گیشه داغ سینما با پارچه و اسفنج!

در شرایطی که آمارها از اوضاع نابسامان سینما حکایت دارد و زمزمه قهر مخاطب با سینما از گوشه و کنار به گوش می‌رسد ودر جایی که بسیاری از بازیگران نام آشنای ما نتوانسته‌اند گیشه‌های سینما را رونق بخشند، باز هم کمی پارچه، پشم، نخ و اسفنج به همراه مقداری هنرمندی و خلاقیت یک تنه به کمک این سینمای نحیف و قابل ترحم آمده است تا باز هم به همه مسئولان، سینماگران و تئوریسین‌های ما ثابت کند که مشکل سینمای ما‌ اساسا در جای دیگری است و آن فقدان فیلم خوب است.چه خوشمان بیاید چه نیاید، باید گفت فیلم خوب از درون بخشنامه‌های مختلف و دست وپاگیراداری و تئوری‌های من‌درآوردی خلق‌الساعه که معمولا هیچ ضمانت اجرایی و عموما نسبتی هم با واقعیت‌های جامعه و سینما ندارد، بیرون نمی‌آید.از این نظر فیلم «کلاه قرمزی و بچه ننه » یکی از مثال زدنی‌ترین آثاری است که می‌توان به آن اشاره کرد. سازندگان کلاه قرمزی این هوشمندی را داشته‌اند که همواره براساس سلیقه و ذائقه مخاطب اثرشان را تولید کنند. مخاطب‌شناسی بزرگ‌ترین ویژگی سازندگان فیلم و مجموعه تلویزیونی کلاه قرمزی بوده است و همان‌طور که حتما شنیده‌اید آمار فروش روز‌های ابتدایی این فیلم ـ با وجود محدودیت تعداد سینماهای نمایش‌دهنده ـ مسئولان سینمایی و سینماگران را سر ذوق آورده است.ایرج طهماسب با مجموعه آثارش نشان داده که می‌کوشد راه بینابینی میان سلیقه مخاطب و ان قلت‌های تمام‌نشدنی منتقدان انتخاب کند و در این مصاف گاه بروشنی جانب ذائقه تماشاگر انبوه آثارش را گرفته، که در شرایط فعلی سینمای ما به نظر می‌رسد بهترین و عاقلانه‌ترین گزینه را انتخاب کرده است.علاوه بر این، طهماسب در طول این سال‌ها کوشیده نوعی طنز پاک را در آثارش تسری دهد.و در کنار مرضیه برومند می‌تواند این ادعا را داشته باشد که در ساخت اخلاقی‌ترین آثار برای کودکان و نوجوانان این دیار پیشقدم بوده است، آثاری که در آنها بیشتر شخصیت‌ها عروسکی بوده و هنوز هم جمعی از آنها در شاه‌نشین خاطر ما جا خوش کرده و بخشی از گذشته وروزهای خوب ما محسوب می‌شود.

مهدی غلامحیدری ‌/‌ جام ‌جم