امان از عسل‌های تقلبی

در واقع باید گفت برخلاف باور عموم، عسل هم بلوری می‌شود و رسوب می‌کند و شکرک می‌زند. باید دانست فقط عسل طبیعی است که می‌تواند کم‌کم و به مرور زمان کدر شده، ته‌نشین ‌شود و رسوب ‌کند و شکرک آن مانند شکرک طبیعی شیره خرما نرم بوده و هنگام خوردن ممکن است اندکی زبری داشته باشد، اما با خوردن آن هیچ‌گونه صدایی زیر دندان احساس نمی‌شود. سریع با بزاق دهان مخلوط و حل می‌شود، ولی شکرک شبه عسل تقلبی مثل نبات سفت است و بسختی با قاشق جدا می‌شود و موقع خوردن مانند دانه‌های آب نبات، شکر و مربای شکرک‌زده زیر دندان صدا می‌دهد و مثل شکلات به دندان‌ها می‌چسبد. این‌گونه شبه عسل‌ها بدون کدر و ته‌نشین شدن خیلی سریع و در زمانی کوتاه شکرک می‌زند.

اما برای ذوب‌کردن عسل طبیعی که بلورین شده یا رسوب کرده، می‌توان از آب گرم استفاده کرد. برای این کار ظرف عسل را در آبی که حرارت آن 60 تا 75 درجه سانتی‌گراد است، قرار می‌دهند تا عسل رسوب کند و بتدریج ذوب شود. پس از آن که بخش بزرگ حجم عسل ذوب شد باید آن را از درون ظرف آب خارج کرد زیرا بقیه عسل با حرارت باقیمانده در خود ظرف عسل مایع خواهد شد.

باید دانست شناسایی عسل طبیعی و مصنوعی به صورت دقیق و علمی به کمک انگشت و قاشق و مزه‌مزه کردن ناممکن است و این کار فقط از عهده آزمایشگاه و با کمک دستگاهی به نام «رفراکتومتر» بر می‌آید.

در واقع برای مصرف‌کننده عادی یک راه بیشتر برای شناخت عسل واقعی وجود ندارد، آن هم تشخیص با چشم و از طریق بویایی است که البته این راه تشخیص هم نیازمند تجربه در مصرف عسل‌های طبیعی است.