گمشدگان خشم طبیعت

گم شدن در جوی آب
۱۷ آبان سال ۹۵، مریم ۴۷ ساله برای بازگرداندن دختر و پسرش از کلاس زبان راهی محله پاسداران شد. همزمان با تعطیلی کلاس، باران شدیدی شروع به باریدن گرفت. زن میانسال در حال عبور از جوی آب بود که کیف دخترش داخل جوی افتاد. مریم که برای برداشتن کیف دخترش اقدام کرده بود، تعادلش را از دست داد و داخل جوی پر از آب افتاد. ساعتی بعد تیم‌های آتش‌نشانی جست‌و‌جو برای یافتن مریم را آغاز کردند اما هیچ ردی از او به دست نیامد. تصمیم بر این شد که تمام نهرهای تهران تا انتهای منطقه ۲۰ تهران جست‌و‌جو شود. تیم‌های آتش‌نشانی جست‌و‌جوها را ادامه دادند. با گذشت نزدیک به یک‌سال از مفقود شدن مریم، با درخواست خانواده‌اش بار دیگر جست‌و‌جو در مسیر مفقود شدن او انجام شد اما هیچ ردی به دست نیامد تا معمای افتادن زن ۴۷ ساله در جوی آب خیابان پاسداران برای همیشه سر به مهر بماند.

۲ مفقودی جاده چالوس
با گذشت ۲۷ روز از وقوع سیل ویرانگر جاده چالوس، هنوز هیچ ردی از دو مفقودی این حادثه به دست نیامده و تلاش‌ها برای یافتن زن و مرد مفقود شده بی‌نتیجه مانده است. عصر پنجشنبه ۱۸ خرداد یکباره باران بهاری سیل‌آسایی در جاده چالوس شروع به باریدن گرفت. چند دقیقه بعد سیلاب عظیمی از تونل شماره چهار تا رستوران شاندیز راه افتاد و مسافران را گرفتار کرد. بیشترین حجم بارش مقابل تونل شماره ۲ بود. خودروها داخل تونل گرفتار شده بودند. زن و مرد جوانی از روی کنجکاوی از تونل بیرون آمدند که یکباره سیل آنها را با خود به حاشیه رودخانه برد و روی‌شان سنگ و خاکی به ارتفاع پنج متر ریخت. امدادگران هلال‌احمر و ماموران پاسگاه پلیس راه خیلی زود وارد عمل شدند و جان ده‌ها نفر را نجات دادند. با فروکش کردن سیلاب در ساعات پایانی شب تلاش‌ها برای یافتن زن ۴۳ ساله و مرد ۳۵ ساله آغاز شد اما هنوز هیچ ردی از آنها پیدا نشده است.

هشت سال چشم انتظاری
هشت سال از سیل ویرانگر منطقه کن و سولقان گذشت؛ سیلی مرگبار که هشت نفر را به کام مرگ کشاند. حادثه‌ای که پس از گذشت یک ماه فراموش شد اما خانواده سه پسر جوان هنوز چشم‌انتظار فرزند خود هستند. عصر ۲۸ تیر سال ۹۴ ناگهان هوا ابری شد و باران بارید. هر لحظه باران شدیدتر می‌شد و کسی تصور نمی‌کرد این باران آغاز فاجعه‌ای در غرب تهران باشد. با شکستن آب‌بندها و جاری شدن سیل شدید، آب درختان را شکست، خانه‌ها را خراب کرد، حتی جان و سلامت بسیاری از افراد را هم با خود برد و ویرانی همراه خود آورد. جسد برخی از افرادی که در این حادثه کشته شده بودند، بین گل و لای انتهای بوستان جوانمردان پیدا شد و برخی دیگر را نیز در شور‌آباد یافتند و تحویل خانواده‌ها دادند، ولی در این میان جسد سه نفر از حادثه‌دیدگان هنوز پیدا نشده است. رئیس وقت جمعیت هلال‌احمر شهر تهران در آن زمان درباره شدت این سیلاب گفته بود: در حادثه ۲۸ تیرماه در جاده کن ـ سولقان بر اثر بارش ۲۰ دقیقه‌ای باران، آب‌بند‌های رودخانه شکست و باعث ایجاد سیل شدیدی شد. از شروع سیل تا به وجود آمدن ویرانی‌ها و کشته شدن افراد هفت دقیقه بیشتر طول نکشید. طی این هفت دقیقه خرابی‌های زیادی به وجود آمد و حتی درختان تنومند زیادی از جا کنده شد. با گزارش این حادثه به پایگاه هلال‌احمر، امدادگران ما بلافاصله در محل حاضر شده و با کمک نیروهای آتش‌نشانی به سر و سامان دادن اوضاع پرداختند. پیکربرخی از افراد همان دو روز اول پیدا شد. البته به دلیل گل و خاکی که بارش‌های تابستانی همراه خود دارد، اجساد بین خاک و گل مدفون شده بودند که این موضوع امدادگران را با مشکلات زیادی روبه‌رو کرده بود.

