طرحهایی برای اجرا نشدن

این روزها همزمان 3 طرح از سوی برخی جریانات سیاسی تعقیب می شود: طرح ایالتی شدن کشور و تقسیم آن به 10 منطقه اصلی با30 فرمانداری کل طرح استانی شدن انتخابات و طرح تغییر انتخابات شوراهای شهر و افزایش تعداد اعضای شورا

کد خبر: ۱۰۸۵۱

اگرچه پیگیری چنین طرح هایی به صورت جداگانه انجام می گیرد اما با کنار هم قرار دادن آنها، نقشه و چشم انداز کلی آن روشن تر می شود و حتی انگیزه های طراحان و محل واریز سود احتمالی ناشی از اجرای آن عیان می گردد می دانیم طرح تقسیمات کشوری همیشه تبعات جغرافیایی ، اقتصادی و حتی امنیتی خود را داشته و معمولا تصمیم گیران کشور باید با لحاظ همه جوانب ، جغرافیای داخلی کشور را -که تاثیر جدی بر سیاست جغرافیایی و جغرافیای سیاسی دارد - تغییر دهند. شاید به همین دلیل باشد که کشورهای پیشرفته و یا کشورهایی که همگرایی ملی برای آنها مهم است هیچگاه از الگوی حاکم بر تقسیمات کشوری ما )حدس و خطا و تعارف و دل به دست آوردن عده ای و ناراضی تر کردن عده ای دیگر( تبعیت نمی کنند. این مهم البته در طرح تقسیم استان خراسان نادیده گرفته شده است هنوز این موضوع به دقت کارشناسی نشده که تصویب طرح جدید )ایالتی شدن کشور( در راه است ؛ طرحی که محققان تاریخی می گویند تا به حال 3 بار انگلیسی ها به دنبال اجرای آن بوده اند و هر بار به دلایلی ناکام مانده است.اگرچه طراحان و پیگیران این طرح ، محاسنی را برای اجرای آن برمی شمردند )تقسیم خوشه ای و افزایش کارآیی مدیریتی و واگذاری بخش بیشتری از اختیارات پایتخت ( اما ظاهرا خطر بزرگ واگرایی ملی ناشی از آن را نادیده گرفته اند. اجرای چنین طرحی قومی گرایی مفرط و تهدیدکننده را موجب می شود و تجزیه کشور را تسهیل می کند البته با کارآمدی که متاسفانه جای آن خالی است می توان بدون تقسیم رسمی کشور، در داخل وزارتخانه ها و برحسب نوع ارتباط آن دستگاه ، تقسیمات منطقه ای انجام داد و روند مدیریتی را بهبود بخشید بدون آن که مخاطرات ناشی از چنین تجزیه ای اتفاق بیفتد. طرح استانی شدن انتخابات نیز که عمدتا با هدف لیستی رای آوردن اعضای احزاب طراحی شده است ، تمام استدلالاتی که برای تمرکززدایی و توجه بیشتر به استان ها و شهرستان ها در مقابل عنایت مفرط به پایتخت می شود به ناگهان فراموش شده و مراکز استان نسبت به سایر شهرستان ها در اولویت قرار می گیرند، منتخبان که عمدتا از مرکز استان هستند تعهدی و تقیدی به مردم سایر شهرستان ها ندارند و ارتباط مردم با حاکمیت که تاکنون بخوبی از طریق نمایندگان شهرستان ها جاری بوده است ، کمرنگ می شود و بدیهی است که چنین اقدامی مطابق منافع ملی و اصل همگرایی در تامین امنیت ملی نباشد؛ شاید همین دلایل بوده است که هیات دولت در آخرین جلسه خود به این نتیجه رسیده است که در صحن مجلس، رسما با چنین طرحی مخالفت کند.گفته می شود طرح تغییر تعداد اعضای شوراها نیز با هدف کاهش کارآیی آنها و اخلال کمتر در کار دولت صورت می گیرد، وقتی شوراهای ده الی پانزده نفره نتوانسته اند کاری انجام دهند قطعا شوراهای 80-100 نفره اگرچه قالب زیبای "مشارکت بیشتر" را دارند اما بر ناکارآمدی آنها افزوده می شود. البته چنین تغییری ، نفع ضمنی دیگری دارد، همچنان که تاسیس ایالت ها و فرمانداری های کل متضمن چنین نفعی است ؛ با اجرای این طرحها نگرانی حزب حاکم در یافتن شغل برای هواداران و کادرهایی که 3-4 سال است متشکل شده اند کاهش می یابد و به مطالبات موقعیت خواهانه کادرها پاسخ مناسب داده می شود.آیا در شرایطی که با تنگدستی اقتصادی مواجه هستیم ، پیگیری و اجرای طرحهایی که فقط تعویض تابلوهای سر در ادارات آن ، میلیاردها تومان هزینه در بردارد، منطقی است؛ یادمان باشد طرح ادغام آموزش پزشکی در وزارت علوم ، صرفنظر از درستی یا نادرستی اصل طرح ، نیز مشمول همین قاعده است و گفته می شود فقط تعویض تابلوهای دانشگاه ها و بیمارستان ها حدود10 میلیارد تومان هزینه خواهد داشت . اگر جریانات سیاسی نگران آن هستند که در کارنامه خود، "کار" درخوری برای مطالبات مردم به ثبت نرسانده اند دلیلی ندارد با چنین ابداعاتی خاطره ناخوشی از خود در ضمیر تاریخی ملت به جا بگذارند.