50 سال دیگر هم باید درباره دفاع‌مقدس بگوییم

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی موسسه حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، این دیدار خردادماه امسال انجام شده است و روز گذشته متن کامل بیانات رهبری منتشر شد.

ایشان با اشاره به تماشای فیلم شیار143 فرمودند: من فیلم را دیدم؛ بسیار فیلم خوبی بود. ما از سینما سررشته نداریم، اما به‌عنوان مستمع، بالاخره یک داوری‌ای انسان پیدا می‌کند؛ هم از لحاظ داستان، که یکی از کمبودهای اساسی فیلم‌های ما نداشتن داستان خوب و پرکشش است، این فیلم یک داستان خوب و جذاب [داشت] و دارای پیچ داستانی - که خیلی هم قشنگ این پیچ، در فیلم باز شد - بود؛ هم از لحاظ کارگردانی، خانم آبیار خیلی‌خیلی خوب فیلم را کارگردانی کرده بودند؛ هم از لحاظ بازیِ قهرمان اصلی، خانم زارعی واقعا سنگ تمام گذاشته بودند و خیلی خوب بود؛ از لحاظ محتوا و مضمون هم این فیلم کاملا فیلم ارزشی بود.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای افزودند: ما در طول این هشت سال دفاع مقدس و بعد از آن، از مادران، گِله نشنفتیم بلکه به‌عکس، مادرها را حماسی‌تر از بسیاری از پدرها یافتیم. من این توفیق را داشته‌ام که با بعضی از خانواده‌های شهدا روی فرششان، زیر سقفشان، بنشینم و صمیمانه با آنهاحرف بزنم؛ تا الان ندیده‌ام - هیچ یادم نمی‌آید، حتی یک مورد هم در بین شاید هزاران مورد - که مادری از شهادت فرزندش گِله کرده باشد؛ نه، به‌عکس، مادرها افتخار می‌کنند، اظهار سربلندی می‌کنند، اظهار سرافرازی می‌کنند؛ این خیلی مهم است. این مادر با این احساسات مادرانه که برای فرزندش یک چنین فداکاری‌ای دارد و حاضر نمی‌شود که آن بچه مثلا در محل کارش گرسنه بماند یا مانند اینها، در عین حال شهادت او را تحمل می‌کند، هجرت او را تحمل می‌کند، فراق او را تحمل می‌کند و هیچ گِله‌ای نمی‌کند.

رهبر معظم انقلاب در ادامه با اشاره به ضرورت بهره بردن از ظرفیت‌های دفاع مقدس در آثار هنری بیان کردند: معتقدم که از ظرفیت دفاع مقدس در سینمای کشور ما استفاده نشده؛ خود سینمای ما انصافا یک ظرفیت بالایی دارد، این ظرفیت عظیم بایستی با ظرفیت بسیار عظیم دفاع مقدس التقاء پیدا کند؛ این اتفاق هنوز درست نیفتاده. بله، مواردی از این قبیل ما در طول این سال‌ها داریم، لکن نسبت به آنچه می‌توانسته وجود داشته باشد، خیلی کم است. عده‌ای - که من نمی‌دانم چه جور می‌شود انگیزه‌های اینها را آدم تحلیل کند - با ورود سینما به مسائل مربوط به دفاع مقدس، علنا مخالفت می‌کنند! من نمی‌دانم چه فکر می‌کنند؛ به اسم این‌که جنگ است، به اسم این‌که خشونت است! صد سال از شروع جنگ جهانی می‌گذرد - امسال صدمین سال است - هنوز در آمریکا و در خیلی جاهای دیگر دارند فیلم می‌سازند [آن هم] در چه گستره‌ وسیعی! حتی آن‌طور که به من گزارش کردند، دانش‌آموزها و بچه‌های دبیرستانی را وارد این میدان فیلمسازی می‌کنند و از آنها می‌خواهند و به آنها امکانات می‌دهند برای این‌که بسازند؛ [چون] معتقدند که این می‌تواند نسل جدید را با انگیزه‌های سالم دولتمردان‌شان آشنا کند.

