همسرم دعوا می‌کرد، من مواد می‌کشیدم

من که همیشه به افرادی که تفننی مواد مصرف می‌کردند، می‌گفتم بی‌اراده و بی‌غیرت، حالا خودم یکی از آنها شده بودم. تازه الان شرایط آنها را درک می‌کنم. تا چند سال اول قیافه‌ام زیاد تابلو نشده بود و به خاطر شغلی که داشتم و از بیان سمتم معذورم، ماهانه بین ده تا 25 میلیون تومان درآمد داشتم، اما از بد روزگار، کم‌کم چهره‌ام هم تابلو شد و همکاران بخشی که من رئیس تشکیلاتش بودم به چشم بدی نگاهم می‌کردند.
حکایت ما معتادها مثل کبک است که سرمان را در برف کرده و فکر می‌کنیم هیچ‌کس ما را نمی‌بیند و نمی‌داند چه می‌کشیم. در حالی‌که همه می‌دانند و خودمان از همه چیز بی‌خبریم. به خاطر همین مواد موقعیت عالی شغلم را از دست دادم و دیگر سر کار نرفتم. بعد از آن دائم با زنم دعوا و مرافعه داشتیم.
در این سال‌ها هرچه فکر کنید، استفاده کردم. از مواد سنتی مثل هروئین و شیره تریاک بگیر تا صنعتی مثل علف و گراس و شیشه که این آخری توهم بد و وحشتناکی می‌داد و بعد از دو بار مصرف کردن آن را کنار گذاشتم.
تصمیم گرفتم ترک کنم. بارها و بارها. شاید بیش از 20 بار ترک کردم، اما باز لغزش کردم و سمت مواد رفتم. لغزش‌هایم هم دلیل داشت. اول؛ حال خوش و لذتی‌که در تنهایی با مصرف مواد مخدر قوی‌تر پیدا می‌کردم و دوم اعصاب‌خردی‌های زنم که دائم در حال دعوا کردن با من بود.
هر موقع دختر کوچکم را می‌دیدم که به من و کشیدن مواد زل می‌زد، اعصابم خرد می‌شد. تصمیم گرفتم ترک کنم. برای درمان و ترک هر نوع مواد مخدری به سه عامل نیاز دارید. اول تصمیم قطعی برای ترک، دوم، اراده قوی و سوم استفاده از داروهای مناسب ترک اعتیاد زیرنظر متخصصان و انجمن‌هایی مثل انجمن معتادان گمنام.
اگر غیر از این راه‌هایی که گفتم بروید، هرچند بار هم ترک کنید، مقطعی است و هیچ فایده‌ای ندارد. وقتی وارد انجمن شوید و در کلاس‌ها شرکت کنید، به شما راهنما هم می‌دهند که خیلی کمک‌کننده است. خودم معتاد بودم و می‌دانم 99 درصد از کسانی که درگیر مواد هستند و نمی‌توانند ترک کنند، مشکل روحی دارند که با کمک گرفتن از راهنما و شرکت در کلاس‌ها می‌توانند از شر مواد خلاص شوند. به امید روزی که حتی یک معتاد هم نه در خانواده‌ها که در جامعه هم نباشد.