در رابطه با تغییرات زبان فارسی در طول زمان
بسی رنج میبرد در آن سال سی
آنهایی که غریب و دور از وطن زندگی میکنند، گاهیاوقات آرزوهای کوچک عجیبی دارند. مثلا شاید کسی در یک عصر بارانی خیابانهای برلین را گز کند و در سرش بگوید ایکاش یکدرمیان اسمم را درست تلفظ میکردند؛ یا کسی در پاریس که بهگمان خیلیها شهر عشق و شعر است، دلش لک زده باشد برای لهجه شیرازی خصوصا وقتی که روی شانهاش میزدند و با مهربانی میگفتند: کجایی کاکو؟!