گفت‌وگو با سهیل فرد جهانگردی که فاتح شمال تا جنوب زمین است

دور دنیا با پای پیاده و یک کوله‌پشتی

سفر و کشف ناشناخته‌ها از آرزوهایی است که بسیاری آن را در سر می‌پرورانند؛ اما کمتر کسی است که بتواند به آن جامه عمل بپوشاند؛ آن‌هم به گونه‌ای که سفر بشود اصلی‌ترین اولویت زندگی تا جایی که یک کوله برای این تصمیم کافی باشد و اراده‌ای که یک نفر را به سمت کشف دنیایی به جز دنیایی که در آن به دنیا آمده، بکشاند.

کد خبر: ۱۱۷۳۶۳۴

بسیاری این کار را ریسک می‌دانند و عده‌ای تصور می‌کنند چنین هدفی به درآمد بالا نیاز دارد و عده‌ای فکر می‌کنند کسی می‌تواند دست به این کار بزند که نه وابستگی دارد و نه چیزی برای از دست دادن، اما برای کسانی که چنین هدفی را عملی کرده‌اند یک موضوع توانسته آنها را به این مرحله برساند و آن هم «عشق» بوده. عشق به سفر، عشق به کشف ناشناخته‌ها، عشق ارتباط برقرار کردن با طبیعت، مکان‌ها و آدم‌هایی که شاید اگر سراغ آنها نروی آنها هیچ وقت سراغی از تو نمی‌گیرند. سهیل فرد جزو چنین عاشقانی است که با یک کوله‌پشتی توانسته 42011 کیلومتر را به شمالی‌ترین و جنوبی‌ترین کشورهای کره زمین سفر کند و همچنین 10905 کیلومتر را در جاده ابریشم و با پای پیاده بپیماید. جسارتی که شاید در وجود کمتر کسی بتوان یافت. آن هم با پای پیاده و فقط با یک کوله‌پشتی به پشت...

کنجکاوی، شناخت و لمس ناشناخته‌ها از نزدیک باعث شد سهیل 42 ساله از کودکی دوست داشته باشد سراغ آنها برود. حالا با پای پیاده یا دوچرخه‌ای که برای رفتن به دل ناشناخته‌ها در دوران کودکی و نوجوانی‌اش خریده بود. او درباره روحیه سفر کردنش می‌گوید: «از کودکی دوست داشتم با دوچرخه‌ای که خریده بودم به مکان‌های ناشناخته شهرم بروم، اما این علاقه‌ تنها به شهری که در آن زندگی می‌کردم خلاصه نشد، دوست داشتم به کل کشور و دنیا بروم و آنچه باید با چشم دید را از نزدیک ببینم.» سال 90 وقتی که 35 ساله بود عزمش را جزم کرده و راهی کشورهایی از جمله ترکیه، آذربایجان، ارمنستان و گرجستان می‌شود: «از سال 2011 با سفر به کشورهای نزدیک شروع کردم و هرکدام را چند بار رفتم تا با سبک‌های متفاوت سفر آشنا شوم و قوانین پنهانش را بیاموزم.»

وقتی تاریخ‌ها معنی دیگری پیدا می‌کنند

اما برای سهیل 7اردیبهشت 96 معنای دیگری داشت. او در این زمان سفر به دور دنیا را با سبکی متفاوت و با رفتن به امارات متحده عربی شروع می‌کند. سفری یکساله و 42011 کیلومتری از شمال تا جنوب کره زمین. او درباره آن‌که چطور تصمیم به چنین اقدامی می‌گیرد، می‌گوید: «ابتدا کشورهایی را انتخاب می‌کردم که با گذرنامه ایرانی نیاز به روادید ندارد یا روادید فرودگاهی داشت یا مراحل گرفتن روادید آن کشور آنقدر سخت نبود و اکثرا هم حول محور خط استوا را دربرمی‌گرفت. من سفرم را از کشور امارات متحده عربی شروع و بعد از آن از کشورهای سریلانکا، مالزی، لائوس و نپال عبور کردم. سپس قصد داشتم در امتداد خط استوا پیش بروم و به آمریکای جنوبی برسم؛ اما به علت‌های گوناگون که مهم‌ترین آن نداشتن پرواز مستقیم با قیمت مناسب به کشورهای آمریکای جنوبی و لزوم داشتن روادید ترانزیت یکی از کشورهای اروپایی یا آمریکا بود از ادامه این مسیر منصرف شدم و موقتا به ایران برگشتم.» او ادامه سفرنامه‌اش را این‌طور تعریف می‌کند که 5شهریور 96 به صورت زمینی وارد ترکیه و پس از حدود یک ماه با پرواز راهی کشور روسیه می‌شود. بعد از آن به سمت قطب شمال و شهر سرد مورمانسک می‌رود تا این‌که نوبت به شهرهای جنوبی روسیه و ورود به گرجستان به شکل زمینی می‌شود:‌ بعد از طی این مسیر بود که با یک پرواز به جزیره زنگبار رفتم و سفرهایم در قاره آفریقا آغاز شد. تانزانیا، کنیا، اوگاندا، روآندا و زامبیا کشورهایی بود که طی مدت حدود چهار ماه به آنجا سفر کردم و با عبور از جزیره‌های ماداگاسکار و سیشل وارد عمان شدم و بار دیگر در 5 اردیبهشت 97 یعنی تقریبا یک‌سال بعد از شروع سفر به ایران بازگشتم.

