یادی از نوحه‌خوانی شاغلام

غلامحسین پیروانی دوشنبه هفته گذشته چند دقیقه‌ای روی خط تلفن برنامه نود آمد و با این شعر از کسانی که برکنارش کرده بودند، انتقاد کرد: «گیرم که خلق را به فریبت فریفتی‌/‌ با دست انتقام طبیعت چه می‌کنی؟». زمانی بود که شاغلام خیلی بیشتر از الان در رسانه‌ها مورد توجه بود، سال‌ها مربی فجرسپاسی بود و با سکنات و وجناتش خیلی از اهالی رسانه و مردم را علاقه‌مند خودش کرده بود. او شعرها و ضرب‌المثل‌های حاضر و آماده‌ای داشت که به اقتضای موقعیت از آنها استفاده می‌کرد. مثلا یک بار پس از ناکامی تیم ملی فوتبال ایران گفت: «به عمل کار برآید به سخندانی نیست.»

پیروانی از آن فوتبالیست‌هایی است که از هر انگشتش یک هنر می‌ریزد. هم فوتبالیست است و هم شاعر و هم صدای خوبی دارد. او در ایام محرم لباس سیاه می‌پوشد و در فلکه فخرآباد شیراز و در هیاتی قدیمی که پدرش بنیانگذار آن است، مداحی می‌کند. برنامه «نود» در ایام محرم چندبار او را در حال نوحه‌خوانی نشان داد که این قسمت از برنامه با استقبال خوب بینندگان مواجه شد. خودش می‌گوید: «اسم من غلامحسین است، یعنی غلام آقا امام حسین(ع).»

شاغلام از مربیان خوش اخلاق فوتبال ایران است که آزارش به مورچه هم نمی‌رسد. او در زمانی که بازیکن بود سال‌های سال به تیم برق شیراز وفادار ماند و دور تیم‌های دیگر را خط قرمز کشید. در کارنامه حرفه‌ای او فقط بازی در همین تیم باشگاهی ثبت شده است. او 23 سال در این تیم ماند سپس چهار گوشه زمین را بوسید و خداحافظی کرد. در این مدت چندبار هم با لباس تیم ملی امید ایران به عنوان کاپیتان به میدان رفت.

سرمربی پیشین تیم‌های برق شیراز، فجرسپاسی شیراز و تیم ملی امید را با تکیه‌کلام‌های معروفش می‌شناسیم. مثلا: «جلوی پرسپولیس مث تفنگ بادی بودیم مقابل ژـ3»، «بچه‌های ما خوب فوتبال کردن، دستشون درد نکنه، اونا هم دستشون درد نکنه، فجرسپاسی بضاعتش همینه، استقلال ده میلیارد خرج کرده، ولی من خداوکیل 50 میلیون تومن خرج کردم.»، «خدا وکیل ما مظلوم بودیم، چند تا بازیکن مون برا اولین‌بار بود میدون آزادی رو به چشم می‌دیدن»، «خداوکیل، صد درصد پنالت بود.»

خبرنگارانی که این روزها سراغ پیروانی می‌روند در خبرهایشان از لفظ «سرمربی سابق تیم ملی امید ایران» برایش استفاده می‌کنند. او سال گذشته از سرمربیگری تیم «فجرسپاسی» استعفا داد و پس از آن همه پیشنهادهای فوتبالی‌اش را رد کرد و استراحت را بر هر کاری ترجیح داد.