فرصتی برای ناکامی دشمن

حمایت از رژیم دیکتاتور و مستبد پهلوی، حمایت از گروهک‌های ضدانقلاب و غائله‌های گنبد، خلق عرب، حزب خلق مسلمان و کردستان، طراحی و حمایت از کودتای نوژه، حمایت از صدام در جنگ 8 ساله علیه ایران، حمله به کشتی‌ها و سکوهای نفتی ایران، تجاوز نظامی به طبس، حمله به هواپیمای مسافربری، اعمال و تشدید تحریم‌ها، تلاش برای محروم کردن ملت ایران از فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای و... فهرستی کوتاه از اقدامات طولانی مدت آمریکا علیه منافع ملت ایران است.

در عین حال نظام اسلامی بیش از 3 دهه است که آمریکا را ناکام گذاشته و به نظر می‌رسد نظام استکبار به 3 دلیل مهم، مترصد فرصتی برای جبران ناکامی‌های خود در ایران بوده و به زعم آنها مقطع انتخابات همان فرصتی است که آنها می‌خواهند.

دلیل اول این‌که، نظام سلطه آشکارا شاهد این واقعیت است که هر روزی که از عمر انقلاب اسلامی می‌گذرد، توانمندی‌های کشور برای مقابله با تهدیدات گوناگون افزایش می‌یابد. دشمن می‌بیند کشوری که کمی بیش از دو دهه قبل، نیازمند واردات سیم‌خاردار بوده است، امروز صاحب فناوری‌های پیشرفته و پیچیده در حوزه‌هایی چون هسته‌ای، موشکی، هوا فضا سایبر شده است. چرخه سوخت هسته‌ای‌اش را تکمیل کرده، موشک‌های بالستیک می‌سازد، ماهواره به فضا می‌فرستد و پهپاد فوق پیشرفته آمریکایی را به زمین می‌نشاند. آنها می‌بینند کشوری که پزشکانش را از پاکستان و هند تأمین می‌کرد امروز رتبه اول تولید علم در منطقه را احراز کرده و هدف خودش را در حوزه علم، رسیدن به مرجعیت علمی تعیین کرده است و با تلاش و برنامه مسیر تحقق این هدف را می‌پیماید.

دلیل دوم را در تحولات منطقه و جریان بی‌سابقه بیداری اسلامی باید جستجو کرد. رژیم‌های وابسته به استکبار یا فرو ریخته‌اند یا در حال فرو ریختن هستند. اسلامگرایان با اقبال مردم روبه​ رو شده‌اند و نظام‌های سیاسی منطقه به سمت شکل‌گیری نظام‌هایی پیش می‌روند که خواهان اجرای ارزش‌ها و احکام اسلامی هستند، البته هر کدام به فراخور شرایط خودشان.

جمع‌بندی هسته‌های تفکر در غرب این است که شرایط پیش‌آمده از سویی موجب کاهش ضریب نفوذ آمریکا در منطقه و افزایش ضریب نفوذ ایران از سوی دیگر شده است. در نتیجه ادامه این روند برای آمریکا قابل تحمل نیست؛ چرا که الگوی ایران را نهادینه می‌کند و این خطر بزرگی برای آنهاست.

سومین دلیل، شرایط داخلی غرب به طورعام و آمریکا به طور خاص است. آمریکا شاهد این واقعیت است که چالش‌های درونی او ـ که جنبش وال استریت نمونه آن است ـ رو به تزاید می‌باشد و اگرچه با اهرم‌های مختلف بخصوص رسانه‌ها می‌کوشد مشکلات خود را مدیریت کند، اما نیک می‌داند روند اوضاع به سمت بحران‌های مختلف اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است.تحولات منطقه و تداوم اقتدار جمهوری اسلامی ایران می‌تواند روند مورد اشاره را تسریع کند؛ لذا غرب و خصوصاً آمریکا گریز از بحران‌های داخلی خود را در متوقف کردن کانون الهام‌بخش تحولات یعنی ایران می‌بیند.

این 3 دلیل به علاوه آنچه در فتنه سال 88 رخ داد، دشمنان انقلاب اسلامی را به این جمع‌بندی رسانده است که اگر قرار باشد نتیجه‌ای برای آنها حاصل شود باید چشم امید به انتخابات پیش روی ایران داشته باشند.

افزایش فشارهای خارجی از سناریو پردازی سه گانه تروریسم، حقوق بشر و هسته‌ای گرفته تا تشدید تحریم‌های اقتصادی و تکرار مجدد تهدیدهای نظامی بعلاوه برنامه‌ریزی برای بهره‌برداری از دشمنان آگاه و دوستان غافل داخلی و تداوم عملیات روانی گسترده، راهکارهایی است که دشمن در پیش گرفته است.

به نظر می‌رسد دشمن زخم خورده تلاش می‌کند مقدماتی را در مقطع قبل و حین برگزاری انتخابات، فراهم سازد و پس از انتخابات با اقداماتی محصول آن را درو کند. زخم خوردگی از سویی رفتار دشمن را مخاطره‌آمیز می‌کند و از سوی دیگر اشتباهات او را در محاسبات افزایش می‌دهد. باید مراقب مخاطرات بود و از اشتباهات دشمن حداکثر استفاده را برد.

مقابله هوشمندانه با ترفندهای دشمن، مراقبت نهادها، دستگاه‌ها، نامزدها و حامیان آنها از ندادن بهانه به دست دشمن، قانونمندی و ایستادگی در برابر قانون‌گریزی، حضور گسترده مردم در انتخابات و وحدت آحاد مردم و جریان‌های سیاسی حول محور ارکان نظام و قانون اساسی، راهکارهای برون رفت از این برهه حساس کشور است که ا​ن​شاءا... تحقق خواهد یافت و انتخابات یک​بار دیگر فرصتی خواهد شد برای ناکام گذاشتن دشمن.