بهار آمد؛ زلزله‌ای در راه است!

حالا فکر می‌کنم درست است که خانه تکانی از رسوم بسیار قدیمی ما ایرانی‌ها برای استقبال از عید نوروز است، اما به واقع با این آپارتمان‌های کوچک و بدون صندوقخانه و انباری و زیرزمین که تقریبا در تمام مدت سال هم نسبتا تمیز هستند، واقعا باز هم دم عید باید همه خانه را به هم ریخت و مثل ماشینی که به کارواش می‌برند، از سر تا پایش را شست؟

در آن سال‌های دبستان، من همیشه خانه تکانی را کاری سخت و شاق می‌پنداشتم؛ آن هم برای خانم‌های خانه‌داری که تمام روزهای سال را در خانه می‌گذراندند. اما امروز با درگیری‌های یک خانم کارمند که تمام مسوولیت‌های خانه را نیز بر دوش دارد، فکر می‌کنم باید نگاهی دیگر به خانه تکانی داشت.

به نظر می‌رسد اول باید فهرستی از تمام کارهایی که باید یا دوست داریم انجام دهیم، تهیه کنیم. من بر «دوست داشتن» تأکید دارم. چون باید نگاهمان را به کارها بویژه کار خانه تغییر دهیم. باید کار خانه را دوست داشته باشیم. اگر چنین نیست، باید روشمان را تغییر دهیم.

هنگام انجام کارهای خانه به موسیقی ملایمی گوش کنید. موقع انجام کارها می‌توان به خاطرات شیرین زندگی هم فکر کرد، مثلا در اتاق فرزندتان به یاد روزهای اول تولدش باشید؛ خنده‌ها و شیرینی هر روزش و... در ضمن کار خانه بویژه خانه تکانی، مربوط به همه افراد خانه است؛ پس کارها را تقسیم کنید. بخشی را برای همسر گرامی و قسمتی را هم برای بچه‌ها بگذارید.

روزهای تعطیل کارهای دستجمعی را تعریف کنید و انجام دهید؛ اما به خاطر داشته باشید هر کدام از اعضای خانه دوست دارند در تعطیلات، ساعاتی را هم برای خود داشته باشند؛ پس ساعت شروع و پایان کار دستجمعی باید مشخص باشد و کار بدون تحکم و غر زدن باید انجام شود.

خانه تکانی را نباید از چند روز مانده به عید شروع کرد که اگر چنین کنید خاطره‌ای نه چندان زیبا برای همه افراد خانواده به جا می‌گذارید.از روزهای اول اسفند می‌توان کم‌کم کارها را شروع کرد و با پرهیز از به هم ریختن یکباره تمام خانه، کمد به کمد، کابینت به کابینت و اتاق به اتاق، پیش رفت. شب‌ها می‌توان شام ساده‌ای درست کرد و دور هم جمع شد؛ خندید و چند دقیقه‌ای هم از خانه تکانی گفت.

هر چند همیشه زود دیر می‌شود، اما تا فرصت هست، خانه تکانی امسال را به خاطره‌ای دلنشین از دوستی و همکاری و تازگی تبدیل کنید.

مریم سعیدی / جام جم