اختلا‌ل ارتباط در کودکان

بررسی مشکل

اختلالات ارتباط از شایع‌ترین اختلالات دوران کودکی محسوب می‌شوند. ارتباط موثر کودکان مستلزم تسلط در زبان، کاربرد واژه‌ها و کلام است. شیوع اختلال زبان بیانی در کودکان 5 تا 11 ساله تا 6 درصد تخمین زده می‌شود. میزان اختلال زبان بیانی در کودکان زیر 3 سال به 15 درصد بالغ می‌شود. در کودکان سنین مدرسه که سن بالای 11 سال دارند، برآوردها کمتر است و شیوع اختلال بین 3 تا 5 درصد است. این اختلال در پسرها 2 تا 3 برابر دخترهاست و در کودکانی که بستگانشان سابقه خانوادگی اختلال آوایی یا سایر اختلالات ارتباط داشته‌اند، بیشتر دیده می‌شود. صدمات ظریف مغزی و تاخیر در بالیدگی مغز به عنوان علل زمینه‌ای مطرح شده‌اند.

کودکان مبتلا به اختلالات ممکن است از سوی کودکان هم‌سنشان طرد و منزوی شوند، زیرا نمی‌توانند چیزی را که در مورد آن صحبت می‌کنند توضیح بدهند. این کودکان ممکن است هنگام بازگویی یک داستان با ابهام صحبت کنند و به جای نام بردن اشیای خاص، مرتب از کلمات پرکننده مثل «چیز» استفاده کنند.

درمان

درمان اختلال زبان بیانی عموما زمانی آغاز می‌شود که این اختلال پس از دوره پیش‌دبستانی ادامه پیدا کند. یک آسیب‌شناس زبان و گفتار می‌تواند مستقیم با کودک کار کند یا آن‌که فنون زبان‌درمانی را به معلم یا والدین کودک بیاموزد تا با کودک کار کنند. زبان‌درمانی اغلب برای کاربرد واژه‌ها برای بهبود راهبردهای ارتباطی و تعاملات اجتماعی به کار می‌رود.

دکتر آزاده شیروانی