تامین مواد مغذی بیمارانی که قادر به خوردن نیستند‌

از سوی دیگر راه تجویز وریدی معمولاً منجر به ایجاد خطاهای دارویی بسیاری می‌شود و بیشترین توجه و دقت را نیاز دارد.

بر این اساس تهیه فرآورده‌هایی برای مداخلات تغذیه‌ای طبق استانداردهای جهانی و در شرایط استریل ضروری است و باید توسط داروسازان و تحت نظارت وزارت بهداشت تهیه و توزیع شود.

به عبارت دیگر مشکلات و محدودیت‌های تغذیه وریدی را در مواردی چون احتمال بروز آتروفی دستگاه گوارش، ایجاد اختلالات الکترولیتی، افزایش آنزیم‌های کبدی و ایجاد کبد چرب و در عین حال روشی غیر فیزیولوژیک است.

همان‌طور که اشاره شد، همه مردم برای زیستن نیاز به تغذیه مناسب دارند. هنگامی‌که کسی به دلایل مختلف از جمله بیماری، عدم هوشیاری، جراحی و سرطان نتواند غذا بخورد و امکان بلع فراهم نباشد، بدیهی است به طریقی باید به او غذا رساند.

تحولات اخیر طب بالینی با هدف کاهش مدت زمان بستری، موجب مطالعات وسیعی در شیوه‌های کاربردی در بیمارستان در حوزه‌های مختلف شد. امروزه بر اساس مطالعات بالینی، طبیعی‌ترین روش و مفیدترین شیوه برای پشتیبانی تغذیه‌ای، تغذیه روده‌ای است. این روش هم در بیماران بستری و هم بیمارانی که در منزل به سر می‌برند قابل اجراست. البته مسلما برخی بیماران نمی‌توانند از طریق لوله بینی، معدوی یا روده‌ای تغذیه شوند و باید از همان طریق وریدی تغذیه شوند.

امروزه در دنیا تغذیه روده‌ای حتی جایگزین تغذیه وریدی شده است چرا که ما هر چه سریع‌تر بتوانیم روده بیمار را به کار بگیریم (مگر در مواقع خاص) بهتر می‌توانیم طول دوره بستری را کاهش دهیم. تغذیه از راه روده‌ای به دلیل فواید درمانی، ایمنی و اقتصادی (در صورتی که لوله گوارش بیمار کار کند) می‌تواند اولین انتخاب درمان باشد. افزایش سطح استرس، ضرورت بیشتری را برای آغاز پشتیبانی تغذیه‌ای ایجاد می‌کند. گرسنگی بیشتر، ممکن است کمترین ذخایر موجود را هم تهی کند و احتمال از کار افتادن یک ارگان مهم در بیمارانی که دچار سوء تغذیه متوسط رو به شدید هستند افزایش می‌یابد.

مهم‌ترین محرک برای رشد و ایجاد مخاط روده‌ای، وجود غذا در روده‌هاست.

گرسنگی‌های حاد و مزمن ممکن است منجر به افزایش جای‌گیری باکتری‌ها در بیماران با وضعیت وخیم شود. تغذیه تزریقی طولانی مدت قادر به نگهداشتن مخاط روده نیست و در چنین مواقعی آتروفی اتفاق می‌افتد.کمبود گلوتامین، کتون‌ها، اسیدهای چرب با زنجیر کوتاه و آسپارتات که منابع اصلی سوخت برای مخاط گوارشی محسوب می‌شوند در تغذیه‌های تزریقی تام ممکن است در آتروفی روده نقش داشته باشند.

تغذیه روده‌ای وقتی بیمار دچار سوء تغذیه شده و قادر به بلعیدن غذای کافی به مدت حداقل 5 روز نیست، مورد نظر است.