خدمات بی دریغ دموکرات ها به رژیم صهیونیستی

بعلاوه در واکنش به اعلام نگرانی شورای حقوق بشر سازمان ملل از نقض آشکار حقوق انسانی توسط رژیم صهیونیستی و دیگر متحدان آمریکا در منطقه، پلوسی و متحدان وی اختصاص هر گونه کمکی را از سوی این کشور به بودجه سالانه این شورا ممنوع کردند، در حالی که همه اعضای سازمان ملل موظف به حمایت از این نهاد برای انجام تعهدات خود هستند.این که دموکرات‌ها به صورت رسمی از مخالفت دیرینه خود با تشکیل دولت فلسطینی در دهه 90 دست کشیده بودند، مساله بغرنج دیگری بود. با این حال فرمان تخصیص بودجه برای عملیات‌های خارجی که باحمایت حزب دموکرات تصویب شده است شامل چندین بند مشخص می‌شد که به صورت کاملا آشکاری با هدف جلوگیری از شکل‌گیری یک دولت پایدار فلسطینی در کنار رژیم صهیونیستی طراحی شده بود.

در حالی که کارشناسان تسلیحاتی و دیگر ناظران معتقدند هم‌اکنون خاورمیانه تبدیل به یک انبار پر از سلاح شده است، پلوسی و حزب دموکرات آشکارا اعلام داشتند از نظر آنان منطقه هنوز به اندازه کافی مسلح نیست و آمریکا باید همچنان به ایفای نقش خود به عنوان تامین‌کننده تسلیحات برای بیشتر دولت‌های منطقه ادامه دهد. در زمانی که به دلیل رکود اقتصادی حاکم بر آمریکا بسیاری از معلمان، کارگران، مددکاران سلامت و بسیاری دیگر از شهروندان این کشور کار خود را به خاطر عدم حمایت‌های دولتی از دست می‌دهند، حزب دموکرات میلیاردها دلار از درآمدهای مالیاتی این کشور را صرف کمک نظامی به رژیم صهیونیستی و همسایگان عرب آن می‌کند و آنان را به سلاح‌های فوق‌پیشرفته تسلیح می‌نماید.

پلوسی و حزب دموکرات بتازگی اعلام کردند که هرگز درخواست عفو بین‌الملل و دیگر گروه‌های حقوق بشر برای تعلیق کمک‌های نظامی آمریکا به اسرائیل را نخواهند پذیرفت. ارتش رژیم صهیونیستی سال گذشته از سلاح‌های ساخت آمریکا در جنایات جنگی در طول تجاوز به نوار غزه استفاده کرد که بسیاری از گروه‌های حقوق بشری را واداشت از آمریکا بخواهند در مورد مسلح کردن اسرائیل به جنگ‌افزارهای فوق‌پیشرفته بازنگری کند. با وجود کاهش شدید بودجه عمومی بسیاری از برنامه‌های داخلی، دموکرات‌ها در کنگره به افزایش کمک‌های نظامی به اسرائیل تا مرز 4‌/‌3 میلیارد دلار رای دادند. علاوه براین، در حالی که به طور معمول کمک‌های مالی ـ نظامی خارجی باید فرآیندی چندین ماهه را طی کند، کنگره اختصاص این بودجه را تنها پس از 30 روز از تصویب قانونی دانست؛ مساله‌ای که کابینه راست‌گرای نتانیاهو را قادر می‌سازد تا به صورت مستقیم این بودجه را از خزانه دولت آمریکا تحصیل کند.

علاوه بر کمک نظامی به رژیم صهیونیستی، آمریکا 3‌/‌1 میلیارد دلار نیز به دیکتاتوری حسنی مبارک در مصر، 235 میلیون دلار به پادشاهی اردن و 12 میلیون دلار نیز به رژیم سرکوبگر تونس کمک نظامی می‌کند. تنها کشور دیگری که خارج از این منطقه مشمول کمک‌های نظامی آمریکا در این قانون می‌شود، کلمبیاست که بدترین وضعیت حقوق بشر را در بین دولت‌های آمریکای لاتین دارد. کنگره همچنین کمک نظامی اندکی که سال گذشته برای لبنان در نظر گرفته بود را در تلافی درگیری مرزی بین یک سرباز اسرائیلی و 3 لبنانی که منجر به کشته شدن این سرباز شد، قطع کرد. در عوض، در واکنش به جنگ سال 2006 این رژیم که منجر به کشته شدن حداقل 800 غیرنظامی لبنانی شد، کنگره کمک نظامی به رژیم صهیونیستی را حتی افزایش داد؛ مساله‌ای که نشان می‌دهد برای این سیاستمداران، قتل صد‌ها غیرنظامی لبنانی توسط سلاح‌های آمریکایی کاملا قابل تحمل است، ولی تنها مرگ یک سرباز اسرائیلی به هیچ وجه قابل پذیرش نیست.

