من غیبگو نیستم

این یک امتیاز برای استقلال و امیر قلعه‌نویی شاید فقط یک امتیاز به نظر برسد، اما در حقیقت برای امیر به اندازه چند امتیاز ارزش داشت. استقلال حالا دیگر به هیچ عنوان در نیم‌فصل صدرنشین نمی‌شود، اما از این بابت که تلافی برخی اتفاقات را در تبریز ‌ کرده بود بسیار خوشحال به نظر می‌رسید. در این میان صادقی نقش پررنگی در این خوشحالی داشت و خودش هم از این بابت خوشحال به نظر می‌رسید.

کار بزرگی در تبریز کردید. انتظار این بازی و این تساوی را داشتی؟

ما برای کسب برد رفته بودیم. از شب قبل از بازی همه ما هم‌قسم شده بودیم در تبریز به خاطر امیر قلعه‌نویی برنده شویم و از این‌که این اتفاق برایمان رخ نداد ناراحت شدیم. البته آخر بازی‌مان با تراکتورسازی این‌گونه به نظر می‌رسید که ما از این تساوی خیلی خوشحالیم...

...یعنی خوشحال نبودید؟

در لحظه به ثمر رسیدن هر دو گلمان خوشحال شدیم و شاید این شادی در لحظه گلزنی من بیشتر بود، اما وقتی سوت بازی به صدا درآمد و به حال خودمان برگشتیم متوجه شدیم ‌ دو امتیازی که برایش برنامه داشتیم از دستمان رفته و همین سبب شد ناراحت شویم.

می‌شود بیشتر توضیح بدهی؟

البته! ما قصد داشتیم هم به صدرنشین امتیاز ندهیم و هم سه امتیاز به صدر نزدیک شویم، اما الان دورتر از قبل شدیم و نفت هم بالای سر ما قرار گرفته است.

ناامید حرف می‌زنی. نگران آینده و پایان فصل هستی؟

بازیکنی که در استقلال بازی کند و نگران آینده بازی‌های تیمش نباشد که بازیکن نیست... مترسک است. ما همه برای موفقیت تیم‌مان تلاش می‌کنیم و از این حیث هیچ چیزی کم نمی‌گذاریم.

اگر برای برد رفته بودید، چرا مساوی کردید؟

ما در تبریز با تراکتورسازی بازی داشتیم و مقابل 70 هزارنفر تماشاگر بازی می‌کردیم. فشار بازی هم از طرف دیگر در آن سرما روی تیم بود. با این همه فکر می‌کنم ما نه تنها تیم از پیش بازنده نبودیم، بلکه در اکثر اوقات بخصوص تا قبل از گلزنی آرش از حریف در خانه‌اش سرتر هم بودیم. ما برای برد رفته بودیم و اگر کمی خوش‌شانس بودیم و ضربه سر حنیف به گل تبدیل می‌شد حالا شرایط برای هر دو تیم متفاوت شده بود.

گل مهمی برای استقلال زدی. خودت ارزشش را می‌دانی؟

ما بیشتر از این‌که برای خودمان کاری کرده باشیم برای دیگر تیم‌های صدر جدولی کار کردیم که توانستیم تراکتورسازی را از جمع‌آوری بیشتر امتیازات متوقف کنیم. آنها در این هفته‌ها خوب نتیجه می‌گرفتند و ما توانستیم دو امتیاز را از تراکتور بگیریم و یک امتیاز به آنها بدهیم.

قلعه‌نویی هم پس از گل تو خیلی خوشحال بود. دیدی؟

من باید این گل را می‌زدم. دیدید که تا کجا جلو کشیده بودم. من رفته بودم تا امیر قلعه‌نویی را خوشحال کنم. او برای من ارزشی بالاتر از یک مربی دارد و مثل برادرم می‌ماند. وقتی می‌دیدم در طول بازی او را بدون توقف مورد آزار قرار می‌دهند نمی‌توانستم بایستم و نگاه کنم. به این دلیل جلو کشیده بودم تا بازی را از آن حالت یک بر دو باخته به دو ‌‌دو تبدیل کنم‌.

... و آن گل چیپ را زدی؟

خیلی خوب شد که توپ به شکلی مناسب روی پای من قرار گرفت. اگر کمی این‌طرف و آن‌طرف‌تر می‌افتاد آن وقت نمی‌توانستم گل بزنم. با این حال در آن صحنه وقتی دیدم ‌ لک جلو کشیده فقط همین یک کار به ذهنم رسید و توانستم گلم را به ثمر برسانم و برادر بزرگم را خوشحال کنم. این برایم خیلی ارزش داشت، اما بیشتر وقتی ارزش پیدا می‌کرد که می‌توانستم باعث برد تیمم شوم که نشد.

