریا هتل شما هم اسپرسو درست می‌کند. حداقل یک بار می‌توانید آن را هم امتحان کنید. شاید به امتحانش بیرزد البته این حرف‌ها به این معنا نیست که پیدا کردن قهوه خوب در ایران غیرممکن است. مکان‌هایی نیز هست که شیرقهوه درست می‌کنند، منتهی فکر نکنید هر کجا رفتید می‌توانید آن را پیدا کنید.

ماجراهای پول

اولش که وارد ایران می‌شوید، وقتی دلار یا یورو خود را به ریال تبدیل می‌کنید، حس می‌کنید یک میلیونر واقعی هستید، اما بعدا می‌فهمید که این طوری‌ها هم نیست. طبیعی است که الفبای زبان فارسی فرق دارد و احتمالا شما قادر به خواندن آن نیستید.

حدس زدنش آسان است که شما اعداد را هم نمی‌توانید بخوانید، زیرا آنها هم متفاوت نوشته می‌شود. از قضا تقریبا همه مغازه‌ها در برچسب قیمت از اعداد فارسی استفاده می‌کنند. تنها یک راه می‌ماند آن هم این که قیمت‌ها را از آنها بپرسید، اما وقتی این کاررا کردید معمولا قیمت‌ها شما را گیج می‌کند، چرا؟

پول اصلی ایران ریال است، اما در زندگی روزانه همه تومان را به کار می‌برند. هر ده ریال معادل یک تومان است. شما در رستوران‌های ایران، حداقل 300 هزار ریال یعنی30000 تومان برای یک وعده غذایی باید بپردازید.

آنچه باعث پیچیده‌تر شدن مساله می‌شود این است که مردم ایران قیمت‌ها را به تومان بیان می‌کنند. از آن بدتر این که گاهی به هر هزار تومان می‌گویند یک تومان. مثلا اگر جایی غذایی خوردید و طرف گفت 30 تومان باید بدهید، منظورش 30 هزار تومان یا همان 300 هزار ریال است.

تلاش کردم این مساله را به برخی از جهانگردان یاد بدهم، اما نتوانستم. شما هم اگر به چنین مشکلی خوردید، از صاحب مغازه بخواهید قیمت را روی کاغذ یا ماشین حساب‌شان به ریال بنویسند. تنها راهی که می‌توانید کارتان را راه بیندازید همین است. یادتان باشد که کارت‌های اعتباری بین‌المللی در ایران کار نمی‌کنند و مغازه‌های نادری نیز دلار یا یورو قبول می‌کنند. پس خودتان را برای سر و کله زدن با ریال و تومان آماده کنید.

معضلی به نام سرویس بهداشتی

اغلب سرویس‌های بهداشتی در ایران به سبک ایرانی است. توالت فرنگی در این کشور کمتر متداول است.

دستمال توالت هم به‌ندرت در دستشویی‌های عمومی ایران پیدا می‌شود. بنابراین خودتان را آماده هر دوی این وضعیت کنید.

مشکل دستمال البته راحت حل می‌شود، کافی است همیشه خودتان دستمال همراه داشته باشید البته این را هم بگویم که شما در خانه‌ها و هتل‌ها به‌ندرت با این مشکل مواجه می‌شوید. بیشتر خانه‌های ایرانی و همه هتل‌ها دارای توالت فرنگی و دستمال توالت هستند.

خدمات مشتری

خدمات مشتری در ایران پدیده جدیدی است و در بیشتر مکان‌ها وجود ندارد. باید پافشاری کنید. اگر در هتل اقامت دارید و چیزی باب میلتان نیست، بروید و اعتراض کنید. این مسئولیت را بر دوش خدمتکاران نگذارید، سرشان شلوغ‌تر از این حرف‌هاست که این چنین مسائلی یادشان بماند.

ترافیک خارج از قاعده

احتمالا شنیدید که رانندگی در ایران چندان جالب نیست. انتظار نداشته باشید ماشین‌ها برای شما بایستند، حتی وقتی از خطوط عابر پیاده عبور می‌کنید. ماجرا این است که باید ماشین‌ها را مجبور کنید بایستند و اصلا نگران تصادف احتمالی نباشید. رانندگان ایرانی به خوبی از پدال ترمز استفاده می‌کنند.

بیشتر ببینید تا کاری انجام دهید

اگر از شهرهایی همچون اصفهان، یزد و شیراز می‌گذرید، در نظر داشته باشید که هر کدامشان هزاران مکان برای دیدن دارند.

احتمالا بعد از دیدن این اماکن خسته می‌شوید و نیازمند استراحت هستید. متاسفانه اغلب هتل‌ها امکانات استخر شنا ندارند. اگر با آژانس مسافرتی مسافرت کنید قبل از رسیدن این موارد را باید گوشزد کنید.

نهایت امر این که گردشگری در ایران نیازمند بازاریابی حرفه‌ای بیشتری است و حتما نیازمند ساختارهای بیشتری هم است.

با این همه، اما ایران فعلا کشوری بکر و اصیل است، دقیقا به همین خاطر باید به ایران بیایید، قبل از آن که همه به ایران بیایند.

مترجم: علیرضا کریمی - ضمیمه چمدان