ایشان تاکید کردند: ما یک چنین افتخار بزرگی داریم: همه‌ دنیا با ما مقابله کردند، همه در یک جبهه قرار گرفتند - این‌که دیگر خلاف واقع نیست، این‌که جلوی چشم همه‌ ما بوده است - همه‌ دنیا در مقابل ما صف کشیدند، همه‌ قدرت‌های نظامی به‌نحوی در جبهه‌ مقابل نظام جمهوری اسلامی در جنگ تحمیلی، در هشت‌سال، ایستادند؛ و جمهوری اسلامی فائق آمد، پیروز شد؛ این خیلی چیز بزرگی است، این خیلی چیز عظیمی است، این خیلی پدیده‌ مهمی است در تاریخ یک ملت و این مجموعه کاری که در دفاع مقدس شد، یک مجموعه‌ درهم‌تنیده‌ مرکبِ عجیب و غریبی بود؛ زن‌ها، مردها، پدرها، مادرها، جوان‌ها، شهری، روستایی، بازاری، دانشجو، دانش‌آموز، مساجد، حسینیه‌ها، همه و همه به‌نحوی وارد این قضیه شدند؛ هرکدام از اینها یک موضوع است و این موضوعات می‌تواند وارد بخش‌های هنریِ کشور ما بشود، وارد سینمای ما بشود، که حالا شما - تهیه کننده و کارگردان محترمتان - از نگاه یک مادر نگاه کردید، و شد. این بسیار چیز جالبی بود و خوب از آب در آمد. حالا بروید در مسجد و فعالیت‌هایی را که در یک مسجد از سوی مردم انجام گرفته است، با آن نگاه هنرمندانه تبیین کنید، یک قصه در بیاورید و روشن کنید؛ بروید در یک دبیرستان، بچه‌هایی که گاهی معلمشان آنها را تشویق می‌کرد که بروند، گاهی مجموعه‌ معلم و مدیر مخالفت می‌کردند که اینها بروند جبهه، و اینها با شوق فراوان می‌رفتند جبهه و فداکاری می‌کردند؛ بروید داخل مجموعه‌هایی که جنگ را پشتیبانی می‌کردند، برایشان از مال خودشان، از امکانات ضعیف خودشان استفاده می‌کردند؛ بروید سراغ آن کسانی که جنازه‌ شهدا را تشییع می‌کردند، این مساله‌ تشییع جنازه‌ شهدا ماجرای عظیمی است که وقتی شهیدی یا شهیدانی وارد شهری می‌شدند، چه اتفاق بزرگی آنجا می‌افتاد؛ اینها همه موضوعاتی است که می‌تواند موضوعِ محوری و مرکزی برای سینمای ما قرار بگیرد، [اما] این کارها اتفاق نیفتاده است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای فرمودند: ما احتیاج نداریم به اسطوره‌سازی. دیگران مجبورند اسطوره‌سازی کنند؛ یا یک مورد خاصی را پیدا کنند، صدسال، 200 ‌سال، 500 سال درباره‌ آن حرف بزنند! مثلا یک زنی - فرض کنید - یک‌جایی در دنیا یک فداکاری‌ای کرده، اسمش را به‌عنوان یک نامِ آشنای برای همه‌ بشریت تبدیل کنند. ما صدها و هزارها از این قبیل زن، از این قبیل مرد، از این قبیل جوان، از این قبیل قهرمان، در داخل کشورمان داشتیم و همین دفاع مقدس یک عرصه‌ای بود که اینها بُروز کرد، ظهور کرد. نگذاریم این تاریخ از بین برود. شما می‌بینید که این حضرات کره‌ای‌ها - من از کار اینها خوشم می‌آید - تاریخ ندارند؛ لذا می‌گویند «افسانه جومونگ»، افسانه‌ فلان. یعنی از اول حساب را تصفیه می‌کنند؛ [می‌گویند] افسانه است، واقعیت نیست. یک‌چیزی در می‌آورند، یک تاریخ برای گذشته‌ خودشان درست می‌کنند، که وقتی یک جوان کره‌ای به این فداکاری‌ها و به این شجاعت‌ها و به این کارهای عجیب غریبِ سینمایی نگاه می‌کند، خب احساس هیجان می‌کند، احساس هویت می‌کند، احساس افتخار می‌کند. ما اینها را در واقعیت زندگی خودمان داریم، اتفاق افتاده، پیش آمده؛ چرا از اینها استفاده نمی‌کنیم؟ به‌نظر من یک قصور بزرگی – نمی‌گوییم تقصیر؛ لااقل قصور بزرگی - اتفاق افتاده است، باید جبران بشود. به‌نظر من ما 50 ‌سال دیگر هم بایستی درباره‌ دفاع مقدس بنویسیم، بگوییم، توصیف کنیم، تشریح کنیم، انواع و اقسام هنرها را به خدمت بگیریم، برای این‌که این حادثه‌ عظیم را تبیین‌کنیم.