اما قلعه‌نویی از همین نتیجه هم راضی به نظر می‌رسید...!؟

او را بخوبی می‌توانستم درک کنم. متأسفانه هواداران تبریزی درباره او اشتباه می‌کنند و این را فراموش کرده‌اند که امیر قلعه‌نویی بود که برای نخستین بار برای این تیم سهمیه آسیایی کسب کرد، اما آنها به خاطر جدایی‌اش از این تیم هرگز نمی‌خواهند او را فراموش کنند. این رفتار اصلا پسندیده و در خور آنها نیست. من خودم یک‌سال در تبریز بازی کردم و می‌دانم ‌ مردم این شهر بسیار فهمیده و با شعور هستند و اگر کسی برایشان قدمی بردارد تا آخر عمر فراموش نمی‌کنند، اما نمی‌دانم چرا عده‌ای از هواداران این تیم تا این اندازه با امیر قلعه‌نویی بد هستند و از لحظه‌ای که او پایش را به میدان گذاشت، داشتند علیه او شعار سر می‌دادند.

پس تو هم خیلی خوشحال شدی؟

خیلی خوشحال شدم که دیدم او در آن فشار می‌خندد. این برایم خیلی ارزش داشت. من بخش عمده‌ای از موفقیتم را مدیون امیر قلعه‌نویی هستم و از این‌که توانستم گلی بزنم که تا این حد او را خوشحال کرد خیلی خوشحالم.

اما چند هفته پیشتر و زمانی که تو هنوز مصدومیتت خوب نشده بود از سوی او مورد انتقاد قرارگرفتی؟!

مهم نیست. این حق طبیعی مربی است که بازیکنانش را مواخذه کند. قلعه‌نویی‌ ابتدای فصل روی من حساب باز کرده بود و بعد وقتی دید من مصدوم شدم ناراحت شد و هرچه گفت به گوش جان قبول کردم و مشکلی هم نبود.

حالا با این گل از دلش درآوردی؟

نمی‌دانم. او با این‌که حافظه فوق‌العاده قوی دارد، اما در این قبیل مسائل دلش دریاست و مطمئن هستم ‌ مسائل ابتدای لیگ را فراموش کرده بود و من فقط باعث خوشحالی‌اش شدم. قصد دیگری نداشتم که بگویم می‌خواستم چیزی را از دلش بیرون بیاورم. یعنی کار خاصی نکردم و وظیفه‌ام را انجام دادم.

این گل در روحیه خودت تا چه اندازه تأثیر مثبت داشت؟

خب هر گلی که در فوتبال به ثمر می‌رسانید تا مدتی به شما انگیزه می‌دهد. من هم از این نظر در شرایط خوبی هستم و می‌خواهم برای آینده بهتر کار کنم.

استقلال در این فصل با افت و خیز زیادی کار می‌کند، دلیلش چیست؟

قطعا می‌دانید ‌ ما مصدومان زیادی در پست‌های مهم داشتیم که یکی از همان‌ها خود من و حنیف بودیم. هاشم بیک‌زاده هم چند هفته تیم را همراهی نمی‌کرد و ما از این نظر با کمبود بازیکن مواجه شدیم. در برهه‌ای مگویان را هم نداشتیم و از این بابت شرایط‌مان خیلی دشوار بود. با این همه معتقدم ما بد کار نکردیم و با این‌که این همه بازیکن در اردوی تیم ملی داشتیم ولی باز هم با صدر جدول فاصله زیادی نداریم.

دربی در پیش است. بازی حساس تیمت را چطور پیش‌بینی می‌کنی؟

هنوز تا آن بازی زمان باقی مانده و ما به این دیدار هم مانند دیگر دیدارهای لیگ نگاه می‌کنیم و فقط کمی برای هواداران ما حیثیتی است...

...باز هم دربی مساوی می‌شود؟

من غیبگو نیستم که از الان نتیجه دربی را پیش‌بینی کنم. ما که برای شکست دادن پرسپولیس به میدان می‌رویم و با این حرف‌ها هم هیچ اتفاقی برای این دو تیم نمی‌افتد مگر این‌که بی‌دلیل دربی را حساس‌تر از آنچه هست جلوه ‌دهیم.

می‌دانی ممکن است در جام حذفی هم یک دربی در پیش داشته باشیم؟

این برای فوتبال ما خیلی خوب است که دو دربی در فاصله کمتر از یک هفته داشته باشیم و باعث علاقه‌مندی بیشتر هواداران فوتبال به این رشته می‌شود.

محمدرضا مدنی ‌/ ‌جام‌جم