سارقان همیشه در‌ کمین هستند

به عنوان نخستین خطر بزرگ در این باره می‌توان به بحث سارقان بخصوص از نوع مسلح آن اشاره کرد. فعالان این شغل بسیار در معرض تهدید و خطر سرقت هستند و هر لحظه ممکن است اتفاق ناگواری برایشان بیفتد. به همین دلیل کارشان را بسیار محتاطانه انجام می‌دهند و از رفت و آمد افراد ناشناس به محل طلاسازی جلوگیری می‌کنند. رفت و آمد به کارگاه‌های طلاسازی حتی‌الامکان محدود و حتی ممنوع است. حتی برای رعایت امنیت، کارگرانی برای کار در طلاسازی‌ها انتخاب می‌شوند که قبلا آزمون‌های مهمی از جلب اطمینان را پشت سرگذاشته باشند. به همین دلیل بیشتر شاغلان طلاسازی یا نزدیکان صاحب کارگاه هستند یا از کوچکی نزد وی شاگردی کرده‌اند و بعد به عنوان امین در کارگاه طلافروشی مشغول به کار شده‌اند.

از سوی دیگر در داخل کارگاه طلاسازی نیز در‌های ورودی دارای قفل‌های مخصوصی است که فقط از سوی مدیر یا امین کارگاه باید باز شود. امکان ندارد قبل از احراز هویت، در یک کارگاه طلاسازی به روی شما باز شود. حتی اگر یک مراجعه‌کننده امین و سفارش شده هم باشید بازهم هنگام خروج از کارگاه جیب‌های شما را می‌گردند و لباس‌هایتان را می‌تکانند. با کفش امکان تردد در کارگاه طلاسازی را ندارید چون برخی افراد عمدا با کفش روی توری فرش کف کارگاه قدم می‌زنند و سپس براده‌های طلا را از زیر کفش خود جمع می‌کنند. در واقع این یک ترفند است که طلاسازان بخوبی با آن آشنا هستند. این چنین است که کارگران طلاسازی دستور دارند حتی‌الامکان کسی را به کارگاه راه ندهند یا در بیرون کارگاه وی را ملاقات کنند.‌ در طلاسازی‌ها، گاوصندوق‌هایی به منظور نگهداری از این فلزهای زردرنگ با قیمت قرار می‌گیرد. این گاوصندوق‌ها بیشتر در زیرزمین قرار دارد، نسوز بوده و استحکام فراوان دارد. برخی از این گاو صندوق‌های مدرن هم هر 15 دقیقه یکبار رمز خود را عوض کرده و رمز جدید را به تلفن همراه یا ایمیل صاحبش می‌فرستد.

این تمهیدی برای طلاسازان معروف است که برای در امان ماندن از خطر سارقان مسلح، طلاسازان نباید به کسی بگویند که چه زمانی قرار است طلا را حمل و جابه‌جا کنند. به همین علت است که پلیس اماکن برای این شغل تمهیدات بیشتری در نظر گرفته و افراد برای دریافت جواز، موظف به رعایت آن به منظور تامین امنیت خود هستند.