بکام و دغدغه حضور در جام‌جهانی 2010

دیوید بکام پس از قطعی کردن حضورش در میلان تا پایان فصل جاری و گرفتن رضایت باشگاه گالکسی آمریکا در این زمینه ، قول داده است این تیم ایتالیایی را حداقل در رده سوم جدول لیگ فوتبال ایتالیا حفظ کند تا روسونری به فصل آتی مسابقات جام قهرمانان باشگاه‌های اروپا راه یابد.

کد خبر: ۲۴۶۶۹۵

برنامه این هافبک 34 ساله و معروف انگلیسی این است که تا پایان فصل جاری کالچو (10 خرداد 88)‌ این کار را قطعی کند سپس به گالکسی برود و این تیم را تا پایان فصل کنونی مسابقات لیگ حرفه‌ای فوتبال آمریکا (MLS) همراهی کند سپس بین مهر و آبان به سن‌سیرو بازگردد و قرمز و سیاه‌های میلان را در جام باشگاه‌های اروپا و طبعا در کالچو همراهی کند.

در اصل قرار بود اقامت بکام در میلان فقط 80 روزه باشد و او از 17 اسفند 87 به آمریکا برگردد، اما وی آنقدر از حضورش در سن‌سیرو راضی بود که پس از هفته‌ها چانه‌زنی با سران گالکسی، باشگاهی که هنوز 3 سال از مدت قراردادش با آن مانده است، به رغم مخالفت شدید اولیه سران گالکسی، آنها را راضی و متقاعد به ماندن خویش در میلان کرد.

او با این که در سنی بالا و بسیار دیر به «سری A» آمده، اما بسرعت در آن مکان جا افتاده و از بهترین‌های میلان طی 4 ماه اخیر بوده است. مسوولان میلان هم از ماندن وی استقبال کرده‌اند؛ اما آدریانو گالیانی نایب‌رئیس و کارلو آنچلوتی، مربی میلان تاکید کرده بودند که حل موضوع بکام و ماندن وی در سن‌سیرو وابسته به خود اوست، زیرا وی قراردادهای تبلیغاتی و تجاری کلانی با طرف‌ها و شرکای خود در آمریکا دارد که برای میلان امکان ورود به آنها وجود ندارد.

هافبک پیشین رئال مادرید و منچستریونایتد آن کار را انجام داد و اینک که چند هفته‌ای است با خیال راحت برای میلان به میدان می‌آید، می‌گوید: «شرایط برای این که رتبه سوم جدول رده‌بندی سری A را برای خود حفظ کنیم و در نتیجه فصل بعد در جام قهرمانان اروپا حاضر باشیم، فراهم است؛ یکی از مقاصد و اهداف اصلی من از ماندن در سن‌سیرو همین موضوع است. ما حتی می‌توانیم در صورت ادامه ریتم خوب اخیرمان و تزلزل یوونتوس به رتبه دوم نیز چشم داشته باشیم. بحث پول را عمده نکنید، زیرا قصد و انگیزه عمده من از ماندن در سن‌سیرو، عشق و علاقه‌ام به میلان و اشتیاق حرفه‌ام به ادامه بازی در سری A‌ است و اگر قرار بود به دنبال پول باشم، در آمریکا برایم بیشتر فراهم و موجود است. بحث لزوم حضور میلان در جام قهرمانان اروپا هم یک بحث حرفه‌ای و طبیعی است. هر باشگاه بزرگی به چنین میدانی تعلق دارد و امیدوارم پس از قطعی شدن این قضیه ظرف 5، 6 هفته پیش‌ رو، خودم نیز فصل آینده در این راه میلان را همراهی کنم و یک بار دیگر مثل روزهای رئالی و منچستری‌ام، طعم شرکت در جام قهرمانان اروپا را بچشم.»

بکام وقتی اواخر پاییز سال گذشته مصمم به الحاق به میلان و موفق به جلب رضایت کارلتو و گالیانی در این زمینه شد، گفت که دلیل اصلی رویکردش به کالچو، حضور در صحنه مسابقات و آماده نگه داشتن خود طی 4 ماه تعطیلی MLS است تا فابیو کاپلو، مربی ایتالیایی تیم ملی انگلیس بهانه‌ای برای حذف او از بازی‌های ملی نداشته باشد، اما بکام پس از مستقر شدن در «سری A» چنان از میلان و فراتر از آن حضور مجدد در لیگ‌های بزرگ اروپا به وجد آمد که تازه فهمید با انتقال خود به لیگ متوسط و فاقد غنای فنی و دور افتاده آمریکا، چه ظلمی به خود کرده است.

