با قهرمانان در آستانه سال جدید

رکوردشکنی در ١٠٠ متر با مانع، کسب ورودی‌های مسابقات بزرگ و البته هدف مهم‌تر گرفتن بهترین نتیجه در مسابقات بازی‌های آسیایی داخل سالن.

کسب مدال در بازی‌های آسیایی داخل سالن.

از مادرم تشکر می‌کنم که بدون هیچ چشمداشتی همیشه من را حمایت کرد و به من با تمام وجود انگیزه داد که بتوانم به هدفم نزدیک‌تر شوم. تنها کسی که می‌توانم بگویم با تمام وجود مدیونش هستم مادرم است.

جام بانوان؛ پشتوانه محکمی برای بانوان سرزمین من.

اکرم خدابنده (تکواندو)

سال 94؛ سال سخت، تلخ و پر از درس.

تمرینات برنامه‌ریزی‌شده و کسب سهمیه المپیک ریو و درخشش در المپیک.

کسب مدال طلای المپیک 2016.

همسرم، علی افشار عزیز؛ به‌خاطر همه نبودن‌هایم در کنارت من را ببخش.

جام بانوان؛ پرچمش همیشه بالاست. چون جام آن جنس‌اش از بانوان ایرانی است.

فرناز اسماعیل‌زاده (سنگنورد)

سال 94 پر از اتفاقات مهم و تجربه‌های نو و روزهای شیرین موفقیت و شکستن رکورد.

ادامه تحصیل، تمرینات هدفمند، برداشتن گام‌های بزرگ‌تر در جهت موفقیت‌های بیشتر، ایده‌های نو و مدال‌های بیشتر و خوشرنگ‌تر.

پیشرفت و شکستن دوباره رکورد و ارتقای رنکینگ جهانی، سکو‌های بالاتر

مادرم، تمامی موفقیت‌هایم را مدیون لحظه‌لحظه حمایت‌های قلبی شما هستم و فکر شاد کردن شما قوی‌ترین نیرویی است که قبل از مسابقه برای جنگنده بودن به من کمک می‌کند.

به نظرم ایجاد این ضمیمه یکی از بهترین گام‌هایی بود که سال 94 در جهت پیشبرد و شناسایی ورزش بانوان برداشته شد و با ایجاد انگیزه و ارزش برای بانوان، باعث شد دوستان قهرمان کشور را بیشتر بشناسیم و از موفقیت‌ها و مشکلات آنها آگاه باشیم.

با تشکر از دست‌اندرکاران این ویژه‌نامه و با آرزوی سالی نیک و پربار.

نگین دادخواه (اسکیت)

سال ۹۴؛ شروع خوب و پرافتخار (پس از دو سال کناره‌گیری از اسکیت حرفه‌ای و حضور در مسابقات).

حضور و کسب عنوان در مسابقات آسیایی و جهانی.

سکوی طلایی آسیا.

قاعدتا عامل موفقیت من یک نفر نیست بلکه یک مجموعه به اسم خانواده است. وجودم به وجودتون وابسته است، ممنون که هستید.

جام بانوان؛ عامل پیشرفت ورزش بانوان.

فرزانه فصیحی (دوومیدانی)

سال 94، سال موفقیت‌های خوب و نوید فرداهای بهتر.

ارتقای رکوردم در ۱۰۰ و ۲۰0.

کسب ورودی المپیک.

یک نفر برای تشکر خیلی کم است. سپاس از خدا برای نعمت‌های بیکرانش و تشکر از مربی خوبم و پدر و مادر دلسوزم.

جام بانوان؛ دلسوز. ممنون از زحمات‌های خالصانه و بدون چشمداشت.

نرگس محمودی (کشتی آلیش)

سال 94 یکی از بدترین سال‌های عمرم بود. مخصوصا شش ماهه دوم که با آسیب‌دیدگی‌های شدید همراه بود و باعث شد مسابقات جهانی ترکیه را از دست بدهم.

رفع کامل آسیب‌دیدگی و شروعی پرقدرت و پرانرژی برای شرکت در مسابقات انتخابی کشور و مسابقات پیش‌رو.

بزرگ‌ترین آرزوی من کسب مدای طلای جهان است.

دلم می‌خواهد از عزیزی تشکر کنم که اگر نبود من با این رشته فوق‌العاده آشنا نمی‌شدم. تمام عشقم به کشتی را مدیون ایشان هستم.

جام بانوان؛ ویژه‌نامه جذاب و فوق‌العاده. تلاش این گروه دوست‌داشتنی و ستودنی است.

سارا قمی (فوتبال)

سال 94؛ سالی پر از موانع سخت و دشوار بود که با کمک خدا همه را پشت سر گذاشتم.

آماده شدن با تمام قوا برای لیگ 95.

بزرگ‌ترین هدفم تکرار خانم گلی. البته آرزوی بزرگ‌ترم سلامتی و شفای همه بیماران است.

پدر و مادر خوبم، خاک پای شما هستم.

جام بانوان؛ حامی خوب ورزش بانوان.

لاله صدیق (اتومبیلرانی)

سال ٩٤ برای من گذر از پل سختی‌ها و متحول شدن بود.

حضور پررنگ‌تر در میادین ورزشی، شروع یک رشته ورزشی و ورود به دنیای جدید، ارتقای ارتباطات بین‌المللی در راستای تجارت.

آرزوی بزرگ من در سال جدید سلامتی خانواده و دوستان واقعی است.

جمله تشکرآمیزم را تقدیم می‌کنم به آقای روحانی رئیس‌جمهور کشورم؛ پاینده و سربلند باشی.

جام بانوان؛ توسعه و پیشرفت همه‌جانبه همه جوامع بشری، به بانوان موفق، شجاع و خستگی‌ناپذیر آن بستگی دارد، پس برای رسیدن به جایگاه واقعی باید سخت بکوشیم تا «جام بانوان موفق جهان» در دستان زنان ایرانی باشد.

نگین امیری‌پور (بدمینتون)

سال 94 برای من خیلی سخت گذشت. در کل آن‌طور که انتظار داشتم نبود.

برخلاف سال 94، در سال 95 می‌خواهم بیشتر روی تحصیل و زندگی شخصی‌ام تمرکز کنم.

بزرگ‌ترین آرزویم، سلامتی خانواده‌ام است. آرزوی دیگرم این‌که هیچ وقت باعث نشوم با رفتار م حق کسی پایمال شود.

تشکر ویژه‌ای از همسرم دارم که در این 9 سال زندگی مشترک همه جوره در کنارم بود. با خوشحالیم خوشحال شد و با ناراحتی‌ام ناراحت. او روزهای زیادی را با تنهایی سپری کرد تا من با فکر باز فقط به مسابقاتم فکر کنم. البته در این مسیر پدر، مادر و خواهرم هم خیلی من کمک کردند.

جام بانوان؛ سکوی پرتاب برای نمایان کردن توانمندی‌های بانوان ایران زمین است.

صبرا حیدری (داژبال)

تلخ و شیرین، البته به لطف خداوند شیرینی‌اش بیشتر بود.

کسب مقام جهانی، شاد کردن و خوشحال کردن دل پدر و مادرم و همه مردم ایران‌زمین.

تلاش و جنگیدن برای رسیدن به هدف و هدف‌های خوب به امید خدا.

هزاران بار از خداوند سپاسگزارم.

جام بانوان؛ حامی بانوان ورزشکار.