وقتی دولت‌های اروپایی به این نتیجه رسیدند که نوعی اتحاد ملی بین جنبش فتح و بخشی از اعضای میانه‌رو‌ حماس برای پیشرفت فرآیند صلح لازم است، پلوسی و همقطارانش تلاش کردند در مسیر این تلاش‌ها کارشکنی کنند. درحالی که دموکرات‌ها هیچ‌ قصدی برای محدودسازی میلیاردها دلار کمک به کابینه ائتلافی رژیم صهیونیستی که از احزاب افراط‌گرای دست راستی تشکیل شده که حتی موجودیت فلسطینی‌ها را به رسمیت نمی‌شناسند، ندارند. در همان حال ضمن انکار خشونت‌های این رژیم، خلع‌سلاح فلسطینیان و پذیرش موافقت‌نامه‌های پیشین ازجمله نقشه راه را از شروط ابتدایی حمایت از فلسطینیان عنوان می‌کنند. در واقع موافقت‌نامه نقشه راه آشکارا تمام شهرک‌سازی‌های جدید این رژیم را ممنوع اعلام کرده است، اما رژیم صهیونیستی هیچ اهمیتی برای این مساله قائل نبوده و به شهرک‌سازی‌های غیرقانونی خود ادامه می‌دهد. دموکرات‌های کنگره از فلسطینیان انتظار دارند برای آن که از حمایت آنان برخوردار شوند به تمام مفاد این توافق‌نامه پایبند بمانند.

به زبان دیگر، از دید پلوسی و دیگر رهبران حزب دموکرات در کنگره، فلسطینیان در مواردی چون تشکیل دولت، امنیت یا تعهدات بین‌المللی دارای حقوق برابری با اسرائیلی‌ها نیستند. دموکرات‌ها در واقع در مسیر هر دولت فلسطینی که کمترین مخالفتی با اشغالگری‌های رژیم صهیونیستی داشته باشند سنگ‌اندازی می‌کنند، اما هیچ مشکلی با پرداخت میلیاردها دلار پول مالیات مردم آمریکا به رژیم اسرائیلی که بشدت نژادپرست و ضد فلسطینی است، ندارند. تنها واژه‌ای که می‌تواند چنین استانداردهای دوگانه‌ای را توضیح دهد یک کلمه است: تبعیض‌ نژادی‌.

کمک‌به مهاجران و پناهندگان موضوعی دیگر است که گرایشات ضدفلسطینی پلوسی و دیگر رهبران دموکرات را آشکار می‌سازد. چندین جمعیت مهاجر در سراسر جهان وجود دارند که سازمان ملل با همراهی ایالات متحده به آنها یاری می‌رساند. از برجسته‌ترین عملیات‌های امدادرسانی به پناهندگان می‌توان به اقدامات مربوط به مهاجران رواندایی، کرد، کنگویی، افغانی، عراقی، سومالیایی و دیگر مناطقی که گروه‌های تروریستی در آن کشورها‌فعالیت دارند یا سال‌های پیش فعالیت داشته‌اند، اشاره کرد. با این حال پلوسی و دموکرات‌ها برای محروم کردن آوارگان فلسطینی از این کمک‌ها به وزارت خارجه دستور داده‌اند با سازمان ملل همکاری کنند تا بتوانند استراتژی جدیدی را بیابند که از طریق آن بتوانند کسانی را که معرض اقدامات تروریستی قرار دارند، شناسایی کنند.

با وجود چنین کمک‌های اندکی که بشدت مشروط و به صورت غیرمستقیم برای بیش از 3 میلیون پناهجوی فلسطینی در کشورهای مجاور در نظر گرفته شده، طرح‌های تصویبی توسط کنگره در دوره پلوسی تضمین می‌کرد کمک‌های این کشور به مهاجران یهودی که در مناطق اشغالی فلسطین اسکان می‌یابند کمتر از 30 میلیون دلار در سال نباشد.

در سال‌های اخیر رژیم صهیونیستی به طور متوالی درصدد تشویق یهودیان سراسر جهان به مهاجرت به شهرک‌های غصب شده در مناطق کرانه باختری و بلندی‌های جولان در فلسطین اشغالی است. توسعه این شهرک‌سازی‌ها کاملا مغایر با قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل و دیوان دادگسترى بین‌المللى است. کاملاً آشکار است که کمک‌های دولت آمریکا به مهاجران اسرائیلی این شهرک‌ها در راستای اهداف رژیم نامشروع اسرائیل و به قصد تشویق هرچه بیشتر مهاجرت یهودیان به اراضی اشغالی فلسطین و سوریه صورت می‌پذیرد و از این رو احتمال شکل‌گیری هرگونه صلح پایداری را در منطقه کمرنگ می‌کند.

