باز کردن گره کور، بدون دندان

رشد این پیام‌رسان‌ها و استقبال مردم از آنها باعث شده ارتباطات بین گروهی پیچیده شود. تعداد این پلتفرم‌ها آنقدر زیاد است که هر کدام از ما چند تا از آنها را روی موبایل یا دسکتاپ خود داریم و ممکن است شلوغی و از هم گسستگی این سرویس‌ها باعث شود محتواهای مهمی را گم کنیم. همین تلگرام یک تنه برای کلافه شدن کافیست، بیشتر ما از این همه کانال‌ و گروه‌ خسته شده‌ و بارها تصمیم گرفته‌ایم از همه آنها لِفت داده و نفس راحتی بکشیم، ولی گاهی شرایط کاری مانع از این تصمیم می‌شود. در چنین شرایطی ارتباطات از کنترل ما خارج می‌شود. این مشکل که روزانه بسیاری از ما با آن درگیر هستیم، باعث شد ایده‌ای به نام «نستد» متولد شود، ایده‌ای که در نظر دارد با ارائه یک سرویس جامع نیاز شما به این همه سرویس و اپ را از بین ببرد.

فرزین نامی و احسان نورالدین موسی (فاندر نستد) در بیرمنگام انگلیس دانشجو و همخانه بودند. فرزین مخابرات می‌خواند و احسان کامپیوتر. آن زمان فیسبوک تازه در حال فراگیر شدن بود. احسان از همان روزها ایده‌ای درباره طراحی یک شبکه اجتماعی داشت. در سال 89 هر دو به ایران بازمی‌گردند و هر کدام درگیر کارهای خود می‌شوند که خیلی هم به رشته‌هایشان ربط نداشت. ولی همیشه در ذهنشان بود که به تخصص خود بازگردند. تا این‌که احسان نورالدین که در یک شرکت سازه‌ای کار می‌کرد متوجه شد برای ارتباطات درون سازمانی مشکل دارند و گروه‌ها نمی‌توانند به‌خوبی با هم در ارتباط باشند. همان موقع او یک نمونه اولیه و بسیار ساده از «نستد» (Nested) امروزی را برای شرکت خود طراحی کرد. سرانجام خرداد سال گذشته احسان کارش را رها کرد تا ایده خود را به صورت گسترده‌تری دنبال کند و به یک راه‌حل منحصربه‌فرد در حوزه کامپیوتر و نرم‌افزار برسد. او به‌صورت تخصصی‌تر و به تنهایی روی نمونه اولیه‌ای که برای شرکت قبلی خود طراحی کرده بود، کار کرد تا این‌که از پاییز 94 به مرور هسته اولیه نستد با حضور فرزین نامی، هادی مصلحی و سینا بوستانی شکل گرفت. فرزین درباره آن روزها می‌گوید: «واقعا ریسک بزرگی بود، ما یک کار مطمئن را که به ثبات رسیده بود، رها کردیم و وارد کاری شدیم که آینده آن را نمی‌دانستیم. روزی که شروع کردیم چهار نفر بودیم، الان 20 متخصص داریم و ممکن است بیشتر هم بشویم.»

نستد چیست؟

نستد یک اپلیکیشن یا سیستم پیام‌رسان است که برای ارتباطات گروهی و بین‌گروهی، درون سازمانی و بیرون سازمانی طراحی شده است. ساختار کلی نستد برای سازمان‌هایی طراحی شده که ارتباطات گروهی برای آنها مهم است. فرزین نامی یکی از موسسان نستد درباره این سیستم می‌گوید: «این پلتفرم را به‌صورت بین‌المللی شروع کردیم، البته تا حدود یک هفته آینده زبان فارسی نیز به اپ افزوده می‌شود. اپلیکیشن ما به‌صورت وب اپ (روی دسکتاپ) و اپلیکیشن موبایل (اندروید و آی‌او‌اس) موجود است.» او درباره این‌که هرچند معمولا توسعه‌دهندگان ایرانی سراغ نسخه آی‌او‌اس نمی‌روند، اما آنها اپ آی‌او‌اس را هم توسعه داده‌اند، می‌گوید: «از روز اولی که این اپلیکیشن را شروع کردیم آن را برای بازار بین‌المللی نوشتیم، زیرا سراغ مشکلی رفتیم که در دنیا راه‌حل‌های مختلفی برای آن عرضه شده، ولی راه‌حل ما متفاوت است و دنبال ثبت پتنت (حق اختراع) آن هستیم. بنابراین شاید در ایران اقبال اندروید بیشتر باشد، ولی در بازارهای بین‌المللی هر دو سیستم‌عامل اندروید و آی‌او‌اس مهم هستند.»

همان‌طور که اشاره شد نستد برای ارائه راه‌حل برای سازماندهی ارتباطات شکل گرفته، اما چه تفاوتی با نمونه‌های مشابه خارجی دارد؟ فرزین در این باره توضیح می‌دهد: «مشکلی که سرویس «آسانا» و دیگر نمونه‌های مشابه خارجی دارند این است که وقتی فردی از طریق آسانا ارتباطات درون‌سازمانی دارد، نمی‌تواند درون همان پلتفرم آسانا، ارتباطات بیرون سازمانی با کسی که آسانا ندارد داشته باشد. بنابراین مجبور می‌شود دوباره به ایمیل یا پیام‌رسان‌های دیگر بازگردد، اما ما راه‌حل جامعی ارائه داده‌ایم که این مشکل را حل می‌کند. اگر کسی در نستد عضو نباشد، می‌تواند با نستد ارتباطاتش را برقرار کند و نیاز به سوئیچ بین اپلیکیشن‌ها از بین می‌رود.»

