قصه «شهرزاد» ادامه دارد

رفتار خشونت‌آمیزی که متهم این پرونده از خود بروز داده بی‌شک ناگهانی نبوده و پیش‌زمینه داشته است. سرچشمه رفتار خشونت‌بار این فرد را باید در کودکی، نوجوانی و خانواده او جست. شهرزاد فرزند خانواده‌ای پرجمعیت و فقیر بوده که در شرایط نامساعدی زندگی می‌کرده‌اند و در نوجوانی او شاهد پدیده مهاجرت هستیم که خود یکی از عوامل اصلی در ایجاد بستر جرم‌ساز به شمار می‌رود. او زمانی هم که به شهر بزرگی مهاجرت می‌کند، در حاشیه شهر زندگی می‌کند. در شرایطی قرار می‌گیرد که ترس از شناخته‌شدن ندارد. با آنومی فرهنگی روبه‌روست. هنجارها در جامعه‌ای که تازه وارد آن شده متفاوت است. احتمالا تحصیلات درست و حسابی نداشته و نتوانسته شغلی برای خودش دست و پا کند. زندگی در محیطی که خرده فرهنگ‌های بسیاری دارد، مانند حاشیه شهر باعث شده ترس از شناخته‌شدن در او از بین برود و فقر و جوانی و بیکاری دست به دست هم داده تا شهرزاد دست به قاچاق بزند. زمانی که او دستگیر و زندانی شده و به قول معروف سابقه‌دار شده، نقطه‌عطفی در زندگی او بوده است. چراکه از آن پس، برچسب یا انگ سابقه‌دار بودن و قاچاقچی بودن را با خود داشته است. علاوه بر آن، این مرد در 32 سالگی زندگی خود را از دست رفته می‌بیند؛ چراکه با همسرش اختلافات شدیدی دارد. با سایر اعضای خانواده‌اش نیز رابطه خوبی ندارد. احساس می‌کند برادرش حقش را خورده و پدر و مادرش نیز در حقش اجحاف کرده‌اند. ما به درستی نمی‌دانیم پدر شهرزاد میان او و برادرش فرق می‌گذاشته یا به چه میزان به او ارث داده است. آنچه می‌دانیم احساس و طرز فکر شهرزاد است که زندگی خود را از دست رفته می‌بیند. او احساس می‌کند برادرش به او خیانت کرده و پدر و مادرش هم به جای پشتیبانی از او جانب برادرش را گرفته و او را از حقش محروم کرده‌اند. در چنین شرایطی شهرزاد دلش می‌خواهد حقش را از همه بگیرد، چرا که او و همسرش اختلاف دارند و او پول ندارد و در شرایط سختی زندگی می‌کند، در حالی که برادرش 3 فرزند دارد و شاد است و خانواده‌اش هم از او پشتیبانی می‌کند. شهرزاد خانه ندارد، برادرش هم خانه دارد و هم سهم‌الارث بیشتر است. شهرزاد با رفتار پرخشونتی که از خود بروز داده، نشان داده که سرشار از خشم است و خواسته به هر طریقی که می‌تواند انتقام خود را بگیرد.