کلینیک اورولوژی

اصول روزه‌داری در بیماران کلیوی

با توجه به شروع ماه مبارک رمضان، سؤال شایع این روزها این است که آیا از نظر پزشکی منعی برای بیماران کلیوی وجود دارد یا خیر.

کد خبر: ۱۲۰۴۸۶۷

روزه‌داری همان‌طور که مزایای متعددی برای افراد سالم به همراه دارد، برای مبتلایان به بیماری‌های کلیوی می‌تواند با ضرر‌های بعضا جبران‌ناپذیری همراه باشد. در صورت هرگونه شک در این زمینه لازم است با پزشکتان مشورت کنید.
روزه‌داری در چه افرادی توصیه نمی‌شود:
مبتلایان به بیماری کلیوی متوسط تا شدید. در واقع افراد این گروه دارای نارسایی کلیوی هستند و روزه‌داری، به‌خصوص در فصل گرما با کاهش آب بدن همراه است و متعاقبا آسیب جبران‌ناپذیر به کلیه وارد می‌شود که حتی می‌تواند به دیالیز منجر شود.
وجود همزمان دیابت و نارسایی کلیوی. به‌خصوص در موارد دیابت غیر قابل‌کنترل و نارسایی کلیوی ناشی از آن تا زمان کنترل دیابت و بهبود نسبی عملکرد کلیه، روزه‌داری توصیه نمی‌شود.
وجود نارسایی کلیوی و وجود همزمان شواهد عفونت ادراری. روزه‌داری در این دسته از افراد تا قبل از درمان عفونت می‌تواند آسیب‌رسان باشد.
افرادی که دارای سابقه سنگ‌سازی مکرر بوده‌اند و در حال حاضر نیز سنگ ادراری دارند.
بسته به تعداد و محل سنگ‌ها، سابقه مداخله جراحی برای سنگ، شرایط محیط، نوع کار، میزان فعالیت و تعریق روزانه و همچنین سن، وضعیت سلامتی عمومی فرد (مثلا وجود همزمان فشار خون یا نارسایی قلبی) و نوع عملکرد کلیه، لازم است در هر فرد تصمیم جداگانه اخذ شود. به عنوان مثال افرادی که در گذشته سنگ کلیه داشته و چند سال است سنگ‌سازی نداشته‌اند، منعی برای روزه‌داری ندارند. همچنین افرادی که دارای یک سنگ منفرد در قسمتی از کلیه بوده که چند سال است تغییری نکرده، می‌توانند روزه بگیرند.
چه کار کنیم تا حین روزه‌داری به کلیه‌ها آسیب وارد نشود؟
مهم‌ترین فاکتور محافظتی برای کلیه‌ها، مصرف فراوان آب در فاصله بین افطار و سحر است. (به‌طور متوسط هشت لیوان)
اجتناب از نوشیدنی‌های گاز‌دار، شیرین و نوشیدنی‌های شور (دوغ)
اجتناب از مصرف غذاهای پر پروتئین مثل رژیم‌های پر گوشت و همچنین غذاهای شور