10 عادت مادران شاد/ بخش چهارم

اگر هیکل خوبی نداشته باشد، خوشحال می‌شوید ولی اگر خوش‌هیکل باشد، حسودی‌ می‌کنید و سپس مؤدبانه از محل سکونت، تعداد فرزندان و شغلش می‌پرسید. اگر شغلی دارد که همیشه آرزویش را داشتید ولی به‌خاطر فرزندان‌تان دنبالش نرفتید، به او حسادت می‌کنید. بدتر از همه این‌که چون مثل شما خانه‌دار نبوده، سرزنشش هم می‌کنید.

حالا فرض کنید یک مادر کارمند هستید که مجبورید فرزندان‌تان را صبح به مهد ببرید و شب از مهد بر‌دارید. با مادری آشنا می‌شوید که تمام‌وقت در منزل است. سریع توجیه می‌کنید چون بیرون از منزل کار می‌کنید، مادر بهتری هستید. اما هر طرف ماجرا که باشید، این بازی بُرد ندارد. مادران کارمند همیشه از مادران خانه‌دار ایراد می‌گیرند و بالعکس. نه به این خاطر که از زندگی خود راضی هستند بلکه به این خاطر که در درون احساس امنیت نمی‌کنند.

سه روش برای نهادینه کردن این عادت

1. حسادت را بشناسید و فریب آن را نخورید: اولین گام این است که ریشه‌ رقابت و نشانه‌های آن را تشخیص دهید. وقتی با مادری برای اولین‌بار آشنا می‌شوید، در ذهن‌تان او را ارزیابی می‌کنید، تصویری از زندگی او مجسم می‌کنید و سپس تصویر زندگی خود را کنار آن می‌گذارید. تصاویر کنار هم قرار می‌گیرند و آن‌وقت مقایسه را شروع می‌کنید. این‌که در چه جاهایی او از شما بهتر است و در چه جاهایی شما از او بهترید. تا اینجا اشکالی ندارد. چون واقعیت این است که او در برخی از جنبه‌ها، زندگی بهتری دارد و در برخی جنبه‌ها شما بهترید. مشکل در مقایسه نیست بلکه در خواستن داشته‌های دیگران است. به‌محض این‌که اولین جرقه این میل زده ‌شود و در گوش‌تان زمزمه کند که اگر فقط شغل، دستمزد و هیکل او را داشتی، زندگی‌ات بهتر بود، وارد وادی خطرناک رقابت می‌شوید و اگر جلویش را نگیرید، این احساسات روز به‌روز قوی‌تر می‌شوند.

2. جلوی رقابت را از همان ابتدا بگیرید: به‌محض این‌که متوجه اولین جرقه‌های حسادت شدید، دست‌به‌کار شوید و مبارزه را از همین‌جا شروع کنید. نتیجه رقابت نابودی است. کسانی که حسادت می‌کنند بیشتر از همه صدمه می‌بینند چون خودشان را شکنجه می‌کنند.

3. نیمه پُر لیوان را ببینید: گذراندن وقت با افراد شاد شما را سرحال می‌کند. اگر مدتی را با آنها سپری کنید، متوجه می‌شوید اهل شکایت نیستند. چرا؟ چون تمرکزشان روی جنبه‌های مثبت زندگی است، نه جنبه‌های منفی.

برای مطالعه بیشتر: ده عادت مادران شاد، ترجمه محمدرضا کرامتی و مینا زند رحیمی، انتشارات زندگی شاد/ چاپ اول. www.zendegieshad.ir

دکتر محمدرضا کرامتی - دانشیار دانشکده روان‌شناسی دانشگاه تهران