جاده ابریشم و سفر در دل تاریخ

سفر از شمال به جنوب کره زمین سهیل فرد را نتوانست مجاب کند به آنچه می‌خواسته دست پیدا نکند، برای همین یک بار دیگر بار سفر بست در مسیری جدید؛ اما کهن‌ترین مسیر طول تاریخ بشر یعنی جاده ابریشم را انتخاب می‌کند. جاده‌ای که پیش از این بارها توسط افراد مختلف پیموده شده؛ اما سهیل معتقد است هر کس تجربه منحصر به‌فرد خودش را از سفرهای مشابه دارد و تصمیماتی که در طول سفر می‌گیرد کاملا انحصاری است. او در رابطه با پروسه 10906 کیلومتری سفر جاده ابریشم‌اش می‌گوید: «برای آن‌که چنین هدفی را عملی کنم نیاز بود روادیدهای لازم را دریافت کنم. طی این مرحله حدود دو ماه طول کشید و در این مدت ایرانگردی کردم و به استان‌های غربی و شمالی کشور رفتم و سپس از سمت باجگیران وارد ترکمنستان شده و از شهرهای عشق‌آباد، شهر تاریخی نساء قدیم و مرو باستانی گذر کردم. همچنین از بیابان قره قوم و مرز زمینی ازبکستان گذشتم و وارد شهرهای افسانه‌ای بخارا و سمرقند شدم و جلوه‌های زیبای هنر و معماری آن دوران را لمس کردم. سپس از پنجکنت قدیم به تاجیکستان رسیدم و از شهرهای خجند، دوشنبه و منطقه پامیر و خودمختار بدخشان عبور کردم و پس از عبور از مرز زمینی به شهر اوش در کشور قرقیزستان رسیدم. از آنجا وارد شهر آلماتی در کشور قزاقستان شدم و تا شهر آستانه پیش رفتم و در مسیر برگشت دوباره وارد ازبکستان و سپس ترکمنستان و از مرز سرخس به ایران بازگشتم.»

هزینه‌هایی که با پس‌انداز به دست آمد

اگر سری به صفحه اینستاگرام سهیل فرد بزنید با فیلم‌های کوتاهی مواجه خواهید شد که مانند یک دفترچه خاطرات مصور عمل می‌کند و سهیل درباره صفحه‌اش می‌گوید: «دوست داشتم دنبال‌کننده‌هایم خلاصه‌ای واقعی، بی‌پرده و به روز از سفرم داشته باشند و به نوعی آنها را همراه و همسفر خود کنم.» اما سوال متداولی که از او در صفحه‌اش می‌پرسند درباره هزینه‌های سفرش است. او می‌گوید: «برای تامین مالی این سفر از مدت‌ها قبل برنامه‌ریزی داشتم و پس‌انداز کردم. من سال‌ها سفرهای آزمایشی داشتم تا بتوانم خیلی متفاوت‌تر از یک توریست یا مسافر معمولی سفر کنم و هزینه‌های سفر را به مراتب کاهش دهم. البته راه‌های زیادی هم وجود دارد که می‌شود در سفر بود و از آن لذت برد و حتی درآمدزایی هم کرد. همه اینها با تجربه و تحمل سختی‌های ابتدای راه به دست خواهد آمد. مهم‌ترین نکته‌ای که در زندگی‌مان داریم بقاست. بودن و وجود داشتن. ما باید باشیم تا هر آنچه در دنیا وجود دارد معنا پیدا کند و مهم‌ترین وظیفه ما حفظ بقاست. ما با آگاهی کامل و با اشراف به اتفاقاتی که در اطراف‌مان در حال شکل گرفتن است، سعی می‌کنیم با هوش و حواس جمع دائما در حال دریافت اطلاعات از محیط اطراف‌مان باشیم و همیشه پیش‌بینی و پیشگیری از هر اتفاقی کنیم که ممکن است بقای ما را به خطر بیندازد. ما اگر زنده و البته سالم باشیم می‌توانیم از سفر به دور دنیا و از زندگی لذت ببریم.»

سهیل‌ فرد در حال حاضر در سفری بعدی خود به سر می‌برد که از 19 مهر ماه آغاز شده است. سفری به سمت اروپای جنوب شرقی که اگر هوای پاییزی و زمستانی راه را دشوار نکند، قرار است سفری پر از خاطره و تجربه را برای او به ثبت رساند.