دست فرمان

این خطوط موازی

گفت: چرا یک چیز ساده را این‌قدر بزرگ کرده‌ای. مگر چهار تا خط 10 سانتی اینقدر سر و صدا دارد که تصادفات، هدر رفتن سوخت و سرمایه ملی و از دست رفتن آرامش روانی و وقت افراد جامعه، همه و همه به این چند تا خط نازک بستگی داشته باشد. اصلا مگر اسم این ستون «دست فرمان» نیست و مگر نمی‌دانی ما ایرانی‌ها بهترین دست فرمان را داریم! پس قضیه چیست؟ راننده ایرانی در دنیا تک است. چرا می‌خواهی هنر ما را لوث کنی؟

کد خبر: ۶۴۳۵۱۴

گفتم: اولا بنده ارادتمند همه راننده‌های خوبمان با آن دست فرمان نمره یکشان هستم. ثانیا درست به دلیل همین هنرمندی و فرهنگ ریشه‌دار است که امید بسته‌ام سخنانم اثر کرده و کم‌کم دل‌های سنگ را نرم کند.

ثالثا این همه خاصیت خطوط موازی را من کشف نکرده‌ام. بیش از 2000 سال قبل اقلیدس به نقل از پیشینیان مدون کرد و بر آن هندسه‌ای بنا نهاد که هنوز پا برجاست. فقط می‌توانم بگویم علاقه مفرط من به هندسه در شناخت این اثر معجزه‌آسا بی‌تاثیر نبوده است.

گفت: من که پاک گیج شدم. لطفا ساده‌تر بگو.

گفتم: عزیزم قضیه این است که دو خط موازی همدیگر را قطع نمی‌کنند.

با یک نگاه عاقل اندر سفیه گفت همین؟! یک اسفندی برای خودت دودکن که این را فهمیدی!

گفتم: آری همین. آنها که خودرو را اختراع کردند خیلی زود فهمیدند که این وسیله اگر چه جانشین گاری و درشکه است اما با آن خیلی فرق دارد؛ سرعت زیاد و وزن بالا. لابد آن قضیه نیوتن را شنیده‌ای، اندازه حرکت مساوی وزن ضرب‌در سرعت.

وزن یک خودرو به طور متوسط ده برابر و سرعتش پنج برابر درشکه است. پس اندازه ضربه یک خودرو 50برابر یک درشکه، و نیروی ناشی از برخورد دو خودرو بیش از 2500 برابر می‌شود و این ضربه سهمگین می‌تواند باعث تلفات جانی و مالی سنگین شود.

دیدم کم‌کم دارد گاردش را پایین می‌آورد. نمی‌دانم اثر قضیه اندازه حرکت نیوتن بود یا دعای خیر هواداران شعار «در خط برانیم». هرچه بود به من قوت قلب داد و رفتم سر اصل موضوع و ادامه دادم: راه‌حلی که به ذهنشان رسید استفاده از خطوط موازی بود. از آنجا که این خطوط هرگز همدیگر را قطع نمی‌کنند، می‌توان راه را با این خطوط به چند قطعه موازی یا «خط عبور» تقسیم کرد.

عرض هر خط باید برای عبور عریض‌ترین خودروی متداول کافی باشد. به این ترتیب خودروهایی که در هر خط در حرکتند هرگز با هم برخورد نمی‌کنند زیرا آن خط‌های سفید اقلیدسی همدیگر را قطع نمی‌کنند! دیدی چقدر ساده بود.

اگر چه گاردش کاملا افتاده و لحنش تغییر کرده بود، اما خود را از دسته نینداخت و گفت: آره. گفتنش ساده است اماموضوع به این سادگی نیست. اینها را که گفتی قبول. اما گمان نمی‌کنی اگر در هر خط فقط یک خودرو براند ظرفیت کاهش می‌یابد؟

گفتم: برایت هزار دلیل دارم اما افسوس که این کوپن 550 کلمه‌ای در حال اتمام است. توصیه می‌کنم یک‌بار فاصله بزرگراه چمران تا امام علی را در نیایش تا صدر طی کن و زمان و راحتی آن را با همت مقایسه کن. مطمئن باش مشتری شده و به جمع هواداران شعار «در خط برانیم» خواهی پیوست!