شماره یک‌های تسخیرناپذیر

البته برای این فرضیه قطعا استثنائاتی وجود داشته باشد، اما فعلا نمی‌توان منکر درخشش دروازه‌بان‌هایی چون گیلرمو اوچوآ، کسپر اشمایکل، فرناندو موسلرا و دانیل سوباشیچ شد.

دو دروازه‌بان اول یعنی اوچوآ و اشمایکل، در پایان بازی‌های دوم بیشترین تعداد مهار(سیو) را داشتند و مطمئن‌تر از سایر گلرها ظاهر شدند. مکزیک در دو بازی نخست خود با اوچوآ فقط یک بار دروازه‌اش باز شد و دانمارک نیز با اشمایکل، در این دو بازی یک گل خورد. در این فهرست نام علیرضا بیرانوند، مرد شماره یک دروازه تیم ملی ایران، با چهار مهار در دو بازی در جایگاه هجدهم قرار دارد.

اما سوای گیلرمو اوچوآ و کسپر اشمایکل که بیشترین تعداد مهار را داشتند، دو دروازه‌بان هم تا پایان دور دوم مرحله گروهی دروازه‌شان را بسته نگه داشتند تا آمار صددرصدی را در مهار تیم داشته باشند. این دو، فرناندو موسلرا دروازه‌بان اوروگوئه و دانیل سوباشیچ دروازه‌بان کرواسی هستند. موسلرا بدون احتساب بازی دیروز اوروگوئه و روسیه، در 180 دقیقه نخستش 6 سیو موفق داشت و اجازه نداد توپی از خط دروازه‌اش عبور کند. دانیل سوباشیچ، دروازه بان کرواسی هم با مهار 5 سیو موفق، تا به اینجا، عملکردی بی نقص در جام جهانی داشته و تمامی ضربات در چارچوب مهاجمان حریف را مهار کرد. درصد مهار‌های موفق بیرانوند در 2 بازی نخست 80 درصد بوده است و او با این درصد در جایگاه پنجم جام قرار دارد. در این فهرست وویژیک شزنی، دروازه‌بان لهستان ضعیف‌ترین آمار را دارد. او فقط 16.7 درصد در مهار ضربات در چارچوب موفقیت داشته است؛ یعنی از 6 موقعیت تیم‌های سنگال و کلمبیا در چارچوب، 5 توپ گل شده و شزنی فقط یکی را مهار کرده است!