گم‌ شدن پیرمرد در کوه
پیرمرد ۶۵ ساله مثل همیشه قصد کرد برای کوهنوردی به قله دماوند برود. او کوله خود را آماده کرد و صبح زود راهی دماوند شد تا آخر شب بازگردد. هوا نوید یک صعود بی‌دردسر را می‌داد اما ناگهان ارتباط او با خانواده‌اش قطع شد .در ساعات پایانی شب پنجم مرداد ۱۴۰۱ خانواده او از هلال‌احمر درخواست کمک کردند. با اعلام موضوع تیم جست‌و‌جو تشکیل شد اما به دلیل بدی آب و هوا امکان جست‌و‌جو فراهم نبود. تا این‌که بعد از چهار روز جست‌و‌جوی گسترده برای یافتن پیرمرد ۶۵ ساله آغاز شد. بررسی‌های اولیه نشان می‌داد او از کوهنوردان شناخته شده و حرفه‌ای است و آخرین‌بار موبایلش در دره خطرناک «یخار» آنتن داشته است. همچنین مشخص شد هنگام بازگشت او از دره یخار شرایط آب و هوایی به شدت نامناسب بوده و او احتمالا گرفتار بوران شده و به انتهای دره سقوط کرده است .‌با گذشت نزدیک به یک‌سال از مفقود شدن پیرمرد کوهنورد هنوز هیچ ردی از او به دست نیامده است.

گم‌ شدن مرموز در جنگل
فقط چند روز به پایان تابستان سال ۹۹ مانده بود که معین ۳۶ ساله تصمیم گرفت برای پیاده‌روی به جنگل‌های کردکوی برود. او خودروی خود را در حاشیه جاده پارک کرد و برای پیاده‌روی وارد جاده جنگلی شد. او پیش از این دوبار دیگر هم در غرب جنگل تا نزدیکی کندوهای پدرش پیاده‌روی کرده بود و با مسیر آشنا بود.‌ چند ساعت از غروب آفتاب گذشته بود اما خبری از پسر ۳۶ ساله نبود. خانواده‌اش نگران به سمت جنگل رفتند و خودروی او را کنار جاده پیدا کردند اما هیچ ردی از معین نبود. اهالی ساعت ۶ عصر پسر جوان را هنگام تعویض لباس کنار خودرویش دیده بودند.‌ با توجه به این‌که دو هفته قبل حادثه مرگباری برای سها رضانژاد، دختر طبیعت‌گرد در سوی دیگر این جنگل رخ داده بود؛ احتمال حادثه تلخ برای معین شریفی هم وجود داشت، به همین دلیل جست‌و‌جوها گسترده‌تر شد. با گذشت سه سال هیچ ردی از پسر جوان به دست نیامده و فقط بخشی از کفش و لباسی کشف شده که تیم جنایی احتمال می‌دهد متعلق به معین باشد. با این وجود هنوز معمای گم شدن پسر طبیعت‌گرد بی‌پاسخ مانده است.