دوربینی برای نقض حریم خصوصی؟

طبق گفته RealNetworks، شرکت مالک این فناوری، این فناوری SAFR نام دارد و از هوش مصنوعی برای تشخیص چهره‌ها در عرض 0.3ثانیه با نرخ مثبت 95‌درصد استفاده می‌کند و ظاهرا می‌تواند تا 30 نفر در دقیقه را احراز هویت کند و طبق جزئیات عمومی قرارداد، تاکنون نزدیک به 730 هزار دلار (604هزار پوند) برای نیروی هوایی آمریکا هزینه داشته است. این فناوری می‌تواند برای شمارش افراد و حتی با تشخیص ماسک صورت استفاده شود اما Vice گزارش داد که نیروی هوایی آمریکا قرار است از آن در مأموریت‌های شناسایی در کشورهای خارجی استفاده کند. در این قرارداد آمده است: «ما پلتفرم تشخیص چهره SAFR را برای استقرار در یک [سیستم هواپیمای بدون سرنشین کوچک] خودمختار برای عملیات‌های ویژه، [اطلاعات، نظارت و دستیابی به هدف] و سایر موارد استفاده اعزامی تطبیق خواهیم داد.»
این قرارداد اضافه کرد که این فناوری در نظر گرفته شده است تا «بینش عملی» را به اپراتورهای انسانی در مکان‌های جایگزین بدهد. در این قرارداد توضیح داده شده است که این فناوری همچنین «فرصتی را برای پاسخ‌دهی خودمختار بلادرنگ توسط ربات باز می‌کند» که می‌تواند به شکل پیام‌های متنی برای اپراتورهای انسانی باشد.
این ترس دیرینه افراد فعال در حوزه حریم خصوصی را که نگران ازدواج بین فناوری تشخیص چهره و هواپیماهای بدون سرنشین هستند، تقویت می‌کند. در حالی که کیفیت دوربین‌ها و سنسورها به عنوان دلیل اصلی برای رفع نگرانی‌ها استفاده شده است، به نظر می‌رسد که ماجرا تغییر کرده است. در وبسایت RealNetworks، این شرکت به خود می‌بالد که این فناوری تشخیص «با عملکرد بالا» چهره فرد را به صورت کامل می‌تواند تشخیص دهد. همچنین می‌تواند زمانی که چهره «جعل» می‌شود، تشخیص داده شود. یعنی زمانی که شخصی سعی می‌کند برای جلوگیری از شناسایی ظاهر خود را بپوشاند یا تغییر دهد. با این حال، این شرکت گفته است که تمام تصاویر و داده‌های بیومتریک که جمع‌آوری می‌کند رمزگذاری شده است و نمی‌توان آن را با سایر مشاغل به‌اشتراک گذاشت.