District 9

این فیلم یکی دیگر از داستان‌های رایج برخورد با فضایی‌ها و موجودات بیگانه است. اما بسیار متفاوت از آن‌چیزی است که تاکنون مشابه آن را در این ژانر دیده‌اید.

این فیلم روایت سفینه‌‌ای عظیم است که یک روز صبح بر فراز شهر ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی، ظاهر می‌شود. این بار نه خبری از شوق و اشتیاق مواجهه با فضایی‌هاست و نه خبری از ملاقات‌های تاریخی و نه حتی تهاجم فضایی‌ها. نه جنگی در می‌گیرد و نه فناوری‌های جدید به انسان پیشکش می‌شود.

تنها اتفاق این است که بخشی از سفینه اصلی از آن جدا شده و سقوط می‌کند و فضاپیما بی‌حرکت بر فراز ژوهانسبورگ معلق باقی می‌ماند تا این‌که سر انجام گروهی از دانشمندان و مهندسان زمینی به سفینه پرواز می‌کنند و موجودات فضایی پیشرفته‌ای را می‌بینند که به دلایلی دچار نوعی قحطی شده‌اند.

آنها به زمین می‌آیند و ژوهانسبورگ بار دیگر طعم تبعیض نژادی از نوعی دیگر را می‌چشد و فضایی‌ها در منطقه‌ای حلبی‌آباد که به منطقه 9 معروف می‌شود زندگی می‌کنند و در این میانه اندیشه بازگشت به خانه برای برخی از آنها زنده مانده است.

فیلم با وجود موضوع فضایی خود بیشتر شبیه بیانیه‌ای انسانی است با وجود این چند نکته در فیلم قابل توجه است.

شخصیت اصلی فیلم بر اثر مجاورت با نوعی ماده شیمیایی که سوخت بازگشت بخش فرماندهی سفینه به شمار می‌رود، دچار تغییر ماهیت می‌شود و کم کم فرآیند تبدیل به گونه دیگر ـ موجودات فضایی ـ را آغاز می‌کند.

این ماده هرچه باشد برای آن‌که بتواند تغییر بدنی و فیزیولوژیکی و مورفولوژی ایجاد کند باید تغییرات بسیار سریعی در بدن انسان به وجود آورد حتی تغییر DNA انسان هم نمی‌تواند چنین اثری داشته باشد و بدن انسان به گونه‌ای ساخته نشده است که بتواند تحمل چنین تغییر ساختارهای اساسی و بنیانی را داشته باشد.

نکته دیگر سیستم معلق ماندن سفینه بر فراز ژوهانسبورگ است. در فیلم نشان داده می‌شود مرکز فرماندهی و کنترل سفینه هنگام ورود به جو زمین از آن جدا شده و سقوط کرده بود و هیچ یک از موتورهای سفینه نیز روشن نیستند، اما سفینه در حالت معلق باقی مانده است. این‌که چگونه چنین سفینه‌ای با چنین ابعادی بدون روشن بودن سامانه‌های رانشی‌اش می‌تواند شناور در مجاورت زمین باقی بماند، نکته دیگری در این فیلم است.

گریم قابل توجه موجودات فضایی در کنار زمینه داستانی سیاسی و اجتماعی ـ که انتخاب ژوهانسبورگ به عنوان محل
رویداد‌ها بر آن تاکید می‌کند ـ همراه بازی خیره‌کننده، شارلتو کوپلی (Sharlto Copley)‌ و ساختار شبه‌مستند این فیلم را به یکی از دیدنی‌ترین فیلم‌های علمی ـ تخیلی چند سال اخیر بدل کرده است.

پوریا ناظمی