بوم‌رنگ

محرم، ماه اجرای آثار موسیقایی مرتبط با امام حسین (ع) و قیام عاشوراست. آثاری که اغلب اوقات بدون هیچ حاشیه‌ای اجرا می‌شوند، اما امسال اجرای این آثار هم با حرف و سخن‌های زیادی همراه شده است. اپرای عاشورا و حواشی تکخوانی زنان که از سوی مسئولان و وزیر ارشاد رد شد یکی از این ماجراها بود.

پس از این اتفاق هم محمدسعید شریفیان آهنگساز برجسته کشورمان که سمفونی «خسوف» را در ادای احترام به سید و سالار شهیدان ساخته بود، گفت ارکستر سمفونیک تهران اکنون توانایی اجرای این اثر را ندارد. این موضوع با واکنش مدیر ارکسترها علی رهبری روبه رو شد و ما را بر آن داشت تا حرف‌های هر دو نفر را مرور کنیم و قضاوت درباره این‌که حق با چه کسی است را هم به شما واگذار کنیم.

علی رهبری: باید از آقای شریفیان سوال کرد که کدام‌یک از برنامه‌های ارکستر سمفونیک تهران را دیده‌اید و آخرین ‌آن کدام اجرا بوده است؟ در کدام کنسرت برای زحمات شبانه‌روزی به این جوانان ایرانی و بنده تبریک گفته‌اید؟ تا آنجا که من اطلاع دارم، می‌گویند شما از دست دفتر موسیقی عصبانی هستید که قراردادتان را هفت ‌ماه پیش برای عضویت شورای ارکستر سمفونیک تهران لغو کردند و چون این کار در بدو ورود بنده به ایران اتفاق افتاد، با ما و ارکستر هم قهر کرده‌اید. حالا قهرتان یک طرف؛ چون من به این قهربازی‌ها عادت کرده‌ام، اما چرا انتقامش را از این ارکستر بسیار جوان می‌گیرید؟ ضمنا ما برای اطلاع و احترام گذاشتن به ایشان تلفن کرده‌ایم؛ اگرنه با دستمزدی که ایشان دریافت کرده‌اند، این قطعه به ایشان تعلق ندارد و ما می‌توانستیم از صاحب قطعه‌ «خسوف» اجازه بگیریم.

محمد سعید شریفیان: از شنیدن صحبت‌های آقای رهبری واقعا تعجب کردم. من مباحث حرفه‌ای را مطرح کرده و گفته‌ام ارکستر توان اجرای این اثر تکنیکی را اکنون ندارد، اما ایشان حاشیه‌ای پاسخ داده‌اند! هر چند ترجیح می‌دهم در این مرحله صحبتی نکنم، اما ذکر چند نکته ضروری است. اول این‌که من سال هاست نه با وزارت ارشاد قراردادی داشته‌ام و نه دارم. دوم این‌که در اجراهای ارکستر سمفونیک هم حضور پیدا کرده‌ام و به هیچ وجه قصد نادیده گرفتن زحمت‌های جوانان را ندارم، اما به نظرم نمی‌توانند «خسوف» را که اثری سنگین، حجیم و سخت است با شرایط کنونی به خوبی اجرا کنند. وقتی من می‌گویم ارکستر امکان اجرا کردن خسوف را ندارد مسائل فنی و تکنیکی را در نظر می‌گیرم. در اجرای یک اثر فقط نوازنده‌ها شرط نیستند و مباحثی چون توانایی گروه کر، تکخوان ها، سازهای اضافی که برای اجرای این اثر نیاز است و... همگی مواردی هستند که باید لحاظ شوند. سوم این‌که صرف برگزاری یک کنسرت کار فرهنگی انجام نداده‌ایم، بلکه باید کار را با کیفیت ارائه کنیم تا اثرگذار باشد. و در پایان این‌که من هم مانند هر آهنگساز دیگری در این دنیا مایل هستم اثرم اجرا شود، اما با کیفیتی خوب و قابل قبول.