به گفته او دیگر ویژگی اختصاصی نستد این است که به ارتباطات عمق داده، دیگر اپلیکیشن‌ها ارتباطات را تنها در سطح برقرار می‌کنند: «واژه نستد به معنای «تو در تو» است و شما می‌توانید در گروه‌هایتان گروه داشته باشید (ساختار درختی).»

اما کاربری که به ایمیل، تلگرام و... عادت کرده، چطور ممکن است از اینها دل بکند و به این سرویس روی بیاورد؟ فرزین در پاسخ به این پرسش می‌گوید: «ما در حال حاضر دنبال کسی که از تلگرام به‌عنوان یک ابزار سرگرم‌کننده استفاده می‌کند نیستیم، بلکه هدف ما جذب سازمان‌های بیشتر از 20 نفر است، زیرا چنین سازمان‌هایی به دلیل اهمیت ارتباطات گروهی، ارزش افزوده نستد را درک خواهند کرد. تعریف سطح دسترسی‌ها و مسئولیت‌ها در سازمان‌ها متفاوت است و نستد انواع ارتباطات از جمله ارتباطات یکسویه و دوسویه را به یک سازمان ارائه می‌دهد. به نوعی ما دراپ‌باکسی هستیم برای ارتباطات. شما دسته‌بندی‌های مختلف دارید و می‌توانید تعیین کنید چه کسی به این دسته‌بندی‌ها دسترسی داشته باشد.» البته موسسان نستد قصد دارند در آینده دایره مخاطبان خود را به افراد عادی گسترش دهند. اما چگونه؟ فرزین توضیح می‌دهد: «ما فعلا با ارائه‌دهندگان محتوا (Content Provider) در حال مذاکره هستیم و زمانی که در 10 موضوع مختلف مانند ورزش، سینما، آشپزی، موسیقی و … محتوای کافی داشتیم، آن وقت برای کاربران عادی نیز جذاب خواهیم شد.»

راهی پرپیچ و خم

نستد که اکنون یک شرکت دانش‌بنیان محسوب می‌شود، با سرمایه شخصی راه‌اندازی شده است. فرزین به‌عنوان یکی از موسسان این سرویس از روند کند حمایت‌ها می‌گوید و این‌که استارت‌آپ‌ها نباید چشم‌ انتظار کمک باشند: «حمایت‌هایی که از شرکت‌های دانش‌بنیان یا استارت‌آپ‌ها می‌شود بسیار کند است. اگر می‌خواستیم صبر کنیم تا از ما حمایت شود تا الان باید کار را رها می‌کردیم. ما با وزارت ارتباطات صحبت کردیم و هرچند برخوردها خوب است و وام هم داده می‌شود، ولی بروکراسی‌های اداری عجیب و غریبی وجود دارد که اگر هر استارت‌آپی بخواهد صبر کند تا از آن حمایت کنند کارش قبل از رسیدن کمک‌ها تمام است.»

زمانی که صحبت‌هایی درباره نیاز کشور به شبکه‌های اجتماعی داخلی از سوی مسئولان مطرح می‌شود، تیم نستد اعلام آمادگی می‌کند، ولی در نهایت در باتلاق بروکراسی‌های اداری گیر می‌کنند.

فرزین معتقد است نستد برای مدارس فوق‌العاده است، زیرا ارتباطات والدین با معلمان، معلمان با دانش‌آموزان و... در نستد امکان‌پذیر است، اما می‌گوید روند کار بسیار سخت است: «برای این‌که بتوانیم از آموزش و پرورش مصوبه‌ای بگیریم تا راه را برای صحبت با مدارس ساده‌تر کند، بسیار مشکل داریم.»

استارت‌آپی‌ها بخوانند

موسسان نستد که در رویداد «سیداستارز» امسال توانستند مقام سوم را کسب کنند، چند توصیه به استارت‌آپی‌های جوان دارند. فرزین به استارت‌آپ‌ها توصیه می‌کند: «اول این‌که وقتی وارد این عرصه می‌شوند تا یک سال آینده خود را ببینند. نباید منتظر این باشند که کسی بیاید آنها را کمک کند. به نظر من دومین مشکلی که استارت‌آپ‌ها دارند این است که راه‌حلی را ارائه می‌دهند و بعد دنبال مشکل آن می‌گردند. این باعث می‌شود در بیزنس موفق نشوند.» او تیمداری را یکی از بزرگ‌ترین مشکلات استارت‌آپ‌ها می‌داند: «همه فکر می‌کنند به تنهایی می‌توانند کار خارق‌العاده‌ای انجام دهند، ولی این تصور غلطی است. تیم حرفه‌ای جمع کردن واقعا سخت است. دغدغه‌ها و مشکلات زیادی در نگه داشتن افراد داشته‌ایم و به سختی قانع شده‌اند که به‌عنوان یک تیم بهتر عمل می‌کنیم.» فرزین داشتن تیم حرفه‌ای را یکی از سرمایه‌هایشان می‌داند، تیمی که راحت شکل نگرفته است.

او می‌گوید: «با این‌که هنوز در ایران کسی به صورت تخصصی و البته در سطح بین‌المللی به این حوزه نپرداخته، اما چشم‌انداز ما رقابت با شرکت‌های چند میلیارد دلاری چون آسانا و اسلک است.» بنابراین سعی کرده‌اند در همه زمینه‌ها افراد متخصص را انتخاب کنند و مشکلاتی را که در آسانا یا اسلک وجود دارد در سرویس خود حل کنند، به همین دلیل هم باور دارند نستد می‌تواند به یک پروژه ملی تبدیل شود.

مائده گیوه چین