دفعه بعد فارسی جواب می‌دهم

تقریبا حدود یک ماه است که ایرانم، ولی نمی‌دانم چند وقت دیگر می‌مانم.

نه. واقعا نمی‌دانم کی برمی‌گردم. شاید چند روز دیگر، شاید چند ماه و حتی شاید چند سال دیگر.

چرا، ولی می‌خواهم زبان و ادبیات فارسی بخوانم و برای همین شاید اینجا بمانم. اگر بخواهم درسم را تمام کنم، باید سال‌های بیشتری اینجا باشم. فکر کنم باید 3 سال بمانم.

چون زبان، تاریخ و ادبیات ایران را خیلی دوست دارم. می‌خواهم حرف‌های شما را بهتر بفهمم و بتوانم راحت صحبت کنم.

خیلی زیاد. من این یک ماه خیلی لذت بردم. اصلا برای همین تصمیم گرفته‌ام زبان فارسی بخوانم.

من فرهنگ مردم ایران را خیلی دوست دارم. فکر می‌کنم فرهنگ خاصی که در ایران وجود دارد، نه برای من بلکه برای همه خارجی‌هایی که به ایران می‌آیند، جذاب است.

روابطی که میان خانواده‌های ایرانی وجود دارد مهم‌ترین چیزی بود که توجه مرا جلب کرد. امروز در همین کاخ، خانواده‌ای را دیدم که با مادربزرگ پیر خود برای بازدید یا تفریح آمده بودند، رفتار آنها با هم برایم خیلی جالب بود.

بله. البته خیلی کم ولی هنوز خیلی فرصت دارم.

یکی از شهرهای ایران را رفتم و دیدم. خیلی هم آنجا را دوست داشتم. اما اسمش را یادم نیست.

اصلا یادم نیست. به من حق بدهید که اسم شهر یادم نماند. فقط می‌دانم شهر قشنگی بود.

به تهران نزدیک بود و خیلی هم گل داشت و سرسبز بود. اما اصلا اسم شهر را یادم نیست. فقط گل‌های قشنگش یادم مانده است. ولی به غیر از آن شهر، چند پارک هم در تهران دیدم که همه را دوست داشتم. من عاشق طبیعت‌گردی هستم و برای همین از دیدن پارک‌ها هم لذت می‌برم.(حدس می‌زدم به کاشان، قمصر یا نیاسر رفته باشد، اما ترجیح دادم بیشتر از این او را اذیت نکنم پس موضوع بحث را تغییر دادم.)‌

بله. (خیلی محکم جواب می‌دهد و می‌خندد) من عاشق نبات شده‌ام. دوست دارم همیشه با چایم نبات بخورم. البته نبات‌هایی که زرد هستند، خیلی خوشمزه‌تر است.

من شیرینی را دوست دارم. ولی طعم نبات خیلی خاص است. من که تا به حال آن را تجربه نکرده بودم.

چرا، در این مدت از غذاهای ایرانی خیلی خورده‌ام. قیمه را خیلی دوست داشتم. فسنجان و قورمه سبزی هم عالی بود. اما یک غذایی هم بود که اصلا از آن خوشم نیامد و حالم از دیدن آن بد شد؛ کله‌پاچه.

اصلا دلم نمی‌خواست آن را امتحان کنم. احساس خیلی بدی به من ‌داد.

حتما. اما این بار اگر دوباره بیایم، بهتر می‌توانم از این یک ماه استفاده کنم. من خیلی زیاد با ایران و دیدنی‌های آن آشنا نیستم و به همین دلیل فکر می‌کنم کمی وقتم تلف شد.

امیدوارم فرصت کافی داشته باشم و همه زیبایی‌های ایران را ببینم.

چرا تمرین کردم، ولی خیلی کم. البته الان می‌توانم چند کلمه ساده مثل سلام، ممنون و لطفا را بگویم.می‌خندد. حالا جلوی کاخی هستیم که دنبالش می‌گشت. کاخ را به او نشان می‌دهم و خداحافظی می‌کنم. لبخند می‌زند و با لهجه‌ای جالب می‌گوید: «خدانگهدار.»

نیلوفر اسعدی‌بیگی