البته کمک مالی مشروط دولت آمریکا به آوارگان فلسطینی منطقه کرانه باختری حتی به دولت خودگردان فلسطینی به رهبری محمود عباس ـ که متحد نزدیک آمریکاست ـ نیز داده نمی‌شود. در عوض کمک‌های اقتصادی به اسرائیل از قدیم مستقیم به این رژیم داده می‌شود و به طور متوسط بیش از 15 برابر کمک‌های تخصیصی به فلسطینیان است. در حالی که درآمد سرانه فلسطینیان در مناطق کرانه باختری و نوار غزه چیزی کمتر از یک بیستم درآمد سرانه اسرائیلی‌های یهودی است. در واقع دولت آمریکا به اسرائیل کمک می‌کند تا برای شهروندان خود، بودجه لازم جهت مراقبت‌های پزشکی در سراسر دنیا، هزینه‌های سنگین تحصیلات دانشگاهی و دیگر برنامه‌های دولتی را تامین کند، در حالی که حتی کنگره و دولت آمریکا قادر نیستند همین امکانات را برای شهروندان خودشان تامین کنند. تخصیص بودجه امسال بشدت نیازمند طی شدن مراحل پیچیده و سخت بوده و بررسی‌های شدید، گزارش‌های مو به مو و قوانین ممیزی سنگین را در پی داشته است. همچنین شرایطی مانند عدم کمک به سازمان خبر پراکنی فلسطین وضع شده است که در مورد هیچ ملت دیگری مشابه آنها وجود ندارد. باوجود پیشرفت‌های محسوسی که سلام فیاض، نخست‌وزیر دولت خودگردان در مبارزه با فساد دولتی داشته است، پلوسی و دموکرات‌ها شرط و شروط و حسابرسی‌های بسیار بی‌رحمانه‌ای را به منظور دریافت کمک‌ از آمریکا برای دولت خودگردان وضع کرده‌اند، چیزی که از زمان دولت بسیار فاسد یاسر عرفات تاکنون سابقه نداشته است.

هدف نهایی دموکرات‌ها از این اقدامات هرچه سخت‌تر کردن شرایط برای فلسطینیانی است که همین حالا نیز از محاصره توسط حکومت تحت حمایت آمریکا رنج می‌برند و از حداقل نیاز مراقبت‌های بهداشتی، آموزشی، مسکن و توسعه اقتصادی بی‌بهره هستند.

با این‌که ایالات متحده بزرگ‌ترین پشتیبان سیاسی، اقتصادی و نظامی دولت‌های سرکوب‌گر در خاورمیانه ـ ازجمله حکومت‌های کاملا سلطنتی، دولت‌های نظامی و ارتش‌های اشغالگر ـ در جهان به شمار می‌آید بسیار عجیب به نظر می‌رسد، زیرا غیر دموکرات‌ترین دولت‌های جهان نیز برای تخصیص بودجه مصوب ‌ دولت خودگردان چنین شروطی تعیین نمی‌کنند.

مسائلی از قبیل قوه قضاییه مستقل، احترام به حقوق شهروندان و بسیاری دیگر از شروط که دولت نیم‌بند خودگردان با شرایط فعلی هرگز نمی‌تواند چنین شرایطی را برآورده کند و پیام تلویحی آن برای این دولتمردان تنها حذف این کمک‌ها خواهد بود؛ همچنین این حمایت‌ها منوط به رعایت لیست بلندبالایی از معیارها از سوی فلسطینیان شده است که از آن به عنوان الزامات امنیتی اسرائیل یاد می‌شود؛ شرایطی که در مورد هیچ ملت دیگری در جهان اجرا نمی‌شود.یکی از اهداف دیگر پلوسی و دیگر رهبران دموکرات سرپوش نهادن بر آرزوی دیرین فلسطینیان برای بازپس‌گیری بخش عرب‌نشین شرق بیت‌المقدس است که از زمان جنگ اعراب و اسرائیل در سال 1967 به اشغال این رژیم درآمده است. علاوه بر اهمیت مذهبی که شهر بیت‌المقدس برای فلسطینیان مسلمان و مسیحی دارد، این شهر از قدیم به عنوان مهم‌ترین مرکز فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و آموزشی نزد فلسطینیان از اهمیت خاصی برخوردار بوده و همچنین بزرگ‌ترین جمعیت فلسطینی را در سراسر دنیا در خود دارد. به دلیل اهمیت بسیار زیاد این شهر هم برای فلسطینیان و هم اسرائیلی‌ها هرگونه صلح پایداری نیازمند شناسایی این شهر به عنوان پایتخت هر دو کشور اسرائیلی و فلسطینی خواهد بود.

حزب دموکرات می‌توانست با حمایت از طرفین میانه‌رو‌ فلسطینی و اسرائیلی از داشتن اکثریت در کنگره و کاخ سفید نهایت استفاده را ببرد، اما در عوض پلوسی و دیگر رهبران کنگره بدون هیچ مخالفتی از سوی اوباما و کاخ سفید به حمایت بیش از حد از جنگ‌افروزی‌ تندروهایی چون نتانیاهو و در همان حال تنبیه میانه‌روهایی چون محمود عباس و فیاض پرداختند. اکنون جمهوریخواهان آماده هستند تا این سیاست فاجعه‌بار را با شدت بیشتری در آینده پی گیرند.