بکام که هنوز سانترها و ضربات آزادش فوق‌العاده است و 16 سال پس از مطرح شدن اولیه‌اش در فوتبال بریتانیا و اروپا نشانی از نزول در او دیده نمی‌شود، در بهار 2009 می‌گوید: «همه در زمستان گذشته متوجه شده بودند که چقدر مایلم در اینجا بمانم و در این راه از هر ابزار و وسیله‌ای سود جستم. از بسیاری چیزها گذشتم و چشم بر منفعت‌های فراوانی بستم. پولی که من از آن گذشتم تا در میلان بمانم، نشانه‌ای از این است که در این ماجرا مسائل اقتصادی حرف اول را نمی‌زد. اگر در میلان مانده‌ام و در پاییز به آن باز خواهم گشت به سبب علاقه به فوتبال سطح بالا و کمک به یکی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های دنیاست. آنها هم به من کمک خواهند کرد، زیرا با حضور در میلان و مسابقات سطح بالای آن مقابل چشم کاپلو خواهم ماند و در آن صورت، می‌توانم به یکی از اهداف اصلی‌ام که شرکت در جام جهانی 2010 است، برسم.

به یک شرط

بکام اخیرا با دومین رکورد بازی در تیم ملی انگلیس که 108 مسابقه و در اختیار بابی‌مور بود مساوی کرد.

عبور وی از این حد نصاب محرز نشان می‌‌دهد او نیم نگاهی هم به نفر اول لیست (پیتر شیلتون با 125 بازی ملی)‌ دارد.

با این حال گفته می‌شود، اگر بکام توانسته تا اطلاع ثانوی در میلان بماند، در درجه اول به خاطر چشم‌پوشیدن خود وی از شرایط مساعد اقتصادی بوده که در آمریکا در بهار امسال انتظار وی را می‌کشیده و این بها و قیمتی بوده که او برای ادامه حضور در اروپا و امیدوار ماندن به حضور در جام جهانی 2010 پرداخته است.

کمتر از انتظار

هر چه بکام در میلان خوب بوده است، در نقطه مقابل مطالعات می‌گویند تاثیرگذاری بکام بر فوتبال آمریکا، لیگ آن و بالاخص گالکسی، در حالی که 250 میلیون دلار قیمت نجومی قراردادهای ورزشی و تجاری وی در آن سامان بوده همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد، بسیار کمتر از حد انتظار بوده است.

او فصل پیش، فقط از اواسط فصل (اواسط تیر 86)‌ به گالکسی پیوست و تازه در آن موقع هم به دلیل مصدومیت مدت زیادی را دور از میدان گذراند.

امسال نیز او به دلیل ابقا در میلان تاکنون نقشی در فصل 2009 لیگ MLS نداشته و فقط از اواخر خرداد می‌تواند برای گالکسی پا به توپ شود و با برنامه‌هایی که برشمردیم، حداکثر از آبان ماه مجددا به میلان خواهد رفت. با این حساب این برآورد و ادعا که جای پای شناخته شده‌‌ترین و تبلیغاتی‌ترین فوتبالیست زمان و کسی که کریسیتانو رونالدو، لیونل مسی، فرناندو تورس و کاکا در این زمینه به گرد او نمی‌رسند، در فوتبال آمریکا بسیار کوچک‌تر از افسانه‌ای است که درباره او ساخته شده است. او در فصل نخست فقط 5 بازی برای گالکسی انجام داد و در فصل دوم از 5 گل و 10 پاس گل فراتر نرفت. طرفداران بکام می‌گویند، اینها تقصیر او نیست و MLS چیزی بیش از این نیست و سقف خودنمایی در آن همین است، حال آن‌که به محض این‌که گذر او به کالچو می‌افتد و یارانش در حد خود او هستند، بیلانی مثل کارنامه وی در سن سیرو بر جای می‌ماند.

اگر اینها را باور داشته باشیم، همه این موارد مقدمه‌ای بر جدایی قطعی بکام از گالکسی و دل‌ کندن همیشگی وی از فوتبال آمریکا و مستقر شدن دائمی و مجدد او در اروپاست.